سعید جلیلی در سخنانی اخیر خود، ادعاهایی درباره پروژه‌های ایزوایکو مطرح کرده که با بررسی‌های دقیق، تفاوت‌های فاحشی بین ارقام ذهنی و واقعی به چشم می‌خورد.
سعید جلیلی، در اظهار نظری جدید بیان کرد که مفهوم "جهان فرصت" ذهنی نیست بلکه عینی و قابل مشاهده است. جلیلی گفت: "مجموعه‌ای داریم به نام ایزوایکو که حدود یازده هزار هکتار وسعت دارد." با این حال، بررسی‌ها نشان می‌دهند که این وسعت در واقعیت به ۱۱۰۰ هکتار محدود است.
این اختلاف ۱۰ برابری بین ادعا و واقعیت، به یکی از نقاط قابل توجه در ادعاهای جلیلی تبدیل شده است. او همچنین گفت: "در ایزوایکو می‌گفتند ما با هر پروژه‌ای که انجام دهیم، با هر تعمیر کشتی یا غیره، هزار شغل ایجاد می‌شود. یعنی با وسعتی که در اختیار دارند، اگر پنجاه پروژه داشته باشند، پنجاه هزار شغل ایجاد می‌شود."
اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که این محاسبه نه تنها ساده‌سازی زیادی دارد، بلکه با واقعیت‌های موجود نیز همخوانی ندارد. میزان اشتغال‌زایی در حوزه ساخت و تعمیر کشتی‌ها به سایز و ظرفیت کشتی‌ها بستگی دارد. برای مثال، ساخت هر کشتی اقیانوس‌پیمای ۴۰ هزار تنی می‌تواند ۱۶۰۰ شغل مستقیم ایجاد کند. ساخت کشتی‌های پهن‌پیکر بسته به کاربری‌شان، معمولاً چند سال زمان می‌برد؛ مثلاً ساخت یک کانتینربر ساده ۴۰ هزار تنی، بین ۲ تا ۴ سال زمان می‌برد و این زمان برای اقیانوس‌پیماهای غول‌پیکر به ۶ تا ۸ سال می‌رسد.
شرکت ایزوایکو با داشتن دو dry dock، توانایی ساخت همزمان ۵۰ کشتی را ندارد و ظرفیت ساخت همزمان این شرکت بسته به سایز کشتی‌ها، بین ۱۰ تا ۱۵ کشتی است. همچنین، بخشی از این ظرفیت برای تعمیرات کشتی‌ها و سکوها کنار گذاشته می‌شود. بنابراین، ساخت ۵۰ کشتی با فرض ۱۰ عملیات همزمان و زمان تقریبی ۶ سال برای هر کشتی پهن‌پیکر، حدود ۳۰ سال زمان می‌برد. لازم به ذکر است که ایزوایکو سابقه ساخت ۵ کشتی در ۱۶ سال را دارد.
این تناقضات نشان می‌دهد که ادعاهای جلیلی بیشتر مبتنی بر تصورات خیالی است تا واقعیات عینی. برای مثال، فرض کنید جمعیت ۸۵ میلیونی ایران، متشکل از ۲۱.۲۵۰.۰۰۰ خانوار ۴ نفره است و هر خانوار به یک کولر نیاز دارد. آیا می‌توان ادعا کرد که ما ظرفیت ایجاد ۲۱.۲۵۰.۰۰۰ شغل برای نصب و تعمیر کولر داریم؟ این اختلافات نشان می‌دهد که باید دقیق‌تر به این ادعاها نگریست و از تصورات خیالی دوری کرد.
دیدگاه تان را بنویسید