خبرهای متعددی مبنی بر رفتن حسن روحانی به دستگاه‌های مختلف دیده و شنیده می‌شود و اما و اگرهای فراوانی هم در این خصوص به گوش می‌رسد. برای پاسخ این اما و اگرها شاید بد نباشد که به مقصد هر یک از روسای جمهور کشور پس از اتمام ریاست جمهوری‌شان نگاهی بیاندازیم.
وقتی مجمع تشخیص مصلحت ایستگاه بعدی پاستور می‌شود
هنوز هشت سال ریاست جمهوری مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی به پایان نرسیده بود که حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در اسفند ماه ۱۳۷۵ با حکم جدیدی، وی را به عنوان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزیدند.
صفار هرندی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت احمدی نژاد در مورد سرنوشت رئیس جمهور بعد از مرحوم هاشمی رفسنجانی می‌گوید: یک کسی مثل آقای خاتمی با اینکه دوره ریاست جمهوری‌اش چه از ناحیه خود او، چه دولتش و چه مجموعه همسوهای فکری‌اش خیلی در حق رهبری جفا شد، ولی وقتی دوره‌اش به پایان رسید، آقا به او می‌گویند که من بنا دارم شما را به عنوان عضو مجمع تشخیص منصوب کنم. خاتمی خودش می‌گوید «به من اجازه دهید من آنجا نباشم، یک کار شخصی دارم، آن کارم را دنبال کنم شاید بهتر باشد». ایشان هم نیز پذیرفتند.
در سال ۹۲ هم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با صدور حکمی محمود احمدی‌نژاد را به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب کردند.
با این حال، اما حسن روحانی از سال ۱۳۷۰ تا کنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. همچنین در دوره سوم مجلس خبرگان رهبری، نماینده مردم استان سمنان و بعد از آن نماینده‌ی مردم استان تهران در این مجلس و عضو هیئت رئیسه بوده که حسین کنعانی مقدم فعال سیاسی با اشاره به همین موضوع گفته است که رئیس جمهور عضو مجمع تشخیص است و اگر کنار برود با حکم رهبری دوباره مشغول به کار خواهد شد.
با این حال اما چهره‌های اصلاح طلب همچنان معتقدند که قوی‌ترین احتمال در مورد آینده روحانی ساکن شدن او در مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
دیدگاه تان را بنویسید