آیا نوازش کردن را دوست دارید؟ یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این کار علاوه بر به ارمغان آوردن آرامش، باعث نزدیک شدن ذهن‌ها نیز می‌شود.
پژوهش‌های جدید با اتکا به فناوریهای نوین «ام آر آی» نشان داد که افرادی که در ارتباط فیزیکی نزدیکی با یکدیگر قرار دارند، دارای الگوهای مغزی هماهنگی هم هستند.
یک تیم تحقیقاتی فنلاندی به کمک فناوری «ام آر آی» عملکرد مغزی زوج‌ها را در حال نوازش یکدیگر بررسی کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که مغزهای آنها در زمانی که شروع به نوازش یکدیگر می‌کنند، الگوههای عمل و پاسخ مشابهی را نشان می‌دهند.
لوری نامنا، پژوهشگر ارشد در این پروژه و رئیس آزمایشگاه سیستم‌های عاطفی انسانی در دانشگاه تورکو می‌گوید: «این تحقیقات نشان داد که مغزهای زوج‌ها در زمانی که وارد این شکل از تعامل اولیه بشری می‌شوند، خود را با یکدیگر تنظیم می‌کنند.»
او تاکید کرد که چنین یافته‌ای می‌تواند بویژه برای افرادی که در برقراری تعاملات اجتماعی مشکل دارند، بسیار ارزشمند باشد و به کمک آنها بیاید.
دکتر نامنا افزود: «این یافته می‌تواند برای درمان برخی از اشکال اختلال ذهنی از جمله اختلالات اوتیسم یا مشکل در درک مکانیسم‌های ابتدایی جامعه‌پذیری مفید باشد و امکان درک بهتر شرایط را برای فرد فراهم کند.»
تحقیقات این گروه که با همکاری دانشگاه میامی در ایالات متحده صورت گرفت، روی زوج‌های بسیاری انجام شد که برخی از آنها تنها دوست بودند و برخی رابطه عاشقانه داشتند؛ نتایج نشان داد که همه آنها در زمان نوازش یکدیگر، پاسخ‌های مغزی مشابهی دارند.
تیفانی فیلد، مدیر انستیتوی تحقیقات لمسی در دانشگاه میامی می‌گوید: «این صمیمیت است که الگوهای مشابهی از واکنش‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی را در مغز ایجاد می‌کند. جالب اینکه این الگوهای مشابه از پاسخ‌های مغزی در همۀ بخش‌های بدن از ضربان قلب گرفته تا امواج مغزی و حتی سطح کورتیزول در بدن آنها نیز دیده شده است.»
پیش از این نیز مطالعات نشان داده بود که سطح هورمون کوریزول در خون که یک هورمون استرس محسوب می‌شود، در زوج‌ها زمانی که آنها با یکدیگر نیستند، متفاوت است. اما در تعطیلات آخر هفته که تمام روز با یکدیگر هستند، دقیقا به یک اندازه کاهش می‌یابد.
دیدگاه تان را بنویسید