چگونه با کار کردن فشار روحی خود را کاهش دهیم؟

۵۵آنلاین :

ریحانه عابدنیا روز پنجشنبه با بیان این مطلب افزود:‌ همان‌گونه که گفته می‌شود آب مایه حیات است، ‌انسان نیز برای ادامه زندگی به فعالیت بدنی و فکری نیاز دارد و در واقع با کار کردن می‌توان بر مشکلات فائق شد و به نوعی کار را باید درمانگر مشکلات روزمره و مرحمی برای مقابله با اختلالات روحی و روانی فرد یا افراد جامعه برشمرد.

وی ادامه داد: زندگی هر فرد به واسطه کار تأمین و اداره می ‌شود و خودکفایی هر جامعه‌ای به میزان و نوع عملکرد شاغلان آن بستگی دارد. در عین حال کار و فعالیت موجب شادابی و نشاط انسان و در مقابل، بیکاری، فقر، افسردگی، فساد و سرخوردگی اجتماعی را به همراه خواهد داشت.

این روان درمانگر تصریح کرد:‌ با نگاهی به جایگاه کار و کارآفرینی، به خوبی متوجه می‌شویم همچنان که از گذشته بر مساله کار به عنوان جوهره انسان تاکید می شود، ‌فعالیت و اشتغال ثمرده در زندگی آحاد مختلف مردم نقشی اساسی و سازنده دارد و آثار تربیتی، روان‌شناختی، معنوی، اقتصادی و اجتماعی آن بر کسی پوشیده نیست و از این رو اهمیت کار در سنین جوانی دو چندان است و آثار و ثمرات آن برای نسل جوان، ارزش زیادی دارد.

تاکید دین و شرع بر کارآفرینی

عابدنیا گفت:‌ چنانچه شغل مطابق آموزه‌ های دینی و با رعایت حدود الهی و دستورات شرع مقدّس انجام شود، عبادت تلقّی شده و موجب کمال معنوی انسان می‌شود و همچنین در پویایی شخصیت و اقتدار اجتماعی همگان، نقش قابل توجهی خواهد داشت.

این روان درمانگر تصریح کرد: به توصیه و تاکید روانپزشکان، کار درمانی راهکاری به مراتب مطلوب و مناسب برای اشتغال روحی و جسمی فرد یا افراد مبتلا به اختلالات رفتاری و خلقی مطرح می‌شود و از سوی دیگر منشأ آرامش، اعتماد به نفس و عزّت نفس است و انسان را به شخصیتی متعادل، پویا و خلّاق مبدّل می ‌کند.

وی افزود: حرفه و شغل باعث قدرت اقتصادی بالا و در نتیجه، احترام اجتماعی ساکنان یک جامعه می‌شود.

عابدنیا تصریح کرد: در جایی که به کار اهمیت داده نشود یا فرد یا افرادی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند، فقر اقتصادی که منشأ انحرافات اجتماعی، اخلاقی و خانوادگی به شمار می‌رود، جایگزین پویایی و معیشت مردم خواهد شد.

این روان درمانگر گفت:‌ امروز که بخش گسترده‌ای از افراد جامعه مشغول به کار هستند و از طرفی اشتغال سن و سال ندارد و جنسیت نمی‌شناسد، ‌ باید به عواملی که موجب می‌شود فرد یا افرد جامعه خود را متعهد به درآمدزایی بدانند، توجه اساسی کرد. مقابله با استرس شغلی در کنار آنکه منبع درآمدی برای ادامه و بهبود کیفیت زندگی و بسیار ارزشمند است، عاملی بازدارنده برای فشارهای روحی است.

عابدنیا افزود:‌ براساس تحقیقات به عمل آمده افرادی که با استرس شغلی بالا به کار مشغول هستند، وظایف خود را کُندتر و با ضریب خطای بالاتری انجام می‌دهند، زمان را هدر داده و نمی‌توانند مفاهیم را بطور واقعی دریافت و ارسال کنند. با تشدید استرس شغلی و کاهش عملکرد فرد، ریسک بروز افسردگی، اضطراب، تنش و عدم تمرکز، افزایش پیدا می‌کند.

وی گفت:‌ ایجاد بیماری‌های سایکوسوماتیک یا روان تنی مثل زخم معده، سندرم روده تحریک پذیر و تشدید میگرن با استرس شغلی مرتبط است و از سوی دیگر عوامل تشدید کننده استرس شغلی که به فرسودگی شغلی منجر می‌شود را می‌توان به تنها کار کردن، چند مسوولیتی بودن، شیفت‌های متعدد و نامنظم کاری، عدم مشخص و شفاف بودن وظایف کاری، برهم خوردن سیکل خواب و بیداری، قوانین غیرمنعطف در محل کار و عدم وجود تسهیلات فیزیکی در محل کار، ‌ عنوان کرد.