داود هرمیداس باوند درباره مسائل مربوط به سند همکاری‌های ایران و چین اظهار کرد: در مورد این قرارداد همکاری اما و اگرهای زیادی وجود دارد اما با توجه به نگرانی‌هایی که از نظر داخلی وجود دارد، احزاب به اندازه ای فعال نیستند که در مقام انتقاد بر آیند، نیاز است که فضا باز باشد و بخش خصوصی در این موضوعات فعال شود.
هرمیداس باوند ابراز عقیده کرد: انتقاداتی مطرح می شود که 25 سال برای مدت قرارداد طولانی است، یک چهارم قرن است. البته مذاکرات مربوط به این قرارداد جسته و گریخته مطرح شد شاید نگاه به شرق زمینه ساز این مساله بود.
وی افزود: چین، هند و روسیه همواره اعلام کردند که نسبت به تحریم های شورای امنیت پایبند هستند اما به تحریم های غیر از آن پایبندی ندارند لذا عملا از این موقعیت استفاده کرده و به ایران ارز بین‌المللی نمی دهند در حالی که نیاز ایران ارز بین‌المللی است اما عملا از تحریم های آمریکا استفاده می کنند، ارز خارجی نمی‌دهند و به جای آن کالا می دهند.
وی با اعتقاد به این که مدت 25 سال برای همکاری با چین تا حدودی با شرایط گفته شده نگران کننده است، گفت: چینی ها در مناطقی از ایران فعالیت دارند اما ایران در چین فعالیتی ندارد البته در زمینه های نفت، گاز و فرآورده های پتروشیمی تسهیلاتی را پیش بینی کرده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید