فدراسیون جهانی فوتبال(FIFA) رنکینگ تیم‌های ملی زنان را اعلام کرد که بر اساس آن تیم ایران هیچ جایگاهی ندارد و از رنکینگ خارج شده است. این اتفاق چند سال پیش هم افتاده بود که به دنبال آن تیم ملی تشکیل و به یک تورنمنت اعزام شد تا به رنکینگ برگردد. موضوعی که نشان‌دهنده اهمیت کم بخش زنان برای مسئولان فدراسیون است!
۲۰ ماه تعطیلی تیم ملی زنان
۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۸ بود که تیم ملی زنان بزرگسال ایران در آخرین مسابقه خود از مرحله دوم انتخابی المپیک شکست خورد و حذف شد. پس از آن اردوها، برنامه‌ها، فعالیت‌ها و هر آن چیزی که به تیم بزرگسالان مربوط بود، تعطیل شد. اکنون بیش از ۲۰ ماه از آن تاریخ می‌گذرد و هیچ اقدام قابل مشاهده‌ای در راستای پیشرفت و بهبود شرایط صورت نگرفته است.
۲۰ ماه زمان بسیار زیادی محسوب می‌شود و هیچ توجیهی برای توقف فعالیت تیم ملی در این مدت قابل قبول نیست. باید گفت میزان اهمیت فدراسیون فوتبال به بخش زنان بسیار کمتر از حد تصور است. اگر چیزی غیر از این بود حداقل در این مدت و با علم به اینکه قهرمانی آسیا پیش روست، برنامه‌ای تدارک دیده می‌شد، یا وضعیت کادر فنی مشخص می‌شد تا با رصد بازیکنان تیم‌های لیگ، بهترین‌ها را شناسایی کند اما هیچ کاری صورت نگرفت و مسئولان بیش از پیش زنان را لابه لای دغدغه‌های فوتبال مردان نادیده گرفتند تا دوباره از رنکینگ فیفا خارج شوند.
حرکت به قهقهرا با صوفی زاده
هرچند بارها ثابت شده که پست نایب رئیسی بانوان در برخی فدراسیون‌ها، تشریفاتی و بعضا بی‌فایده است اما نمی‌توان نقش لیلا صوفی زاده را در وضعیت کنونی تیم ملی نادیده گرفت. چنین فردی ایده‌آل فدراسیون‌هایی است که نیروهای بله قربانگو می‌خواهند. او که مدیر بخش زنان است برای بهبود جایگاه آنها چه کرده؟ چرا امروز که باید جوابگوی مردم باشد و در مورد شرایط تیم‌های ملی توضیح بدهد، سکوت کرده؟ چرا فوتبال زنان باید به جایی برسد که از رنکینگ فیفا خارج شود؟ صوفی‌زاده دقیقا برای چه کاری میز و صندلی مدیریت فوتبال زنان را اشغال کرده است؟
همین که امروز شاهد خروج تیم ملی از رنکینگ و نابه سامانی و بلاتکلیفی تیم ملی فوتسال زنان هستیم، به لطف مدیری است که به جای محکم ایستادن و دفاع جانانه از زنان، صرفا به عضو نمایشی جلسات هیات رئیسه تبدیل شده است. او حتی بعد از آنکه دو پیشکسوت استقلال و پرسپولیس به فوتبال زنان توهین و بی‌احترامی کردند، کوچک‌ترین واکنشی نشان نداد تا حداقل زنان فوتبالیست نایب رئیس خود را همراه با خود ببینند.
وزارت ورزش به فوتبال زنان ورود کند
فدراسیون فوتبال، مدیران این فدراسیون و نایب رئیس زنان نشان داده‌اند که اهمیتی به وضعیت فوتبال و فوتسال زنان نمی‌دهند. وضعیت تیم فوتسال در آستانه جام ملت‌های آسیا، خروج تیم ملی فوتبال از رنکینگ فیفا، عدم پرداخت پاداش قهرمانی تیم فوتسال در آسیا تنها گوشه‌ای از شاهکار مدیریتی این مسئولان بر فوتبال و فوتسال زنان است. وزارت ورزش و به خصوص معاونت توسعه ورزش زنان به عنوان متولی و مدیران اصلی ورزش باید به شرایط فوتبال زنان ورود کنند.
مهین فرهادی زاد(معاون وزیر ورزش) باید تلفن خود را زمین بگذارد و کاری عملی انجام بدهد. او چه نتیجه‌ای از تماس‌های مکرر با مسئولان فدراسیون برای پرداخت پاداش تیم ملی فوتسال زنان گرفته؟ پس اکنون وقت اقدامی فراتر و جدی‌تر است.
زنان به عنوان نیمی از نیروی انسانی کشور در عرصه‌های مختلف پابه‌پای مردان تلاش می‌کنند و نادیده گرفتن آنها روند رشد و توسعه در تمامی زمینه ها را دچار مشکل می‌کند. ورزش از این موضوع مستثنی نیست؛ زنان ورزشکار با وجود محدودیت‌های فراوانی که هر روزه با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، دست از تلاش برنداشته‌اند و چشم انتظار حمایت کسانی هستند که عناوین مدیر و مسئول را یدک می‌کشند.
دیدگاه تان را بنویسید