۱۰ سال پیش در چنین روزهایی، استیو جابز آیپد را معرفی کرد. او در آن رویداد، سخت‌افزار جدید اپل را «دستگاهی جادویی و انقلابی خواند که شاخه‌ی جدیدی از گجت‌های هوشمند تعریف می‌کند». یک دهه بعد از آن، آیپد قطعا یکی از محصولات مهم و اصلی اپل بوده است و تیم کوک و سایر مدیران این شرکت آن را بر خانواده مک‌بوک ارجح می‌دانند.
بااین‌همه، آیا آیپد توانسته است به شور و شوقی که استیو جابز با معرفی آن ایجاد کرد، پاسخ شایسته‌ای دهد؟ بسیاری بر این باورند که پاسخ این پرسش منفی است. استیو جابز در آن زمان گفته بود:
اگر قرار است گجت نوع سومی ساخته شود، باید عملکردی بسیار بهتر از لپ‌تاپ و گوشی هوشمند داشته باشد؛ در‌غیر‌این‌صورت وجود آن هیچ توجیهی ندارد.
این گفته در سال ۲۰۱۰ حقیقت داشت و به موفقیت آیپد منجر شد. بد نیست بدانید گوگل هرگز نتوانسته است اندروید را کاملا با فرم‌فکتور تبلت منطبق و موفقیت خود در حوزه‌ی گوشی هوشمند را در این بخش تکرار کند. اندروید بیشتر ابزاری برای نمایش نوارهای باریک و بلند اطلاعات است تا محیطی مشابه ویندوز که کارایی بیشتری برای تبلت دارد.
سؤال این است: «اگر آیپد شاخه‌ی جدیدی از گجت‌های هوشمند ایجاد کرده است؛ پس، سایر اعضای این شاخه کجا هستند؟» اگرچه شاهد عرضه‌ی طیف وسیعی از تبلت‌های اندروید بوده‌ایم، شاید بتوان گفت تنها پاسخ واقعی اندروید به معرفی دستگاهی هوشمند و حمل‌شدنی با صفحه‌نمایش بزرگ، تولید گوشی‌های هوشمند بزرگ‌تر بوده است. موفقیت سری گلکسی نوت و ظهور «فبلت» گزینه دیگری دراختیار کاربران گذاشت و نشان داد گوشی هوشمند بزرگ‌تر و کارایی و جذابیت بیشتری دارد. اپل هم در سال ۲۰۱۴ با معرفی آیفون ۶ پلاس به بازار فبلت پیوست.
تولیدکنندگان لپ‌تاپ هدف استیو جابز و تعریف او از شاخه سوم گجت‌های هوشمند را به‌کار گرفتند و از آن برای ارائه‌ی راه‌حل خود استفاده کردند. این رویکرد به‌طور اغراق‌آمیزی از تعریف استیو جایر هم فراتر رفت و حاصل آن معرفی ویندوز ۸ با تمرکز همه‌جانبه و افراطی بر قابلیت‌های رابط کاربری لمسی بود که البته با معرفی ویندوز ۱۰ از شدت آن کاسته شد. لپ‌تاپ‌ها به صفحه‌نمایش لمسی و قلم نوری مجهز شدند تا نوع جدیدی از راه‌های ورود اطلاعات ارائه کنند و چند سال بعد، موجی از انواع تبلت و لپ‌تاپ تبدیل‌شونده به‌راه افتاد.
بسیاری معتقدند تبلت شاخص آن دوران سرفیس پرو ۳ است که آن‌هم در سال ۲۰۱۴ معرفی شد و موفقیت آیپد را تحت‌الشعاع قرار داد؛ موفقیتی که سال قبل از آن عرضه شده بود و فروش بسیار خوبی داشت. نمی‌توان منکر شد آیپد هنوز یکی از اعضای برجسته‌ی خانواده‌ی محصولات اپل است و به‌اندازه‌ای فروش می‌رود که رقبا در حسرت آن هستند. موفقیت اقتصادی آیپد را نمی‌توان نادیده گرفت؛ ولی این محصول به اهداف استیو جابز نزدیک شده و با تعریف او از شاخه‌ی سوم گجت‌های هوشمند همخوانی دارد؟ پاسخ منفی است.
در سال ۲۰۲۰ و با بزرگ‌‌ترشدن نمایشگر آیفون، آیپد برتری محسوسی بر آن ندارد و حتی نمی‌توان بین مدل پایه‌ی آن و فبلت‌های آیفون تفاوت چشمگیری یافت. با‌توجه‌به انعطاف‌پذیری و قدرت آیفون درکنار نمایشگر چشمگیر آن که بسیار وسیع‌تر از صفحه‌نمایش آیفون ۳٫۵ اینچی معرفی‌شده در سال ۲۰۱۰ است، می‌توان آیفون را به تحقق اهداف استیو جابز نزدیک‌تر از آیپد دانست.
آیپد بسیار بهتر از کامپیوتر لپ‌تاپ است؟ برای پاسخ به این پرسش باید دید می‌خواهیم کدام لپ‌تاپ را با آیپد مقایسه کنیم. حتی با درنظرگرفتن کیبورد هوشمند و قلم اپل، لپ‌تاپ‌های مبتنی‌بر ویندوز ۱۰ قدرت و انعطاف‌پذیری بیشتری دارند و در مقام مقایسه، آیپد فقط فرم‌فکتوری «تقریبا لپ‌تاپ» است و برتری چشمگیری بر لپ‌تاپ ندارد. اگر بخواهیم آیپد را با مک‌بوک ایر یا پرو مقایسه کنیم، شاید در ابتدا کفه‌ی ترازو به نفع آیپد سنگینی کند؛ اما درادامه پرسش بزرگ‌تری مطرح می‌شود که چرا اپل اجازه داده است خانواده‌ی مک‌بوک در رقابت با رقبای مجهز به ویندوز ۱۰ عقب بماند و این اختلاف ایجاد شود.
ایجاد شاخه‌ی جدید آیپد اواس (iPadOS) از iOS به اپل فرصت می‌دهد کار را به‌شکل تازه‌ای دنبال کند. شاید چاره این باشد که کوپرتینویی‌ها دوباره به دیدگاه استیو جابز رجوع کنند. آیپد اواس نباید نسخه‌ی ارتقایافته‌ی iOS باشد و اپل نیاز دارد رابط کاربری فعلی و تفکر مبتنی‌بر گوشی هوشمند را رها کند و با کنارگذاشتن دیدگاه «همیشه به همین شکل انجام شده است»، iPadOS را از صفر توسعه دهد و هر مشکل جدید را به‌گونه‌ای حل کند که انگار اولین‌بار با آن روبه‌رو شده است. بدین‌ترتیب، خواهد توانست همان‌طورکه استیو جابز وعده داده بود، گجتی انقلابی و جادویی به کاربرانش ارائه کند.
دیدگاه تان را بنویسید