رضا نصری، حقوقدان در یادداشتی تلگرامی با عنوان «جنگ روانی را جدی بگیریم!» نوشت:
ایرانیان مقیم خارج! اگر فردا در خیابان‌های لندن و نیویورک و تورنتو و سیدنی به بهانه کرونا مورد حمله نژادپرستانه قرار گرفتید؛ اگر محل کسب‌وکارتان در شهر میزبان بایکوت شد یا مورد تعرض قرار گرفت؛ اگر همسایه و همکار جواب سلام‌تان را نداد؛ اگر از محل کار عذرتان را خواستند و اگر همکلاسی فرزندتان در مدرسه از بازی و هم‌صحبتی با او منع شد…بدانید مقصر کسانی هستند که تلاش می‌کنند به بهانه مبارزه با حکومت، در بحبوحه بحران #کرونا، وجههٔ ایران و ایرانی را به زشت‌ترین شکل تخریب کنند.
مقصر آن کارگزار جنگ روانی ایرانی مقیم آمریکاست که چندین توئیت به انگلیسی می‌نویسد و به افکار عمومی القا می‌کند فرد مجرمی که آن حرکت شنیع را در حرم انجام داد (و روز بعد دستگیر شد) نماد مقابله حکومت با اپیدمی کروناست تا روزنامه «نیویورک پُست» یک روز بعد تیتر بزند که «ایرانیان در لجبازی با کرونا اماکن مقدس را لیس می‌زنند!».
مقصر آن روزنامه‌نگار ایرانی است که در نیویورک‌تایمز مقاله‌ای سرشار از دروغ، تهمت، اظهارات گزینشی و گزارشات تحریف‌شده منتشر می‌کند تا القا کند حکومت ایران در مهار بحران شکست خورده و مجبور شده پزشکان را تهدید کند و به خانه‌ها ۳۰۰ هزار «شبهه‌نظامی» اعزام کند!
چرا؟ چون ایران باید به عنوان کانون کرونای جهان در ذهن مخاطب نقش ببندد تا همه تبعات اقتصادی، سیاسی و بین‌الملل آن متوجه ایران شود!
مقصر آن فعال سیاسی ایرانی است که همه اقدامات دولت در تعطیلی مدارس، تعطیلی دانشگاه‌ها، کاهش ساعات کاری ادارات دولتی، محدودسازی مسافرت‌های میان شهری، کنترل عبور و مرور در شهرها، لغو تردد برخی قطارها و خطوط هوایی، تشکیل ۳۰۰ هزار تیم ضربتی، تاسیس بیمارستان‌های صحرایی، .فعال‌سازی واحد‌های تولیدی مواد ضدعفونی‌کننده و ماسک، شست‌وشو و گندزدایی از معابر و خیابان‌ها، سازمان‌دهی کادرهای پزشکی، همکاری با اروپا و سایر کشورها برای دریافت دارو و کالاهای مورد نیاز، تعطیلی نماز جمعه و گردهمایی‌های مذهبی و غیرمذهبی، پذیرش هیات‌های تخصصی از چین و سازمان‌های بین‌المللی، مبارزه با احتکار، ایجاد صدها ویدئو و برنامه آموزشی در فضای مجازی، برگزاری کنفرانس‌های خبری روزانه و اطلاع‌رسانی مستمر…را نادیده می‌گیرد و در افکار جهانی واکنش ایران را به «دعوت به دعا» و «خواندن صحیفه سجادیه» تقلیل می‌دهد.
مقصر آن ایرانی پر مخاطب بی مسئولیتی است که تلاش می‌کند اظهارت و اقدامات هر فرد ناشناس و بی اعتبار و خرافاتی در تلگرام را موضع «رسمی» دولت ایران جلوه دهد و تمام کوشش شبانه‌روزی و توصیه‌ها و اقدامات هزاران متخصص و کارشناس در بدنه دولت را از دید افکار عمومی پنهان نگه دارد.
مقصر فردی است که پیام دلگرم‌کننده و روحیه‌بخش پرستاران و کادرهای پزشکی به مردم را «از روی اجبار» و «پیرو تهدید» می‌خواند و شادمانی آن‌ها را به ممنوعیت رقص در ایران گره می‌زند تا بر اندک پیام مثبتی که از ایران به جهان مخابره می‌شود یک بار منفی بنشاند و کام‌ها را تلخ نگه دارد!
مقصر آن شبکه خبری است که از «منابع بیمارستانی» آمارهای اغراق‌شده مخابره می‌کند، هر فیلم و ویدئوی آماتوری ارسالی از هر فرد مجهول را با تفسیر و تحلیل دلخواه برای میلیون‌ها مخاطب پخش می‌کند و اینگونه القا می‌کند که وضعیت از کنترل خارج شده است!
مقصر آن ایرانی و سازمان ویرانی‌طلبی است که دو روز از بحران نگذشته، به فارسی و انگلیسی نامه می‌نویسند که باید برای نجات ایرانیان از بحران کرونا و ناتوانی حکومت در مدیریت آن «مداخله بشردوستانه» (اقدام نظامی) صورت بگیرد!
مقصر آن ایرانی ایران‌ستیز است که می‌خواهد از بحران کرونا و تعطیلی ادارات و کارخانه‌جات تاثیر یک «اعتصاب سراسری» را استخراج کند تا علاوه بر اضطراب بیماری، یک لطمه و فروپاشی اقتصادی نیز به پیکر ایران و ایرانی تحمیل کند.
باید محکم در برابر این افراد ایستاد. مبارزه سیاسی با یک حکومت که هیچ! حتی مبارزه مسلحانه هم راه و رسم و کُدهای اخلاقی خاص خود را دارد!
این افراد – که سال‌ها بر طبق تحریم و جنگ و تروریسم اقتصادی کوبیده‌اند – امروز نشان داده‌اند حتی در اوج یک اپیدمی خطرناک هم به حداقل نرم‌های اخلاقی و کوچک‌ترین عرف و پرنسیپ و اصول پایبند نیستند.
آن‌ها حاضرند به اسم مبارزه با «رژیم» نه تنها به ایرانیان داخل ایران لطمه مالی و جانی بزنند، بلکه از ضربه زدن به جان و مال و حیثیت و امنیت میلیون‌ها ایرانی مقیم خارج هم ابایی ندارند.
دیدگاه تان را بنویسید