حسنیعلی شهریاری درباره نحوه اِعمال تعطیلی‌ها و محدودیت‌ها در کشور اظهار کرد: متأسفانه در این زمینه هم خیلی دیر تصیمم‌گیری شد و هم اینکه مسائلی که مدنظر ما بود اتفاق نیفتاد، اعتقاد ما این بود که قرنطینه کامل برای مدت ۱۵ تا ۳۰ روز انجام شود تا زنجیره انتقال را کاملا قطع کنیم، اما این موضوع دیر اتفاق افتاد و قرنطینه کامل هم نیست، چون بیشتر اماکن و ادارات باز است و ترافیک خیلی فرقی نکرده، وقتی می‌گویند تعطیلی بعد از ساعت ۱۸، معنی‌اش این است که تا ساعت ۱۸ هجوم بیاورید.
وی ادامه داد: متأسفانه در ستاد ملی مبارزه با کرونا تصمیماتی گرفته می‌شود که نمی‌دانیم کسانی که این تصمیمات را اتخاذ می‌کنند چه تفکری دارند؟ آیا در جامعه حضور جدی ندارند و یا اینکه فقط به گزارش‌هایی که به آن‌ها ارائه می‌شود بسنده می‌کنند، چون تا وقتی که شما در جامعه حضور نداشته باشید و مسائل را از نزدیک مشاهده نکنید نمی‌توانید تصمیم درستی بگیرید و به همین دلیل شاهد چنین اتفاقاتی هستیم که بسیار هم جای نگرانی دارد.
وی در پاسخ به این سؤال که «با وجود اعمال قرنطینه تکلیف کارگران و افراد روزمزد و دستفروشان چه می‌شود» بیان کرد: در آن نامه‌ای که به آقای رئیس‌جمهور نوشتیم تأکید کردیم که مثل همه جای دنیا نیاز روزانه مردم را به آن‌ها ارائه کنند، یعنی حتی مایحتاج مردم در خانه‌ها تحویل داده شود، یا یارانه‌ها را به کارت‌شان بریزند، علتی که خیلی وقت‌ها این تصمیمات را نمی‌گیرند شاید مسائل اقتصادی باشند و می‌گویند دچار مشکل اقتصادی می‌شویم، در حالیکه ما روزانه بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ بیمار را بستری می‌کنیم و هر بیماری که بستری می‌شود اگر احتیاج به آی سی یو هم نداشته باشد به طور متوسط تا ۱۰ روز باید بستری شود و با همین دارو‌های معمولی حداقل ۲۰ میلیون تومان خرج هزینه هر بیمار است، که درصدی از آن‌ها هم قطعا به آی سی یو احتیاج دارند، حالا بهتر نیست که این مبلغی که قرار است خرج درمان کنیم به مردم بدهید تا در خانه بمانند و بیمار نشوند.
این نماینده مجلس همچنین تصریح کرد: در تصمیماتی که در ستاد می‌گیرند و عموماً از طرف کمیته اجتماعی و امنیتی و یا کمیته اقتصادی است، همیشه سلامت مردم فدای اقتصاد می‌شود، در حالیکه سلامت باید اولویت باشد و اقتصاد باید فدای سلامت شود، چراکه واقعا آمار بالای مرگ‌ومیر ما الان با توجه به جمعیت بالاترین رقم است و در ازای هر فوتی ۱۰ تا ۲۰ خانواده عزادار می‌شوند و این برای جمهوری اسلامی قابل قبول نیست.
شهریاری در پاسخ به این سؤال که چرا ستاد پیشنهادات شما را دریافت نمی‌کند عنوان کرد: ستاد کرونا یک ستاد فراقانونی است و اختیارات تام دارد، حاکم مطلق است و شورای عالی امنیت ملی هم پشتوانه آن است، یعنی ما هم در مجلس نمی‌توانیم عملا قانونگذاری کنیم و دولت را در رابطه با مسائل کرونا موظف کنیم و یکی از مشکلات ما همین مسئله است، وگرنه چندین‌بار صحبت کردیم تا دولت را موظف کنیم که در رابطه با کرونا کار خاصی را انجام دهد، به همین دلیل هم من می‌گویم اسم این ستاد ستاد ملی نیست بلکه ستاد دولتی کروناست، اشکال کار هم این است که حتی توصیه‌هایی که از وزارت بهداشت و درمان که قطعا با نخبگان زیادی در تماس هستند به ستاد می‌شود در داخل کمیته‌ها وتو می‌شود، مثلا پیشنهاد قرنطینه که فقط از طرف مجلس ارائه نشد، تمام پزشکان، سازمان نظام پزشکی، شورای شهر، شهردار تهران هم موافق بودند و شاید تنها مسئله‌ای که تمام تفکرات سیاسی و جناحی روی آن متفق‌القول بودند همین بود که برای قطع زنجیره کرونا باید تعطیلی کامل اعمال شود که نپذیرفتند.
وی با تأکید بر اینکه باید مصوبات قابلیت اجرایی کامل داشته باشد، گفت: در خیلی از کشور‌های دنیا از تمام توان نظامی و انتظامی‌شان هم در این خصوص استفاده کردند و جریمه‌های خیلی سنگین هم گذاشتند، چون یک مسئله دیگر ما این است که برخی کارگر روزمزد هستند و ناچارند سر کار بروند و برخی هم اصلاً کرونا را باور ندارند، لذا باید حقوق افرادی که کارگرند تأمین کرد و با آن‌هایی که عامدانه کارشکنی می‌کنند برخورد قهریه کرد، لذا از نیرو‌های نظامی و انتظامی هم باید استفاده کنیم این شوخی‌بردار نسیت که ما چنین آمار بالای مرگ‌ومیر داشته باشیم.
نماینده مردم زاهدان در مجلس یازدهم در پاسخ به سؤالی درباره یک میلیارد یوروی تخصیص یافته به امر مقابله با کرونا بیان کرد: یک میلیارد یورو بود که حضرت آقا فرمودند به کرونا اختصاص بدهید، وقتی ایشان می‌گویند بدهید یعنی این پول وجود دارد، تا هفته پیش که من از معاونت منابع انسانی و توسعه وزارت بهداشت پیگیری کردم ۶۰ درصد آن را دادند و ۴۰ درصد آن داده نشده، که پرداختی آن به کادر درمان هم قابل توجه نبوده، چون با این پول تجهیزات هم خریداری شده و جای دیگری خرج شده، لذا ما رضایتمندی از این قضیه نداریم.
حقوق خیلی از این پرسنل زحمتکش که الان هفت ماه است که در آی سی یو‌ها با این شرایط سخت کار می‌کنند را ندادیم و هنوز نتوانستیم مشوق‌های لازم را در اختیارشان بگذایم، از طرف دیگر نیرو هم نگرفتیم، فکر می‌کنید یک فرد چند ماه می‌تواند این وضعیت را تحمل کند، تقریبا هیچ کدام این‌ها در سیستم بروکراسی ما محقق نشده، کادر درمان زمانی که کرونا نبود حقوق بیشتری داشتند، اما حالا که کرونا آمده، چون درآمد بیمارستان‌ها هم کاهش جدی پیدا کرده و دولت محترم هم پولی پرداخت نکرد، حقوق این پرسنل کاهش پیدا کرده است.
وی همچنین در خصوص توزیع واکسن آنفلوانزا یادآور شد: زمان تزریق آن که دیگر دیر شد، قرار بود بین ۱۴ تا ۱۶ میلیون دوز واکسن بخرند، اولاً متأسفانه منابع ارزی آن دیر تأمین شد، شاید یکی از اشکالات عمده این بود، بعد هم که پول را دادند واکسن را به ما ندادند، حدود ۲.۵ میلیون دوز واکسن آمد که براساس شاخص‌های وزارت بهداشت توزیع شد و به بیماران ریسک بالا تزریق شد، ولی متأسفانه سری‌های بعدی آن نیامد که بحث‌هایی هم در مورد مجلس مطرح بود که به مجلسیان تزریق شده که درست نبود و من هم گفتم نمایندگان هم مثل مردم هستند و اگر رسید تزریق می‌کنند اگر نرسید همان افراد پرخطر در اولویت هستند.
رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یازدهم با اشاره به اینکه موضوع کرونا یک موضوع چند وجهی است که باید مردم و همه نیرو‌های نظام با برنامه‌ریزی پای کار بیایند و حتی جا‌هایی که مردم حاضر نیستند توجه کنند با نیروی قهریه موضوع کنترل شود، تصریح کرد: ما مرتباً با آقای دکتر زالی و وزیر محترم بهداشت جلسه داریم، ولی خیلی از پیشنهادات ما در آن ستاد عملی نمی‌شود، چون اعضا با توجه به دیدگاه‌های خودشان تصمیمات را وتو می‌کنند، اشکال اصلی کار هم این بود که در ابتدا که کرونا آمد یک صحبتی شد در مورد ایمنی جمعی، که راجع به کرونا اصلا نمی‌توان چنین نظریه‌ای داشت، متأسفانه در ابتدا مسئولان ما هم چنین تفکری را داشتند که بعد خیلی سریع ناچار به اصلاح شدند و همین تفکر کلی به ما آسیب زد.
شهریاری در خصوص توزیع واکسن کرونا نیز گفت: جمعیت دنیا حدود ۸ میلیارد نفر است که باید دو نوبت واکسن بزنند، که نیاز به ۱۶ میلیارد دوز در جهان و ۱۷۰ میلیون دوز در ایران است که در این خصوص اولا اولویت اول کشور‌های تولیدکننده نخواهیم بود، چون ما در انتقال پول هم مشکل داریم و تحریم، انتقال ارز را هم با مشکل مواجه کرده، البته در کشور هم تولید داریم، ولی زودتر از اردیبهشت به بازار نمی‌آید، چون تجاری‌سازی آن زمان می‌برد و هر شرکت هم حدود دو تا سه میلیون دوز تهیه خواهد کرد که این هم در مرحله اول تأمین‌کننده نیاز ما نیست؛ لذا ضمن اینکه باید بیشتر به واکسن خودمان امید داشته باشیم، مسؤلان هم تلاش کنند تا مشکلات را حل کرده و میزان لازم را از خارج از کشور تأمین کنند، اما تا آن زمان بهترین راه این است که مردم خودشان بیشتر رعایت کنند و به ویژه دورهمی‌های خانوادگی را متوقف کنند.
وی در برنامه طبیب درباره حمایت از تولید دارو‌های ایرانی هم یادآور شد: در قانون برنامه ششم تصویب کردیم که هر دارویی مجوز ورود ندارد، ولی از آن طرف حمایت از دارو‌های داخلی را با قیمت‌گذاری برای شرکت‌ها از بین می‌بریم، یعنی دست آن‌ها را هم در تولید و قیمت‌گذاری می‌بندیم، چون اگر بخواهیم دارو اثربخشی داشته و حتی امکان صادر شدن داشته باشد باید دست تولیدکننده برای قیمت‌گذاری باز باشد، اما این بدین معنی نیست که این هزینه‌ها از جیب مردم تأمین شود بلکه باید بیمه‌ها را اصلاح کنیم تا هزینه از جیب مردم نباشد، چون در حال حاضر دارو‌ها گران شده و مردم هم توان خرید ندارند، از آن طرف بیمه‌های درمانی ما بیشتر شبیه قلک عمل می‌کنند و بیمه در کشور صنعت درستی در حوزه درمان نیست.
دیدگاه تان را بنویسید