صباح زنگنه کارشناس مسایل بین‌الملل گفت: بررسی برجام در این مدت زمانی که از اجرایی شدن آن می گذرد و دیگر تحولاتی که بر روی آن اجرا شده است باید مبتنی بر شناخت واقعیت ها و برنامه ها باشد. اگر در آن شرایطی که مذاکرات شروع شد می توانستیم حدس بزنیم که کشورهای مذاکره کننده ممکن است نتوانند به تعهداتشان پایبند باشند ممکن بود راه دیگری را انتخاب کنیم. در تحولات سیاس داخلی کشورهای عضو برجام اتفاقاتی روی داد و از سویی شاهد دست کشیدن آمریکا از توافق بودیم که احتمالا قابل پیش بینی نبود.
وی ادامه داد: البته سرعتی که دوستان مذاکره کننده در ایران برای رسیدن به یک نتیجه روشن داشتند شاید موجب شد تا این توافق به تصویب کنگره آمریکا نرسد چرا که اگر این اتفاق روی می داد بسیاری از نقاط ضعف آن نشان داده می شد، البته آمریکا هم در آن مقطع حاضر نبود برای این کار تلاش کند و توافق را در کنگره به تصویب برساند.
این کارشناس مسایل بین الملل خاطرنشان کرد: توافق هسته ای قطعنامه های زیادی را از سر راه کشور برداشت و فضایی بازی را برای فعالیت و همکاری در سطح بین الملل فراهم کرد. البته این فرصت ها تثبیت شده نبودند و از طرفی نمی شد از آنها صرف نظر کرد در عین حال می باید در هر شرایطی این آمادگی وجود داشته باشد که در برابر تحولات جهانی و منطقه ای خودمان را در سطح خوبی نگه داریم و امورات کشور را به نحو بهتری اداره کنیم. متاسفانه مشکلی که داشتیم و داریم و امیدواریم درس عبرت شده باشد موضوع نارسایی و ناکارآمدی سیستم اقتصادی کشور است.
زنگنه گفت: در تمام سال های گذشته با وجود چندین طرح و برنامه پنج ساله که اجرا شده است علاج بیماری های مزمن اقتصادی نبوده است و این وضعیت خود را نشان داد که تحریم ها شروع شد و ضعف و ناتوانی سیستم اقتصادی برملا شد و این مساله را نمی‌شود به پای برجام نوشت. بیماری‌های مزمن اقتصادی و متکی بودن به نفت و درآمد آن، دشمن را تشویق کرده است که فشار بیاورد و تا وقتی کشور و مسوولان به این ضعف ها واقف نشوند در هیچ مذاکره و توافق بین المللی موفق نخواهیم بود.
وی در پاسخ به این که برخی مسوولان و نمایندگان مجلس مشکلات امروز کشور و ضعف دولت را به پای برجام و اجرا نشدن آن می گذارند گفت: این بی انصافی و ندیدن واقعیت هاست. این ارزیابی از مشکلات، ناشی از گرایش های سیاسی است و ما را در تشخیص مشکلات و پیدا کردن راه حل دچار اشتباه خواهد کرد. البته ضعف دولت هم در این بود که همه چیز را به برجام مربوط کرد. در حالی که دولت باید همزمان با مذاکرات به اصلاح بنیادین وضعیت اقتصادی و ترمیم روابط و تنش زدایی روابط با همسایگان می پرداخت. از این رو برای اجرایی شدن درست برجام حداقل از ناحیه ایران نیاز بود تا یک سلسله اقدامات سیاسی، اقتصادی در سطح داخلی، منطقه‌ای و بین المللی انجام می شد.
این کارشناس مسایل بین الملل تصریح کرد: دولت کار بزرگی در پیش داشت، مذاکره با شش کشور بزرگ و همه وقت و تمرکزش بر این مساله بود، سایر بخش ها و وزارت خانه ها باید به کمک می آمدند که این ابعاد را اصلاح کنند اما متاسفانه شاهد رخوت و سستی و سیاسی کاری بودیم.
دیدگاه تان را بنویسید