ناسا | سیستم پرتاب فضایی و فضاپیمای اوریون باید به تأخیر بیفتد

، آژانس فضایی آمریکا قرار بود به عنوان بخشی از عملیات "آرتمیس"(Artemis) برای اولین بار یک زن را به همراه مردی دیگر به ماه بفرستد. این اولین باری خواهد بود که انسان پس از عملیات آپولو Apollo که ۵۰ سال پیش اتفاق افتاد پا بر ماه می‌گذارد. اما چالش‌های ناشی از بیماری همه‌گیر کووید-۱۹، مانند بسته شدن ۱۸ مرکز اصلی ناسا، به این معنی است که توسعه سیستم پرتاب فضایی و فضاپیمای اوریون(Orion) باید به تأخیر بیفتد و یا به حالت تعلیق درآید.

علاوه بر این، آزمایش مراحل اصلی موشک باید به تأخیر بیفتد و توسعه سخت افزار برای این ماموریت نیز باید به طور موقت متوقف شود.

گزارش‌ها حاکی از آن است که در حالی که ناسا به سرعت در حال توسعه و فراهم کردن قابلیت‌های اضافی مورد نیاز برای رسیدن به هدف خود یعنی فرود روی ماه است، این آژانس فضایی هنوز تصمیمات نهایی را در مورد جنبه‌های اصلی این عملیات از جمله سیستم فرود انسان و ایستگاه فضایی دروازه‌ی ماه(Gateway) که قسمت‌های اولیه آن قرار است در ماه ژانویه سال ۲۰۲۴(چند ماه دیرتر از زمان برنامه‌ریزی شده) راه‌اندازی شود، نگرفته است.

این آژانس سه میلیارد دلار از کنگره درخواست کرده بود که دولت کمتر از نیمی از مبلغ مورد نیاز را برای تحقیقات اکتشافی و تلاش‌ها برای توسعه این برنامه تأمین کرده است و هنوز مشخص نیست که چه مقدار دیگر بودجه در کنگره تصویب خواهد شد.

با توجه به این چالش‌ها پیش بینی می‌کنیم با تاخیرهای بیشتر در برنامه و افزایش هزینه‌ها، بعید است ایستگاه فضایی دروازه ماه برای فرود برنامه‌ریزی شده روی ماه در سال ۲۰۲۴ در دسترس باشد. بر طبق این گزارش انجام عملیات در تاریخ تعیین شده بسیار دشوار خواهد بود.

برای ادامه مأموریت‌های فضایی، دولت باید با قدرت و سازگاری و پایداری آن را رهبری و بودجه مورد نیاز را فراهم کند. ناسا نیز باید هزینه‌های واقعی اکتشاف طولانی مدت فضا را تعیین کرده و همچنین برنامه‌های واقع بینانه‌تری مشخص کند و مشارکت بین‌المللی با سایر دولت‌ها و نهادهای خصوصی را افزایش دهد.

در دهه گذشته، کارهای نظارتی ما نشان داده است که ناسا به طور مداوم در تلاش است تا به هر یک از این مسائل مهم بپردازد و زمان‌بندی سریع ماموریت آرتمیس احتمالاً این چالش‌ها را بیشتر می‌کند.

برنامه‌های فرود بر ماه ناسا می‌تواند بخشی از اکتشافات فضایی بزرگ‌تر انسان همچون فرود آمدن بر سیارات دیگر مانند مریخ باشد.

جیم برایدنستاین(Jim Bridenstine) رئیس ناسا گفت: می‌توان از آب موجود در ماه برای بخشی از عملیات متداوم ساخت یک ایستگاه فضایی استفاده کرد که می‌تواند نقطه پرتابی برای ارسال فضاپیما به سوی سیاره سرخ(مریخ) باشد.

برایدنستاین در سال ۲۰۱۸ گفت: ما می‌خواهیم فضاپیماهایی که از مدار زمین به مدار ماه می‌روند قابل استفاده مجدد باشد. همچنین یک ایستگاه فضایی در نزدیکی ماه که برای مدت طولانی آنجا بماند و سطح نشین‌هایی که دائما بین ماه و ایستگاه فضایی در حال رفت و آمد باشند.

بر طبق فرضیه‌ی دانشمندان این پایگاه‌ها می‌توانند در تونل‌هایی به نام لوله‌های گدازه  قمری(Lunar lava tubes) و همچنین سطوح مریخ مستقر شوند. تصور می‌شود که این تونل‌های موجود در ماه ۱۰۰۰ برابر گسترده‌تر از آنهایی هستند که روی سطح زمین قرار دارند به طوری که تا ۳۰ متر عرض دارند و می‌توانند  از سازه‌ها و فضانوردان در برابر تشعشعات کیهانی و خورشیدی و همچنین ریز شهاب سنگ‌ها محافظت کند.