رسانه نزدیک به دولت سعودی | مساله مهم برای ما، نوع تعامل بایدن با ایران است

العرب، رسانه نزدیک به دولت سعودی در مطلبی به قلم خیرالله خیرالله نوشت: دونالد ترامپ پدیده‌ای بود که تکرارش در سیاست آمریکا، دشوار است، همانطور که همچنان از قبول شکست، سرباز می‌زند و مقاومت می‌کند. اما همه می‌دانیم که رفتن او از کاخ سفید قطعی شده و این جو بایدن و معاونش، هریس هستند که ریاست کاخ سفید را بر عهده خواهند گرفت.

در ادامه این مطلب آمده است: دوره ریاست بایدن، حداقل در ابتدا، با سوالاتی بی پایان همراه است، سوالاتی که با ایران شروع شده و به چین می‌رسد، رابطه با ترکیه و اردوغان، جنبش اخوان المسلمین و همچنین، روسیه را دربر می‌گیرد.

قطعا با پیروزی بایدن اروپا نفس راحتی کشید، بویژه انکه ترامپ هر کاری کرد تا از اروپا و ناتو دور شود و معتقد بود ارتباط با اروپا برای آمریکا فایده‌ای ندارد. بایدن بدون شک برای بنا نهادن پل‌های ارتباطی با اروپا، تلاش خواهد کرد و در این میان، جانسون که با خروج از اتحادیه اروپا چشم امید به بهبود روابط با آمریکا دوخته بود، با پیروزی بایدن زیان بزرگی می‌بیند.

اگر آینده روابط بین آمریکا و اروپا و چگونگی تعامل ایالات متحده با روسیه و چین را به کناری نهیم، مساله مهمتر برای اعراب، کیفیت تعامل دولت جدید آمریکا با ایران است.

مشخص است که مساله بازگشت به توافق هسته ای، به صورت اتوماتیک صورت نمی‌گیرد. ترامپ در سال ۲۰۱۸ این توافق را پاره کرده و حتی اگر جایگزین او در کاخ سفید قصد بازگشت به توافق مذکور را داشته باشد، این مهم با شروطی همراه است که از آن میان، می‌توان به سیاست ایران در منطقه و موشک‌های بالستیکی اشاره کرد که باعث نگرانی دولت‌های عربی در خاورمیانه شده است. البته به دلایل بسیاری نفوذ اسرائیل در واشنگتن باقی می‌ماند که مهمترین آنها، نبود دشمنی بین بایدن و رژیم صهیونیستی است.

چه بسا مهمترین مساله برای بایدن و دولتش، رابطه جدیدش با ایران و چین باشد. بدیهی است که پکن و تهران روابط نزدیکی با یکدیگر دارند، که پس از سلسله توافق‌هایی که بین دو کشور امضا شد، بعد جدیدی به خود گرفته است.

گرایش‌های اصلی سیاست آمریکا، پس از گذشت یک یا دو ماه از شروع به کار بایدن، روشن‌تر می‌شود و می‌بینیم اوبامایی که تلاش زیادی برای پیروزی بایدن کرد، تا چه اندازه در دولت رئیس جمهور جدید تاثیرگذار خواهد بود. اما مساله ثابت آن است که تغییر بزرگی در واشنگتن بوقوع می‌پیوندد، بویژه از حیث شیوه تعامل با چین و بازگشت روابط نزدیک با اروپا و همکاری با آن در زمینه‌های مختلف.

طبیعی است که دولت جو بایدن در مورد مساله فلسطین تکبر کمتری از خود نشان می‌دهد، بخصوص در صورتی که ببیند رهبری فلسطین دریافته است که دیگر جهان حول محور فلسطین نمی‌گردد و دولت‌های دیگری در منطقه هستند که سرنوشتشان در معرض وزش باد قرار گرفته است، از جمله عراقی که حمله آمریکا به آن، این کشور را به شرایط ناخوشایندی کشانده است که آثار آن همچنان قابل مشاهده است.