دانشگاهیان | ستاد ملی کرونا تصمیم بگیرد ؛ اجرا کند.

در این بیانیه آمده است:

«در چند ماه اخیر انواع مشکلات بار دولت را سنگین کرده است. سیاستمداران هم انسان‌اند. هرچند در موقعیت مسئولیت مجاز به یأس و انفعال نیستند ولی غلبه چنین حالتی ناممکن نیست. آنها نیز مثل هر انسان دیگری در برابر مسائل مختلف، واکنش‌های روانی انسانی خواهند داشت. معمولاً وقتی تعداد و وزن مشکلات زیاد می‌شود، آدم‌ها در میان یک چندراهی ممکن است احساس ناتوانی کنند و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. اولین نتیجه چنین حالتی، کاهش توان تصمیم‌گیری و کاهش قدرت عمل است. شاید ستاد مقابله با کرونا دچار چنین وضعیتی شده باشد که تقریباً هیچ برنامه خاصی برای مقابله با موج تازۀ شیوع کرونا ارائه نمی کند جز تکرار ضرورت استفاده از ماسک، که هر چند درست است اما قطعا کافی نیست.   

برای تصمیم‌های سراسری ستاد کرونا این بخش از مشکلات دولت قابل فهم است که شرایط اقتصادی بحران زدۀ فعلی مانع از تعطیل کردن کسب و کارهای مردم و ایجاد محدودیت‌های گسترده است. شاید امکان چنین کارهایی دست‌کم فعلا نباشد، اما بی‌تردید اگر لازم شود حتی به قیمت جیره‌بندی مواد غذایی لازم است از جان مردم مراقبت شود.

البته باور داریم حتی در شرایط کنونی نیز ستاد مقابله با کرونا می‌تواند حداقل‌هایی را انجام دهد که به کاهش میزان خطر ابتلا و افزایش مبتلایان و مرگ و میر کمک کند. دولت می‌تواند از خودش مایه بگذارد. اغلب این اقدامات حداقلی چیزهایی است که خود دولت یا سازمان‌های عمومی می‌توانند صورت  بدهند؛ کارهایی مانند نیمه تعطیل کردن ادارات دولتی، سازمان‌های عمومی و بخش‌های اداری شرکت‌های دولتی و شرکت‌های بزرگ، بانک‌ها و... از طریق کاهش تعداد کارکنان روزانه به میزان بیش از۵۰ درصد، یا لغو طرح ترافیک برای کاهش میزان استفادۀ مردم از وسایل نقلیه عمومی که از مهم‌ترین مکان‌ها برای انتقال ویروس‌اند، ایجاد محدودیت‌های سخت برای سفرهای برون‌شهری، افزایش برنامه‌های آموزشی و خبری و ترویجی تلویزیون کشور برای آگاه کردن بیشتر مردم نسبت به خطر شیوع لجام گسیختۀ کرونا، و ...

حتماً اقدامات دیگری را نیز می‌توان به این فهرست افزود ، اما مشکل آن است که به نظر می‌رسد دولت و ستاد مقابله با کرونا اعتماد به نفس خود را از دست داده اند.

باید اعتماد به نفس داشته باشید!

فراوانی انواع مشکلات، قدرت تصمیم‌گیری ستاد را شدیداً کاهش داده است. از اخبار ستاد، بوی استیصال می‌آید. منشاء بخشی از این استیصال وضعیت بحرانی موجود است، اما شاید بخش مهم دیگر آن شرایط روانی حاکم بر دولت و ستاد مقابله با کروناست. انگار خود را باخته‌اند. وقتی آدم خودش را می‌بازد، نه توان تصمیم دارد، نه توان عمل. به طور ناخواسته می نشیند تا توفان زمانه برایش تعیین تکلیف کند.

دولت همچنان توانایی‌های زیادی دارد. قادر است خیلی کارها بکند، اما بدانید آفت اقدام درست در زمانی که فشارها فزونی می‌گیرد پناه بردن به اوهام و خود شیفتگی است. مدیریت شرایط در کشور ما، مشکلات خاص خود را دارد و قرار نیست برای کسی الگو باشد یا با کسی قیاس شود. با فروتنی بپذیریم کمبودهای فراوانی داریم و البته بر توانایی‌های داخلی تکیه کنیم. زمانه همه‌گیری کووید-۱۹ بیش‌تر از آن که دوره  تقابل و تکبر باشد دوره تعامل و فروتنی است. به جای برخوردهای حذفی، نیروهای تازه از جامعه مدنی را فراخوانی کنید، از ایده‌های جدید برای بازسازی ستاد کمک بگیرید و البته به استیصال اجازه ندهید بر شما حکم براند.

هادی آفریده. مستندساز

دکتر مسعود احمدزاداصل. روان‌پزشک

مهرداد احمدی شیخانی. گرافیست

نعمت احمدی. وکیل دادگستری

فرزاد ادیبی. گرافیست

مجید برزگر. کارگردان

بابک برزویه. عکاس و کارگردان

هوشنگ پوربابایی. وکیل دادگستری

امیر حسین جلالی ندوشن. روان‌پزشک

ولی خلیلی. روزنامه‌نگار

علی دهباشی. مدیر مجله بخارا

نفیسه رسولی محلاتی. کنشگر مدنی

دکتر مجید صادقی. روان‌پزشک‌

ناصر صفاریان. مستندساز

مجید صیادی. فعال فرهنگی

محمد عاقبتی. کارگردان تاتر

عباس عبدی. روزنامه‌نگار

دکتر مهرداد عربستانی. انسان شناس

فریدون عموزاده خلیلی. روزنامه‌نگار

بهرام کلهرنیا. گرافیست

دکتر علی متولی زاده اردکانی. عضو گروه علوم پایه فرهنگستان علوم

دکتر فریدون مجلسی. محقق و مترجم

دکتر مازیار مرادی لاکه. متخصص پزشکی اجتماعی

مجید مظفری. بازیگر

دکتر پدرام موسوی کنشگر مدنی

دکتر آرش نصر اصفهانی. جامعه‌شناس

دکتر علیرضا نوروزی. روان‌پزشک

کامبیز نوروزی حقوقدان و روزنامه نگار

علی ورامینی. سردبیر ماهنامه مدیریت ارتباطات»