زوخرا پاولووا، متخصص غدد در کلینیک دانشگاه دولتی مسکو درباره عوامل پر مخاطره برای لوزالمعده گفت: استفاده از مقدار زیادی شیرین و پر کالری منجر به تجمع بیش از حد بافت چربی می‌شود، به طوریکه چربی‌های سفیدی در قسمت لوزالمعده می تواند این قسمت مهم بدن را از بین ببرد.
پاولووا گفت: در بافت چربی، التهاب سیستمیک همراه با استرس اکسیداتیو رخ می‌دهد، در برابر آن مقاومت انسولین ایجاد می‌شود و در نتیجه سلول‌های لوزالمعده که انسولین تولید می‌کنند، می‌میرند.
پاولووا معتقد است که برای اینکه بدن "مانند ساعت کار کند" توصیه می‌کند در وعده‌های زیاد، اما کوچک غذا بخورید.
او گفت: بین وعده‌های غذایی در طول روز باید بین سه تا پنج ساعت فاصله باشد. با فواصل ناشتا طولانی تر، یک ماده فعال بیوشیمیایی مانند لیپوپروتئین لیپاز (LPL) شروع به فعال شدن می‌کند: "این ماده، مانند یک نگهبان، سطح مواد مغذی را زیر نظر دارد و اگر سطح مواد غذایی به طور منظم و به مدت طولانی تامین نشوند، LPL فعالیت خود را در بافت چربی افزایش می‌دهد؛ و تشکیل ذخایر چربی آغاز می‌شود که برای لوز المعده خطرناک است".
پاولووا تفاوت بین چربی خوب و بد در بدن انسان را این گونه توضیح می‌دهد: بافت چربی سفید مضر در بدن وجود دارد، چیزی که افراد چاق در بدن خود دارند. در عین حال چربی قهوه‌ای مفید وجود دارد که در متابولیسم نقش مهمی دارد. این چربی قهوه‌ای در حجم‌های زیاد تجمع نمی‌یابد، عایق حرارتی است و بدن را انرژی می‌بخشد".
دیدگاه تان را بنویسید