این کارگردان تئاتر میگوید: هرگز نگفتهام کارم درست است که در این دوران، تئاتر روی صحنه بردهام، این انتخاب من است که میتواند درست یا نادرست باشد. وظیفه من تابعیت از قانون است و با مجوز ستاد ملی مقابله با کرونا نمایشم را اجرا میکنم و هر زمان این ستاد دستور تعطیلی تئاتر را بدهد، طبیعتا اجرای ما هم تعطیل خواهد شد چرا که در هر وضعیت، تابع دستور این ستاد هستیم.
دژاکام با اشاره به اینکه حدود یک سال است که در انتظار اجرای این نمایش به سر میبرد، ادامه میدهد: به دنبال اجرای نمایش در منطقهای کوهستانی خارج از تهران بودم که فرصتش پیش نیامد و بعد از یک سال که در انتظار اجرای این نمایش بودیم، سرانجام تئاتر بازگشایی شد و تصمیم به اجرا در تئاتر شهر گرفتیم.
این مدرس تئاتر با تاکید بر اینکه تصمیمگیری برای فعالان و تماشاگران تئاتر در این دوران بسیار پیچیده است، خاطرنشان میکند: هم کسانی که مایل به اجرا هستند، حق دارند و هم کسانی که چنین تمایلی ندارند، مشرط به اینکه هر دو گروه کار غیرقانونی انجام ندهند. در این میان برخی از دوستان، کسانی را که کار میکنند، تکفیر میکنند و تعدادی دیگری به تکفیر کسانی میپردازند که با کار کردن مخالف هستند ولی من هیچ کس را تکفیر نمیکنم و به هر دو گروه احترام میگذارم.
او همچنین اضافه میکند: به هر دو گروه تماشاگران هم احترام میگذارم چه آنان که به تماشای تئاتر میآیند و چه آنان که نمیآیند. شرایط سختی است و همه برای تصمیمهای خود دلایلی دارند که قابل احترام است.
دژاکام میگوید: به هر حال وقتی ستاد ملی مقابله با کرونا اجازه بازگشایی تئاتر را میدهد، خوب است که به نظر آنان احترام بگذاریم و دایه مهربانتر از مادر و کاسه داغتر از آش نشویم. امیدوارم هرچه زودتر واکسن این بیماری به همه مردم برسد و از شر این ویروس نجات پیدا کنیم و همه جهانیان بتوانند زندگی خود را با آرامش بیشتری ادامه دهند.
او با بیان اینکه گویی جهان در حال نو شدن است، ادامه میدهد: حتما به این تلنگر و طمانینه نیاز داشتهایم چراکه طمانینه و تامل، بد نیست و در این میان شاید فرصتی برای اندیشههای عمیقتر فراهم شده باشد.
دژاکام در پاسخ به این سخن که گروههای تئاتری برخلاف همیشه نمیتوانند به راحتی تماشاگران و همکاران خود را برای دیدن نمایش دعوت کنند، توضیح میدهد: موضوع خیلی پیچیدهتر از اینهاست. ما به متغیرها آگاه نیستیم و دانشمندان این متغیرها را کشف میکنند. کسانی که نگاه دینی دارند، میگویند همه چیز دست خداست و کسانی که نگاه علمی دارند، منتظر نظرات دانشمندان هستند. ما هم معتقدیم عمر و زندگی دست خداست ولی انسان باید احتیاط کند.
این کارگردان میگوید: اگر دوستانی که مخالف اجرای تئاتر هستند، با بیان مخالفت خود آرام میشوند، حرفی نداریم. شخصا در نمایشهای دیگرم که در شرایط عادی اجرا میشدند، عادت نداشتم از همکاران دعوت کنم و معمولا مسئول روابط عمومی گروه این کار را انجام میداد چون با احترام به همه دوستان و همکارانم، معتقدم مردم باید به تماشای تئاتر بیایند. در اجرای همین نمایش هم خانم گلاب آدینه، آقای عبدالرضا اکبری دوستان و همکاران عزیزمان در کنار مدیرانی مانند آقای آشنا (مدیر مرکز هنرهای نمایشی) و آقای گلهدارزاده (مدیر تئاتر شهر) محبت کردند و به تماشای نمایش ما آمدند.
دژاکام با ابراز خرسندی که در این مدت نمایندگانی از طرف کانون اصلاح و تربیت هم برای دیدن نمایش «ایوب خان» آمدهاند، میافزاید: این دوستان ما را برای اجرا در کانون هم دعوت کردند که استقبال میکنیم چون نمایش ما هیچ دکوری هم ندارد و در هر مکانی قابل اجراست.
او درباره استقبال تماشاگران از تئاتر توضیح میدهد: از همه سالنها خبر ندارم ولی دیدهام که نمایش «گرگاسها...» در تالار اصلی تئاتر شهر با استقبال تماشاگران رو به رو شده و نمایش ما نیز خوشبختانه تماشاگر خود را دارد. در بیشتر اجراهایمان تمام ظرفیت تعریف شده سالن که نیمی از صندلیهاست، پر میشود که جای خوشحالی است.
این استاد دانشگاه خاطرنشان میکند: ما هم نگرانیم . ما هم با دل خوش روی صحنه نیامدهایم. دغدغه سلامتی خانواههایمان را داریم. به همین دلیل انتخاب اجرا کردن یا نکردن تئاتر سخت است ولی همه نکات بهداشتی لازم را رعایت میکنیم و خود را به خدا سپردهایم و میسپاریم. این نمایش در پاسداشت مقام زندگی روی صحنه میرود. هرچند رنج و درد زیادی را متحمل میشویم. این روزها پزشکان و کادر درمان ما بسیار خسته هستند و من نمایشم را به آنان تقدیم کردهام. دستشان را میبوسم و اگر بگویند تئاتر باید تعطیل شود، امرشان را بر دیده میگذارم.
نمایش «ایوب خان» هر روز راس ساعت 18 و سی دقیقه به مدت 70 دقیقه در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه میرود.
دیدگاه تان را بنویسید