«رابرت ناویوکس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کالیفرنیا، در این باره می‌گوید: «مطالعه ما برای اولین بار پتانسیل استفاده از نشانگرهای متابولیکی را به عنوان شاخص‌های بالینی پیش بینی کننده بیماران با بیشترین خطر دوره‌های عودکننده علائم عمده افسردگی نشان می‌دهد.»
اختلال افسردگی عودکننده، نوعی اختلال خلقی است که با علائم متعددی به صورت ترکیبی مشخص می‌شود: احساس غم یا ناامیدی، عصبانیت یا سرخوردگی، بی علاقگی، اختلالات خواب، اضطراب، کندی یا دشواری در تفکر، افکار خودکشی و مشکلات جسمی غیرقابل توضیح مانند کمر درد یا سردرد.
در این مطالعه ۶۸ نفر مبتلا به افسردگی عودکننده که در بهبودی بدون افسردگی بودند، انتخاب شدند. پس از جمع آوری خون از بیمارانی که در دوره بهبودی بودند، به مدت ۲.۵ سال تحت نظر بودند.
نتایج نشان داد که یک علامت متابولیکی در هنگام بهبودی بیماران وجود دارد که می‌تواند پیش بینی کند که کدام بیماران احتمالاً تا دو سال و نیم آینده بیماری شأن عود می‌کند. دقت این پیش بینی بیش از ۹۰ درصد بود.
تجزیه و تحلیل مواد شیمیایی نشان داد که انواع خاصی از لیپیدها (چربی‌هایی که شامل ایکوزانوئیدها و اسفنگولیپیدها هستند) و پورین‌ها از فاکتورهای خوب پیش بینی کننده هستند.
محققان دریافتند که در افراد مبتلا به افسردگی عودکننده، تغییر در متابولیت های خاص در شش مسیر متابولیکی مشخص شده منجر به تغییرات اساسی در فعالیت‌های مهم سلولی می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید