عدم تعادل بیولوژیکی عامل ارتباط بین لثه و بیماری های کلیوی است

بیماری لثه موسوم به پریودنتیت یک بیماری التهابی شایع است که باعث خونریزی لثه، لق شدن یا جابجایی دندان و در نهایت می‌تواند منجر به از دست دادن دندان شود.

مطالعات قبلی ارتباط بین التهاب شدید دهانی ناشی از بیماری لثه و بیماری مزمن کلیه را نشان داده است که نشان می‌دهد افرادی که مبتلا به التهاب شدیدتر لثه هستند عملکرد کلیه‌هایشان بدتر است.

محققان دانشگاه بیرمنگام انگلستان، بیش از ۷۰۰ بیمار مبتلا به بیماری مزمن کلیه را با استفاده از معاینات دقیق دهان و بدن، از جمله نمونه خون، مورد بررسی قرار دادند. هدف آنها، آزمایش این فرضیه بود که التهاب لثه و عملکرد کلیه بر روی یکدیگر تأثیر می‌گذارند.

نتایج نشان داد که تنها ۱۰ درصد افزایش در التهاب لثه عملکرد کلیه را ۳ درصد کاهش می‌دهد. در این گروه از بیماران، ۳ درصد عملکرد وخیم کلیه به معنای افزایش خطر نارسایی کلیه در طی یک دوره ۵ ساله از ۳۲ تا ۳۴ درصد است. همچنین نتایج نشان داد که کاهش ۱۰ درصدی عملکرد کلیه، التهاب لثه را ۲۵ درصد افزایش می‌دهد.

محققان برای اولین بار دریافتند که در این گروه از بیماران، این ارتباط ناشی از یک فرآیند بیولوژیکی به نام "استرس اکسایشی" یا عدم تعادل بین گونه اکسیژن واکنشی و ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن است که به بافت‌ها در سطح سلولی آسیب می‌رساند.

دکتر «پراوین شارما»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «یافته ها نشان داد که حتی کاهش نسبی التهاب لثه می‌تواند به نفع عملکرد کلیه باشد. با توجه به سهولت نسبی در دستیابی به ۱۰ درصد کاهش التهاب لثه، از طریق اقدامات ساده مانند روش‌های مسواک زدن صحیح و تمیز کردن دندان‌ها، این نتایج بسیار جالب است.»