درحالیکه تلومرها معمولاً با افزایش سن کوتاه می‌شوند، تلومرهای کوتاه در یک سن مشخص پیش بینی کننده ریسک بیماری و مرگ و میر هستند.
قبلاً مشخص شده است که قرارگیری نوزاد در معرض هورمون‌های استرس مادر و همچنین بی ثباتی در طی رشد جنین منجر به تلومرهای کوتاه، یعنی پیری سلولی تسریع شده، می‌شود.
در مطالعه جدید، محققان آزمایش خود را بر روی پرندگان انجام دادند.
«آنتون استیر»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه تورکو فنلاند، در این باره می‌گوید: «بیولوژی تلومر انسان‌ها به بیولوژی تلومر پرندگان نزدیک است. طول تلومرها به روش کم تهاجمی از نمونه‌های خون اندازه گیری می‌شود.»
در حالیکه محققان این مطالعه دلایلی برای احتمال وجود تلومر کوتاه‌تر در جوجه‌های متولدشده از تخم‌های تزریق شده با هورمون‌های تیروئید داشتند، اما با کمال تعجب دریافتند که این جوجه‌ها بلافاصله بعد از تولد دارای تلومرهای طویل‌تری بودند.
استیر در ادامه می‌افزاید: «براساس کاهش طبیعی طول تلومر با افزایش سن، ما برآورد کردیم جوجه‌هایی که از تخم‌های تزریق شده با هورمون‌های تیروئید متولد شدند، تقریباً "از بدو تولد" ۴ سال جوان‌تر از جوجه‌هایی بودند که از تخم‌های کنترل شده خارج شدند.»
محققان معتقدند این یافته‌ها می‌تواند در درمان ضدپیری مؤثر باشد.
دیدگاه تان را بنویسید