«تیمیتوپه»، کارگر نیجریهای که ماه گذشته از خانه کارفرمای خود فرار کرده است، نمی تواند در لبنان کار پیدا کند. همچنین با بسته شدن فرودگاه بیروت در اثر شیوع ویروس کرونا، او راهی هم برای بازگشت به خانه ندارد.
او می گوید: «خیلی میترسم. روزی نیست که گریه نکنم. حتی پول برای خرید غذا ندارم.»
وی از کارفرمایش آنچنان کتک خورده که دچار خونریزی شده بود و از یک ساختمان پرت شده است. او اکنون با دوستانش و به کمک آنها زندگی را می گذراند.
تیمیتوپه که مادر دو فرزند است، مانند بسیاری از مادران آفریقایی و آسیایی به لبنان آمد تا بتواند کار کند و برای خانوادهاش پول بفرستد. اما سقوط شدید ارزش لیره لبنان، فشار مضاعفی بر صدها هزار کارگر مهاجر در لبنان آورده است که اکنون در خیابان رها شدهاند و بسیاری التماس می کنند که آنها را به کشورهایشان برگردانند.
گروههای حقوق بشری هشدار دادهاند که این کارگران در معرض سوء استفاده و آسیب هستند.
ساختمانهای مربوط به سفارتخانهها و سازمانهای غیر دولتی در اثر اسکان کارگران، اشباع شدهاند.
اواخر سال گذشته، لبنان با بحران مالی شدید مواجه شد و پول ملی لبنان نیمی از ارزشش را از دست داد. در پی این بحران اقتصادی قیمت کالاها افزایش یافته است و لبنان با فقر بیشتری مواجه شده است.
شیوع ویروس کرونا همچنین مانع تلاش دولت برای بازگرداندن کارگران از طریق سفارتخانههای آنها شده است و این پروازها نیز به پرداخت دلاری وابسته هستند.
کارگران مهاجر ستون فقرات بخشهایی چون جمعآوری زبانه و خانهداری در لبنان هستند. آنها تقریبا هیچ حقی ندارند، با نژادپرستی گسترده روبرو هستند و گاه به خودکشی دست می زنند.
اکثر زنان کارگر بهعنوان خدمتکار تحت یک نظام کفالتی به نام «الکفاله» کار می کنند که حتی وزیر سابق کار لبنان آنرا به «بردگی» تشبیه کرده بود. در این سیستم وضعیت اقامت قانونی کارگر خارجی در دست کفیل است که پاسپورت آنها را در اختیار دارد. نظام الکفاله به کارگران اجازه نمی دهد که بدون رضایت کارفرمایان، شغل شان را رها کنند یا در پی شغل دیگری بگردند و حقوق شان کمتر از ۱۵۰ دلار در ماه است.
ماه گذشته پلیس مردی را دستگیر کرد که سعی داشت یک زن نیجریهای را برای خانه داری به قیمت ۱۰۰۰ دلار در فیسبوک بفروشد.
از سوی دیگر سخنان همسر نخست وزیر لبنان که هفته گذشته از لبنانی ها خواسته بود تا به دلیل افزایش بیکاری به مشاغلی اقدام کنند که توسط کارگران خارجی انجام می شود در لبنان جنجال آفرید.
کارگرانی که زباله ها جمع میکنند اکثر بنگلادشی هستند، آنها هفتهها دست به اعتصاب زدند زیرا شرکتی که به آنها حقوق می داد پرداخت حقوق آنها را از دلار به لیره لبنان تغییر داد.
با این حال این اعتصاب تنها به افزایش مبلغ پرداختی به پول محلی تغییر کرد و کارگران از دریافت حقوق شان به دلار محروم شده اند. کارگرانی که باید دلار برای خانواده هایشان بفرستند با فشار اقتصادی چند گانهای مواجه هستند.
با وضعیت کنونی آینده کار در لبنان برای کارگران خارجی نامشخص است و شیوع کرونا نیز هنوز اجازه نمی دهد این کارگران به کشورهایشان برگردند، بازگشت به کشورهایی شرایط اقتصادی بهتری از لبنان ندارند.
دیدگاه تان را بنویسید