اگر کودکتان شما یا همبازیهای نوپای خود را میزند، احتمالاً این امر در نظر شما نگرانکننده و به عنوان والدین خجالت آور است. با این حال، به همان اندازه که کتک زدن اشتباه و آسیبزا است، اگر کودک یک یا 2 ساله شما دیگران را کتک میزند، دلیل آن این نیست که شما پدر و مادر بدی هستید. این امر میتواند راهی برای کودک برای برقراری ارتباط با نیازهای خود باشد. کودکان تا حدود 3 سالگی به طور کامل حس مهربانی را درک نمیکنند. بنابراین، آنها احتمالاً عمدی برای آزار رساندن به شخص دیگری ندارند.
بعد از اینکه فهمیدید این کار فرزندتان به این معنی نیست که فرزند شما قلدر و خشن است، راههای مختلفی وجود دارد که میتواند به شما کمک کند فرزندتان را از کتک زدن دیگران منع کنید و او بتواند این عادت را به طور کامل ترک کند.
احساسات آنها را تأیید کنید
ممکن است از دیدن پرخاشگری فرزندتان احساس ناراحتی کنید، اما به جای سرکوب موقعیت، به خصوص اگر در یک مکان عمومی هستید، باید فورا به این رفتار رسیدگی کنید.
به فرزندتان بگویید که اشکالی ندارد که عصبانی، ناامید یا ناراحت باشد (که ممکن است باعث شود او دیگری را بزند)، اما «زدن فایدهای ندارد». کودکان را به خاطر احساساتشان سرزنش نکنید و آنها را به رسمیت بشناسید. مهم است که کودک خود را هر بار که کسی را میزند، با شیوه درست تنبیه کنید.
محرکهای آنها را شناسایی کنید
رفتار کودک نوپای خود را دنبال کنید و توجه داشته باشید که چه چیزی او را ناراحت میکند که باعث میشود کسی را بزند. برخی ممکن است این کار را زمانی انجام دهند که در یک مکان شلوغ خسته و گرسنه باشند یا احساس ناراحتی کنند. در چنین مواردی، کمی برنامه ریزی از قبل و فعال بودن میتواند جلوی محرکها را بگیرد.
مطمئن شوید که آنها تغذیه خوبی دارند و میان وعدههای درست میخورند، به خصوص در زمانی که گرسنه میشوند و از گرسنگی ناامید میشوند. کمبود خواب میتواند کودکان را بدخلق کند. مطمئن شوید که کودک نوپا روزانه به اندازه کافی چرت میزند.
به آنها کمک کنید تا کلمات را بیان کنند
علاوه بر این که بفهمید چه چیزی میتواند کودک نوپایتان را ناراحت کند، به او بیاموزید که آنچه را واقعاً آزارش میدهد شناسایی و بیان کند. گرسنه است؟ خسته است؟ نمیتواند اسباب بازی مورد علاقه خود را پیدا کند؟ از کودکتان بپرسید که مشکل چیست و به او بیاموزید که از کلمات استفاده کند.
بسیاری از اوقات، نیازها یا خواستههای آنها میتواند در قالب پرخاشگری پنهان شود. اگر در شیشه شیرشان را میزنند، شاید شیر میخواهند. برقراری ارتباط با استفاده از کلمات میتواند به هر دوی شما کمک کند. وقتی از کلمات استفاده میکنند، از آنها قدردانی کنید. با این کار تشویقشان میکنید که دفعات بعد هم از کلمات استفاده کنند.
خیلی واکنش نشان ندهید
در حالی که مداخله و تنبیه فرزندتان بسیار مهم است، مطمئن شوید که آن را به یک سخنرانی طولانی تبدیل نکنید یا تمام روز در مورد این حادثه صحبت نکنید. این امر به این دلیل است که الف) کودک یک یا 2 ساله نمیتواند واقعاً به اندازه کافی سخنرانیهای طولانی را درک کند و ب) میتواند رفتار جلب توجه را ترویج کند، به خصوص اگر کودک شما نیاز به توجه داشته باشد و هر نوع آن را ترجیح دهد. بنابراین حتی اگر بیش از حد عصبانی یا خجالت زده هستید، با واکنش خود کودکتان را مجذوب نکنید و او را تشویق کنید تا دوباره خوب رفتار کند.
اعمال آنها را به احساسات دیگران گره بزنید
حتی اگر کتک زدن کودک نوپا برای صدمه زدن نیست، باید از این به بعد فقط به او بیاموزید که این کار میتواند به دیگران صدمه بزند و احساس بدی در آنها ایجاد کند. این عمل روی توانایی فرزند شما برای همدردی با دیگران و یادگیری عواقب کارهای آنها موثر است. در کنار این، آموزش برای یافتن راههای غیرخشونتآمیز برای ابراز ناامیدی به آنها کمک میکند تا عادت کتک زدن را کاملا کنار بگذارند.
(استفاده از مطالب اختصاصی 55آنلاین بدون ذکر منبع ممنوع است.)
دیدگاه تان را بنویسید