شریفیمقدمدبیر کل خانه پرستار در این باره میگوید: در داخل کشور از پرستارها حمایت نمیشود، مشوقهای درآمدی وجود ندارد، فشار کاری بالاست، تعداد پرستاران نسبت به جمعیت خیلی کمتر از استاندارد جهانی است.
تعداد کم پرستاران و طبیعتا فشار کاری بالا، موجب شده که در شرایط کرونایی 35 هزار پرستار به کرونا مبتلا شود. برخی از این پرستاران دو هفته قرنطینه شدند، اما برخی دیگر به خاطر مشکلات تنفسی و ریوی که پیدا کردهاند چند ماه است نمیتوانند به کار خود برگردند.بیماری، قرنطینه، مشکلات جسمی و … همه ماجرا نیست، برخی از پرستاران به علت فشار کاری مجبور به ترک کار شدهاند. برخی دیگر نیز به فکر مهاجرت افتادهاند.
طبیعی است که پرستاران ما هم به فکر مهاجرت میافتد.به گفته او، اقدام به مهاجرت پرستاران نسبت به سال گذشته پنج برابر شده. اگر در سال گذشته 50 نفر قصد مهاجرت داشتند، امسال 250 نفر برای مهاجرت اقدام میکنند. 50 هزار پرستار بیکار داریم که طبیعتا در بین این گروه اقدام به مهاجرت بیشتر است.چون فعلا واکسن و درمانی برای بیماری کرونا وجود ندارد، بیشترین نیاز بیماران کرونایی نیز مراقبت است، بنابراین پرستاران در صف اول جنگ با کرونا هستند، اگر این صف شکسته شود کرونا همه صفهای دیگر را شکست میدهد.
شریفیمقدم دبیر کل خانه پرستار در این باره میگوید: در داخل کشور از پرستارها حمایت نمیشود، مشوقهای درآمدی وجود ندارد، فشار کاری بالاست، تعداد پرستاران نسبت به جمعیت خیلی کمتر از استاندارد جهانی است. اما مشوقهای مالی و حمایتی برای پذیرش پرستار از کشورهای دیگر بالاست و در شرایط کرونایی هم بیشتر شده. حتی قوانین مهاجرت در برخی از کشورها تسهیل شده و برای پرستاری کردن از بیمار کرونا میزان حقوق پرداختی در خارج از کشور بسیار بالاست.
دیدگاه تان را بنویسید