نشنال اینترست نوشت: بهترین ناوگان جنگنده هوایی ایران را جنگنده "تام کت اف ۱۴" تشکیل میدهد. نیروی هوایی ایران قبل از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹، ۸۰ جنگنده قدرتمند نسل چهارم خریداری کرد، که تنها ۷۹ هواپیما تحویل داده شد. علاوه بر این، ایران همچنین ۷۱۴ موشک هوا به هوای دور برد "ایم-۵۴ فینیکس" ساخت شرکت هواپیمایی هیوز یا ریتون کنونی خریداری کرد که برد آنها به حدود ۱۰۰ مایل دریایی میرسد.
در ادامه این مطلب آمده است: در اواخر دهه ۱۹۶۰ و آن زمان که اف ۱۴ ساخته شد، یکی از قدرتمندترین جنگندههای ساخت آمریکا به شمار میرفت. نیروی دریایی آمریکا در سال ۱۹۷۴ به این جتهای جنگنده مجهز شد. اف ۱۴ها در آن زمان به رادار "دوپلر" و موشکهای دور برد "ای دابلیو جی-۹" مجهز بودند که میتوانستند هدف را تا فاصله ۱۱۵ مایل دریایی هدف قرار دهند. این رادارها اولین رادارهای آمریکایی با توانایی رهگیری و حالتی برای شلیک همزمان به چند هدف به حساب میآمدند که همراه با موشکهای "ایم-۵۴" و "ای دابلیو جی-۹" میتوانستند به طور همزمان ۶ بمب افکن دشمن را هدف قرار دهند. روی کاغذ، تام کت قابلیتهایی ویژه داشت، اما در واقعیت نتوانست انتظارات نیروی دریایی را برآورده کند.
اگرچه ایران تامکتهای خود را با امکانات و سلاحهای جدید به روز کرده، اما تنها تعداد محدودی چیزی نزدیک به ۲۰ فروند از آنها در شرایط قابل پرواز قرار دارند. در مجموع به غیر از شاید نزدیک به ۲۰ جنگنده میگ ۲۹ روسی، تامکت قدرتمندترین جنگنده نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران است. در صورت بروز جنگ اف ۱۴ در خط مقدم مقابله با آمریکا خواهد بود.
نشنال اینترست در ادامه به این موضوع پرداخته که آمریکا احتمالا از چه جنگنده ای برای مقابله با تامکت های ایران استفاده خواهد کرد.
این نشریه نوشته است: جنگنده هوایی لاکهید مارتین یعنی رپتور اف ۲۲ تقریباً جنگندههایی خواهند بود که آمریکا در صورت یورش احتمالی به ایران از آنها استفاده خواهد کرد. جنگندهای که مجهز به برخی از پیشرفتهترین سنسورهایی است که تاکنون برای یک هواپیمای نظامی ساخته شده است.
اف ۲۲ جنگندهای رادار گریز و مافوق صوت است، این جنگنده میتواند در حالت پس سوز یعنی بدون روشن بودن موتورهایش با سرعت بالاتر از ۱.۸ ماخ به سورت یکپارچه و با چابکی بالا حرکت کند. این جنگنده مجهز به ردیاب پرتاب موشک فروسرخ و فرابنفش "ایان/ایایآر-۵۶" لاکهید مارتین و رادار نوع آرایه اسکن الکترونیکی فعال "ایان/ایپیجی-۷۷" متعلق به نورثروپ گرومن است. رپتور با شناسایی پرواز اف ۱۴های ایرانی و در نظر گرفتن مقدمات درگیر شدن به احتمال زیاد به سمت هدف میچرخد و موشک خود را پرتاب میکند که گزارش شده در هنگام پرتاب ۹۶ مایل دریایی برد دارد.
در حقیقت، خلبانهای اف ۲۲ عمدتا در رزمایشهایی همچون "پرچم قرمز" یا "لبه شمالی" اغلب تا فاصله مناسب برای استفاده از اسلحه به جنگندههای دشمن نزدیک شده اند. در بیشتر مواقع به دلیل قابلیت رادار گریز بودن پرواز رپتورها شناسایی نمیشود.
نشنال اینترست اما قابلیت مقابله با تامکت های ایران از سوی اف ۲۲ را صرفا در زمان مقابله مستقیم می داند. این نشریه نوشته است: البته اینها در شرایطی است که ایران رو در رو با آمریکا بجنگد. برای ایران هوشمندانهترین کار این است که از قدرت نامتقارن خود برای به چالش کشیدن آمریکا استفاده کند.
اینها همش فقط فرضیه است انچه در میدان جنگ تعیین کننده است مجموعه عوامل هوایی تنها نیست
هواپیما مسافربریو نزنن کافیه لازم نکرده جنگنده رو بزنن که نمیزنن
طبق این مقاله الان چجوری F14 که برای 40 سال پیش هستش میخواد F22 رادارگریز سرنگون کنه؟؟؟ واقعا این تیر هرجا بزنید فقط بهتون میخندن
احسنت
و من الله التوفیق
دمتون گرم کلی خندیدم. تیتر با مطالب همخونی نداشت زیاد ولی مردونه مقایسه اف ۱۴ سلطان با اف ۲۲ هم خیلی عالی بود
ایران هرگز نمیتواند اف۳۶ و اف۲۲ را ساقط کنه.
باشهولی اون اف ۳۵ هستش. نه اف ۳۶ !