کرونا | مسافران در اتوبوس و مترو حرف نزنند.

شاید شما هم متوجه شده باشید که از زمان شیوع ویروس کرونا، مردم کمتر در وسایل نقلیه عمومی حرف می‌زنند. به خصوص در ساعات کاری که اتوبوس‌‌ها و قطارها پر هستند و مسافران گاه تنگ هم ایستاده‌‌اند، این سکوت محسوس‌تر است.

حالا در اسپانیا برخی سیاستمداران از جمله یک وزیر در بارسلونا پیشنهاد کرده‌اند که مسافران در اتوبوس و مترو حرف نزنند. این پیشنهاد در حالی مطرح شده که در اسپانیا نیز مانند سایر کشورها زدن ماسک در وسایل نقلیه عمومی اجباری است.

با این حال این سیاستمداران مردم را دعوت به سکوت در وسایل حمل و نقل عمومی کرده‌ و در عین حال تاکید کرده‌اند که این یک دستور یا اجبار نیست بلکه تنها یک توصیه است.

استدلال این افراد این است که کسی که حرف نمی‌زند طبعا ذرات معلق کمتری را در هوا پراکنده می‌کند.

رابطه بلند حرف زدن و شیوع ویروس

اتوبوس و قطار به طور معمول و به دلیل سر و صدای خود این وسایل نقلیه جای شلوغ و پر سر و صدایی است. به همین دلیل کسانی هم که در آنجا حرف می‌زنند، ناخودآگاه صدایشان بلندتر است و گاه حتی با فریاد سخن می‌‌گویند؛ صرف نظر از این که با تلفن صحبت کنند یا حضوری.

ماریا کروز، پژوهشگر شورای عالی تحقیقات علمی در اسپانیا تایید کرده که برای کم کردن خطر ابتلا به کرونا بهتر است ساکت بمانیم.

به گفته او، بین میزان بلند بودن صدا هنگام حرف زدن و تعداد ذراتی که به هوا پرتاب می‌شوند رابطه معناداری وجود دارد. کسی که داد میزند ۵۰ برابر بیشتر از کسی که سکوت کرده ذرات معلق به هوا می‌فرستد. پس بهترین کار این است که «دهانمان را ببندیم».

نتایج تحقیقات دانشگاه مون‌پلیه که در اواخر ماه سپتامبر منتشر شد نیز تاثیرات صحبت کردن بر میزان اشاعه ویروس را نشان می‌داد. نتیجه این بود که قطرات کوچکی که هنگام صحبت کردن پخش می‌شوند به راحتی تا دو متر و در زوایایی ۴۰ تا ۵۰ درجه از دهان شخص متکلم می‌توانند حرکت کنند. هر چه زمان صحبت کردن طولانی تر و استفاده از حروف بی‌صدا بیشتر باشد این تاثیرگذاری نیز بیشتر است.

این نتیجه البته مربوط به وقتی است که متکلم ماسک نداشته باشد. با استفاده از ماسک میزان ذرات معلق در هوا به شدت کاهش می‌یابد.

تهویه هوا برای مقابله با ذرات معلق         

چیزی که ثابت شده این است که تهویه هوا برای جلوگیری از انتشار ذرات معلقی که ما با تنفس به اطراف پراکنده می‌کنیم بسیار موثر است. اداره محیط زیست آلمان یک ماه پیش توصیه کرد که برای این که بهتر بتوان میزان خطر شیوع ویروس را تخمین زد، در ساختمان‌های عمومی دستگاه سنجش گاز دی اکسید کربن نصب شود.

در متروهای کلان‌شهر بارسلون در کاتالانیای اسپانیا نیز به گفته اپراتورهای مترو، وسایل تهویه هوا هر دو و نیم دقیقه هوای داخل مترو را به طور کامل عوض می‌کنند. اما مشکل اینجاست که متروها و اتوبوس‌های بسیار کمی مجهز به چنین سیستمی هستند.

این توصیه که «دهانتان را ببندید» شاید اغراق‌آمیز به نظر بیاید اما در موقعیت فعلی کمی اغراق بد نیست. در نهایت هدف این است که با هر وسیله ممکن شانس کمتری به ویروس داده شود و تا حد امکان برای رفت و آمد به جای مترو و اتوبوس از دوچرخه استفاده شود؛ امکانی که البته در ایران چندان مهیا نیست.