[زهرا جعفرزاده] همراهسرای بیماران جوادالائمه در بلوار کشاورز تهران از روز گذشته، دیگر هیچ بیمار و همراه بیماری را پذیرش نمی‌کند. مدیر این مرکز می‌گوید شهرداری منطقه ٦ یک‌میلیارد و ٥٠٠میلیون تومان به همراهسرا بدهکار است و آنها دیگر از پس هزینه‌های این مرکز برنمی‌آیند. اما شهردار منطقه ٦ می‌گوید این بدهکاری‌ها از گذشته است و شهرداری این منطقه در چهار ماه گذشته، هر ماه ٥٠میلیون تومان به حساب مرکز واریز کرده است.این همراهسرا، تابستان چهار‌سال پیش در خیابان دکتر قریب، درست روبه‌روی بیمارستان امام خمینی(ره) افتتاح شد و همان موقع عظیم بابایی که شهردار منطقه ٦ بود، آن را اولین همراهسرای محلات مرکزی شهر تهران معرفی کرد که قرار است به‌طور رایگان همراهان بیماران را پذیرش کند. اما حالا به گفته مدیر این همراهسرا، که تا دیروز از سه بیمارستان شریعتی، امام خمینی(ره) و مرکز طبی کودکان مسافر پذیرش می‌کرد، به دلیل مشکلات مالی امکان ادامه فعالیت وجود ندارد. برخی از مدیران شهرداری این منطقه می‌گویند این اتفاقات نتیجه جابه‌جایی مدیریت و مسائل اقتصادی و سازمانی پیچیده است.
همراهان بیماران کجا بروند؟
جلوی پلاک ١٢٥ خیابان دکتر قریب، چندین زن ساک به دست، روی نیمکت بتونی کنار پیاده‌راه نشسته‌اند به انتظار؛ چشمان‌شان نگران است: «هفت‌سال است می‌روم و می‌آیم بیمارستان. کلیه همسرم مشکل دارد، خودم هم همین‌طور، بیماری زنان دارم. امروز کورتاژ داشتم، حالم خوب نیست.» معصومه از اهواز آمده، ساک لباس‌هایش را محکم بغل کرده، بلاتکلیف است: «با این اوضاع باید برگردیم اهواز.» همسرش در بیمارستان امام خمینی(ره) بستری است، خودش یک ماه است در همین همراهسرا اقامت دارد و مدام در راه رفت و برگشت به بیمارستان است، بیمارستان ١٠٠ قدم پایین‌تر از اقامتگاه است: «هر بار که می‌آییم من یک ماه، یک ماه و نیم می‌مانم.» آن یکی، دختر مبتلا به سرطان دارد، ١٨ جلسه شیمی‌درمانی دارد و هر بار باید حداقل یک هفته در تهران بماند. اهل قزوین است: «گفته‌اند تعطیل می‌کنیم، مردم کجا بروند؟» آن یکی از کرمان آمده برای پرتودرمانی، ٢٥ تا ٣٠ جلسه درمان دارد: «باید ساعت ٧ و ٣٠ دقیقه صبح در بیمارستان باشم تا اسم من را در فهرست بگذارند.» علیرضا چهارده ساله در انتظار نمونه مغز استخوان است، بی‌رمق به پدر تکیه داده. پدر می‌گوید: «نمونه‌‌ها باید از آلمان بیاید تا پیوند مغز استخوان شود.» او مبتلا به سرطان است و همراه پدر از قوچان به تهران آمده‌اند و در این مرکز اقامت دارند. آنها می‌گویند صبح بالای ١٠٠ نفر در خیابان بودند، خیلی‌ها هنوز مشغول درمان‌شان در بیمارستان هستند، بخشی هم دنبال اتاق و محلی برای اقامت شبانه‌شان: «حتی اجازه نمی‌دهند در حیاط بیمارستان بمانیم، بیرون‌مان می‌کنند.»
پذیرش تنها با نامه مددکاری
همراهان بیمار برای اینکه بتوانند در همراهسراها اقامت داشته باشند، باید از بخش مددکاری بیمارستان محل درمان خود یا عضو خانواده‌شان، نامهای بگیرند، آن را به همراهسرا ببرند تا بتوانند به‌طور رایگان از خدمات مرکز استفاده کنند. همراهسرای جوادالائمه (ع)، در ابتدای خیابان قریب، یکی از مهم‌ترین مراکزی بود که بیماران و همراهان زیادی را پذیرش می‌کرد. به گفته رضا پیروز، مدیر این مرکز، ظرفیت این سا ختمان سه‌طبقه با یک طبقه زیر همکف، ١٣٠ نفر است که گاهی به دلیل بالا بودن مراجعه‌ها، افراد در نمازخانه اسکان داده می‌شدند. حالا سوال اینجاست: با تعطیلی این همراهسرا، تکلیف این مسافران که اغلب از شهرها و روستاهای دور برای درمان به تهران آمده‌اند، چه می‌شود. مددکار مرکز طبی کودکان که نخواست نامش در گزارش بیاید، نگران همین مسأله است. از روز چهارشنبه هفته پیش، مدیریت همراهسرا به مددکاری این سه بیمارستان اعلام کرده بود که دیگر افراد را به آن مرکز اعزام نکنند و حالا هم مسافران و هم مددکاران در تلاش برای پیدا کردن محل اقامت‌اند. اما کجا؟: «بسیاری از افرادی که برای درمان می‌آیند، بیمارشان در آی‌سی‌یو بستری می‌شود، خودشان به‌عنوان همراه، شب کجا بروند؟ به دلیل قوانینی که در بیمارستان وجود دارد و سرقت‌هایی که قبلا از خود این افراد می‌شد، مدیریت بیمارستان اجازه نمی‌دهد آنها در محوطه بیمارستان یا در خود ساختمان یا نمازخانه بمانند. به همین دلیل هم این همراهسراها راه‌اندازی شد. شاید در تابستان افراد بتوانند داخل چادر بمانند که البته باز هم خوب نیست، اما در زمستان کجا بروند؟» با این‌همه او می‌گوید در چند روز گذشته مراجعه‌کنندگان جدید را به چند مسافرخانه در اطراف بلوار کشاورز فرستاده‌اند، اما آنها هم ظرفیت خودشان را دارند: «تعداد بیماران و همراهان‌شان زیاد است، برخی مادران باردار پرخطرند، اینها را باید در مکان مناسبی اسکان داد.» به گفته او مددکاری مرکز طبی کودکان، هر شنبه مجاز است ٤٠نفر را به همراهسرا معرفی کند. همراهسرا، بالای ١٢٠نفر را پذیرش می‌کند، از سوی دیگر، این مرکز در نزدیکی بیمارستان است و همراه بیمار به سرعت می‌تواند خودش را به بیمارستان برساند: «در چند روز گذشته همراهان بیماران را به همراهسرای منطقه٢ فرستادیم، اما آنجا دور است، گاهی ممکن است حال بیمار وخیم شود و به همراهش نیاز باشد، چطور خودش را برساند؟ البته تعدادی را هم با همکاری موسسه خیریه رها، به چند مکان فرستادیم و گروهی را هم به شهرهای خودشان برگرداندیم.»
بدهی یک‌میلیارد و ٥٨٢میلیون تومانی
رضا پیروز، مدیر همراهسرای بیماران جوادالائمه(ع)، ظهر دیروز درحال جمع‌آوری وسایل بود که با این سوال خبرنگار «شهروند» مواجه شد: چرا این مسافران بیرون هستند؟: «اینجا تعطیل است؟» چرا؟: «شهرداری بدهی‌اش را نمی‌دهد.» مهدی پیروز، پدر رضا پیروز، پیمانکاری است که چهار‌سال پیش قراردادی با شهرداری امضا کرد که براساس آن شهرداری منطقه٦، متعهد شد ماهانه نزدیک به ٨٠میلیون تومان با کم کردن بیمه و مالیات، برای اداره این همراهسرا به حساب پیمانکار واریز کند. ملک، با یک‌هزار متر زیربنا و ٣٣ اتاق، قبلا مرکز کانسر بیمارستان امام خمینی (ره) بود. به گفته مدیر این مرکز، ملک متعلق به بنیاد خیریه کامرانی است. اجاره ماهانه ملک اخیرا ٤١ میلیون تومان بود و حالا نزدیک به ٢٠٠میلیون تومان به بنیاد بدهکارند. بنیاد هم همین چند هفته پیش اخطاریه تخلیه ملک را فرستاده و از آنها خواسته تا پانزدهم بهمن، ساختمان را تخلیه کنند. امروز، هفت روز از زمان اعلام اخطاریه می‌گذرد. رضا پیروز روز گذشته، به‌عنوان مدیر مرکز، پاسخگو بود: «در این سال‌ها شهرداری خیلی ما را اذیت کرد، شاید فقط پنج شش ماه اول پرداختی‌ها را به موقع انجام می‌داد بعدش اما این‌طور نبود. ما در اینجا ٩ماه بدون قرارداد کار کردیم، ٧١٠میلیون تومان مبلغ قرارداد بود، شهرداری مرکزی هم عدد آن را تأیید کرد، اما شهرداری منطقه٦ حاضر نشد پول را به حساب ما واریز کند. آن زمان نجفی شهردار بود و به خاطر او ما کار را ادامه دادیم.» به گفته پیروز، با آن قرارداد عقب افتاده، شهرداری یک‌میلیارد و ٥٨٢میلیون تومان به ما بدهکار است؛ نامهای که شهرداری این میزان مبلغ را پذیرفته و تأیید کرده، نشان می‌دهد: «البته میزان بدهکاری به ما یک میلیارد و ٨٠٠میلیون تومان است که بخشی از آن متعلق به شهرداری است و حدود ١٧٠ میلیون تومان آن ضمانت‌های بانکی و متعلق به بخش عمرانی کارکنان است، ما به شهرداری گفتیم ٢٠٠میلیون تومان به ما پرداخت کند تا بتوانیم اجاره بدهیم و فعالیت مرکز متوقف نشود اما راضی نشدند.» پیروز، قبض آب را نشان می‌دهد، ٢٨میلیون تومان برای یک ماه: «قبض برق ١٠میلیون تومان است، ٣٠، ٢٠میلیون تومان هم قبض گاز است، الان ما نزدیک به ٦٠میلیون تومان بابت همین قبض‌ها بدهکاریم، کارکنان ما چندین ماه است حقوق نگرفته‌اند.» آقا عابد را صدا می‌کند، او هم می‌گوید که چهار، پنج ماه است بدون حقوق مشغول به کار است: «در این مدت شهرداری تنها ٥٠ میلیون تومان به ما داده، از جزئیات باخبر است، تا همین الان سه ماشین فروختیم تا بتوانیم هزینه اینجا را بدهیم.» استشهادنامه مسافران و همراهان را نشان می‌دهد که گواهی کرده‌اند تا نوزدهم بهمن، اسکان‌شان در این مرکز رایگان بوده است: «چند نفر از مسافران خودشان به شهرداری مراجعه کرده‌اند تا مشکل حل شود، اما فایده‌ای نداشته است.»
مدیریت این مرکز، از روز چهارشنبه هفته گذشته به مسافران اعلام کرده که دیگر نیایند، اما هر کس مانده بود را پذیرش کرده، حالا اما می‌گوید تا دو روز دیگر باید ساختمان خالی شود. هر کس وسایل دارد جمع کند: «آخرین قراردادی که باشهرداری منطقه ٦ داشتیم مربوط به مرداد‌سال ٩٧ بود و تا مرداد ٩٨ ادامه داشت، بعدا سه ماه به قراردادمان اضافه کردند، اما سیزدهم بهمن قرارداد تمام شد و یک هفته بیشتر است که بدون قرارداد مشغول کاریم.»
مکان دیگری برای اسکان در نظر می‌گیریم
تورج فرهادی، مهر امسال شهردار منطقه٦ تهران شد. او در پاسخ به «شهروند» می‌گوید: «این خبر درست نیست، ما در مدتی که در شهرداری بودیم، هر ماه، ٥٠میلیون تومان به این مرکز پرداخت کردیم، موضوعاتی که مطرح می‌شود مربوط به بدهکاری‌های دو‌سال پیش است. اینها انباشت بدهی دارند و نمی‌شود همه آنها را یکجا پرداخت کرد.» او درباره بلاتکلیفی مسافران می‌گوید: «همراهسرا این افراد را بیرون نمی‌کند، این حرف‌ها را می‌زنند تا مطالبات‌شان را بگیرند.» فرهادی حالا از راه‌اندازی همراهسرای دیگری در همان منطقه خبر می‌دهد: «ما می‌خواهیم همراهسرای جدیدی راه‌اندازی کنیم و این مرکز را به صاحبش برگردانیم.»
دیدگاه تان را بنویسید