[یاسمن طاهریان] روزنامه واشنگتن‌پست نام ١١ نفر از کاندیداهای معاونت ریاست‌جمهوری برای جو بایدن را معرفی‌کرد. تمام آنها زن هستند و همه دموکرات. هر کدام منطقی، باهوش، دارای بیان شیوا و زیرک. هر کدام احترامی عمیق نسبت به قانون اساسی دارند. به گزارش پایگاه خبری هیل هر کدام برای اداره آمریکا از رئیس‌جمهوری کنونی، دونالد ترامپ شایسته‌ترند. با توجه به اعتراض‌های سراسری و گسترده‌ای که هم‌اکنون به دلیل کشته‌شدن فجیع جورج فلوید به دست یک پلیس سفید‌پوست و سه پلیس دیگر در آمریکا اتفاق افتاده است، جو بایدن، کاندیدای حزب دموکرات ریاست جمهوری به احتمال زیاد معاون خود را یک سیاهپوست انتخاب خواهد کرد. در فهرستی که واشنگتن‌پست معرفی کرده، پنج نفر از آنان سیاهپوست هستند. تنها نام یکی از آنها سناتور کامالا هریس، در افکار عمومی شناخته شده است. در میان این فهرست، بهترین کاندیدا، کاندولیزا رایس است. او به‌عنوان یک زن سیاهپوست می‌تواند آمریکا را متحد کند. با اینکه رایس در کابینه جورج بوش پسر نقش دیپلمات ارشد و قبل از آن مشاور امنیت ملی را برعهده داشت، در دوران ریاست‌جمهوری کارتر در وزارت خارجه و همچنین در دولت جورج بوش پدر به‌عنوان کارآموزی مشغول به فعالیت بوده است. رایس جمهوری‌خواه است، اما ایدئولوگ نیست. در نتیجه خیلی سریع می‌تواند نظر آمریکایی‌ها را به خود جلب کند. اگر رایس به‌عنوان معاون رئیس‌جمهوری انتخاب شود، می‌تواند آمریکا را متحد کند. او می‌تواند علاوه بر اینکه رأی افرادی را جذب کند که گرایش خاصی ندارند، بلکه میلیون‌ها رأی جمهوری‌خواه را به سمت خود بکشاند. چیزی که آمریکایی‌ها از کاندولیزا رایس می‌شناسند این است که همان‌طور که لازم است می‌تواند آمریکا را اداره کند. این موضوع تنها به دلیل درک او از سیاست خارجی، تجربه‌های بسیار زیاد در مسائل امنیت ملی و روابط نزدیکش با رهبران کنونی جهانی نیست، بلکه به تجربه‌اش خارج از دولت هم برمی‌گردد. رایس هم‌اکنون یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین نهادهای خصوصی آمریکا، دانشگاه استنفورد را اداره می‌کند.
جان کری، وزیر خارجه دولت باراک اوباما بعد از آنکه در داخل آمریکا به علت تحقق برجام مورد انتقادهای شدید قرار گرفته بود، در گفت‌وگویی با خبرگزاری رویترز به «طرحی» اشاره کرد که ٦وزیر خارجه ازجمله وزیر خارجه وقت، کاندولیزا رایس آن را به صورت نامه‌ای در هفدهم ژوئن ٢٠٠٨ به ایران نوشته بودند. به گفته کری این طرح، توافقی را به ایران پیشنهاد می‌داد که امتیازهای بیشتری نسبت به برجام دربرداشت. کری در این گفت‌وگو به فاکتورهایی مانند شناسایی حق ایران برای داشتن انرژی هسته‌ای، همکاری مالی و فنی در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای، تضمین قانونی فراهم‌کردن سوخت، بهبود روابط با ایران و حمایت از ایران که نقش مهم و سازنده‌ای را در امور بین‌الملل بازی می‌کند و همچنین دادن امتیازهای اقتصادی ممکن اشاره کرده است.
در دوران ریاست‌جمهوری بوش، خاویر سولانا، مسئول پیشین سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد «تعلیق درازای تعلیق» را از طرف اعضای ثابت شورای امنیت سازمان ملل و آلمان مطرح کرد که در آن به مدت ٦ هفته اتحادیه اروپا، روسیه، چین و آمریکا از اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران خودداری می‌کنند و در ازای آن افزایش تعداد سانتریفیوژهای غنی‌سازی در تأسیسات نطنز متوقف شود؛ بدون آنکه برنامه غنی‌سازی به‌طور کامل تعطیل شود. در آن زمان ایران سه دوره تحریم و سه قطعنامه شورای امنیت را تجربه می‌کرد. کاندولیزا رایس که در آن زمان وزیر امور خارجه بود، بارها اعلام کرده بود به محض آنکه ایران فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی را متوقف و طبق این سه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل عمل کند، آماده مذاکره با ایران بر سر هر نوع مسأله‌ای در هر زمانی است. پیشنهاد «تعلیق درازای تعلیق» یکی از ایده‌هایی بود که کشورهای ١+٥ بتوانند ایران را به میز مذاکره جذب کنند. اما با استعفای علی لاریجانی از شورای‌عالی امنیت ملی و جایگزین‌شدن او به وسیله سعید جلیلی این روند به بن‌بست رسید.
جورج بوش پسر که در دوران ریاست‌جمهوری‌اش به ایران، عراق و کره‌شمالی لقب محور شرارت داده بود و اقدام نظامی علیه ایران در دستور کارش قرار داشت، اما در سال‌های آخر سعی کرد تا پیام روشنی را به ایران بدهد که آمریکا به دنبال رابطه بهتری با ایران است. برخی منابع این موضوع را حاصل تلاش‌های رایس در وزارت خارجه و راضی کردن دیک چینی، بزرگ‌ترین حامی جنگ با ایران می‌دانند. رایس در نتیجه آن توانست ویلیام برنز، معاون وزیر خارجه را به مذاکرات ژنو بفرستد. درواقع امضای کاندولیزا رایس و وزرای خارجه کشورهای اروپایی پای این طرح پیشنهادی به منظور جلب نظر مقامات ایران برای مذاکره بود. وزیر خارجه وقت ایران نیز ضمن اعلام عدم توقف غنی‌سازی از به وجود آمدن زمینه‌ای مشترک برای مذاکرات استقبال کرد. رایس که تا آن زمان به دلیل موضع‌گیری بی‌طرفانه در برابر جنگ عراق هدف انتقادهای شدیدی قرار داشت، سعی کرد با این اقدامات روی جدیدی از دیپلماسی آمریکا را نشان دهد.
دیدگاه تان را بنویسید