«اتحاد جماهیر شوروی (١٩١٩)، ایسلند (١٩٣٥) و سوئد (١٩٣٨) از نخستین کشورهایی بودند که برخی یا همه اشکال سقط جنین را قانونی کردند. در آلمانِ نازیِ ١٩٣٥، قانونی تصویب شد که به موجب آن سقط جنین برای کسانی که «به طور ارثی بیمار» تلقی می‌شدند، مجاز شمرده می‌شد؛ در حالی که زنانی که به نژاد آلمان تعلق داشتند، به طور ویژه از سقط جنین منع می‌شدند!
با این حال هم اکنون، سقط جنین در ٥٨ کشور از ١٩٣ کشور عضو سازمان ملل قانونی است! بر اساس گزارش «worldpopulationreview» یکی از کشورهایی که بالاترین میزان سقط جنین را دارد، روسیه است. طبق گزارش سازمان ملل، میزان سقط جنین در روسیه ٥٣,٧ است. به عبارت دیگر، از هر یک‌هزار زن بین ١٥ تا ٤٤ سال، ٥٣.٧ نفر سقط جنین داشته‌اند. کشور دیگر با میزان سقط جنین بالا کوباست. طبق داده‌های سازمان ملل، در سال ٢٠٢٠ میزان سقط جنین در کوبا ٢٤.٨ بوده است. بر اساس گزارش سازمان ملل، قزاقستان میزان سقط جنین بالایی دارد. میزان سقط جنین در این کشور ٣٥ است. گرجستان نیز با عدد ١٩.١، دارای میزان بالایی است. میزان سقط جنین در رومانی ٢١.٣ است و بر اساس داده‌های سازمان ملل، سوئد آخرین کشور با میزان سقط جنین بیش از ٢٠ است. در ایالات متحده آمریکا، جایی که تقریبا نیمی از بارداری‌ها ناخواسته است و از هر ١٠ مورد چهار مورد با سقط جنین خاتمه می‌یابد، بیش از ٣هزار سقط جنین در روز اتفاق می‌افتد و ٢٢درصد از کل بارداری‌ها در ایالات متحده آمریکا (به‌استثنای سقط جنین) به سقط جنین ختم می‌شود! این در حالی است که در اروپا، سوگند دانشجویان پزشکی در یونان باستان، آنها را از انجام سقط جنین منع می‌کرده است و متون پزشکی مربوط به طب بقراط، حاوی یادداشت‌هایی مربوط به خطرات ناشی از سقط جنینِ ناامن است. در مسیحیت سقط جنین بدون در نظر گرفتن این که در چه مرحله‌ای از حاملگی باشد، قتل محسوب می‌شود و مخالفت با سقط جنین تا قرن ١٩، سرسختانه ادامه داشت.»
دیدگاه تان را بنویسید