یادداشتی از رضا رئیسی
با گذشت تنها دو ماه از آغاز به کار دولت پزشکیان، میراث‌دار چالش‌های سنگین داخلی و خارجی، این دولت به‌رغم تاکید بر وفاق ملی با موجی از انتقادات و تخریب‌ها مواجه شده است. اما در شرایط شبه‌جنگی فعلی و با توجه به تجربیات گذشته، لازم است به جای انتظارات بی‌قاعده و ناامیدی شتاب‌زده، فرصت کافی برای تحقق وعده‌های دولت و ایجاد تغییرات پایدار در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی داده شود.از استقرار دولت (رای اعتماد به کابینه) بر مدار قدرت دو ماهی بیش نگذشته است؛ دولتی که به اذعان همگان میراث‌دار مشکلات فراوان است با بی‌سابقه‌ترین چالش‌های بیرونی در عرصه سیاست خارجی طی سه‌دهه اخیر و پس از پایان جنگ هشت‌ساله روبه‌روست و عملاً در وضعیت شبه‌جنگی قرار دارد و به‌رغم آنکه از وفاق ملی گفته و بدان پرداخته است، از تخریب و هجمه مخالفانش مصون نمانده و به هر بهانه‌ای در سیبل حملات قرار گرفته است.تاریخ معاصر ایران را که مختصر تورق گذرایی بزنید، یک نکته حاد و تکان‌دهنده در بزنگاه‌های حساس و تعیین‌کننده به چشم می‌آید و توی ذوق می‌زند. از ۲۸مردادماه سال۱۳۳۲ تا همین چند سال پیش در دولتی که تدبیر و امید خوانده می‌شد، در پیچ‌های تاریخی متعددی، شاهد یک نسیان و فراموشی مقطعی در حافظه تاریخی و کنش جمعی خود بوده‌ایم که تبعات سخت و دردناکی را در پیامدش نصیب حال و احوال کشور و ملت کرده است. از ماجرای مرحوم مصدق گذر میکنم که شرحش را کم یا زیاد همگان می‌دانیم.
جلوتر می‌آییم و به سال‌های دولت اصلاحات نظری می‌افکنیم. دولتی که به گواه همه آمار و شاخص‌ها در عرصه‌ها و سپهرهای مختلف اگر نگوییم کارنامه درخشان داشت، لااقل دستاوردهای قابل‌قبول داشت و می‌توان آن را موفق‌ترین دولت تاریخ جمهوری اسلامی تا بدین لحظه خواند؛ اما چه شد که در انتخابات بعدی به‌یکباره این زنجیره قطع و دولتی با دیدگاه و عملکردی ۱۸۰درجه متفاوت بر مدار قدرت قرار گرفت؟ مگر مردم با گوشت و پوست خود توفیقات و دستاوردهای دولت را حس نمی‌کردند؟ چگونه پس راهی متفاوت برگزیدند؟
پاسخ سهل و ساده و آسان است. در آن سال‌ها، شماری از نخبگان سیاسی و رسانه‌ای مدام بر تنور افزایش مطالبات و بالابری توقعات از دولت می‌دمیدند و کار به جایی رسید که در دولت دوم خاتمی پروژه «عبور از خاتمی» کلید خورد و نارضایتی در پیامد این افزایش بی‌قاعده مطالبه‌گری دو سال بعد در انتخابات منجر به آن نتیجه شد. به سراغ دولت دوم روحانی بیاییم، در انتخاباتی کم‌سابقه و شورانگیز با بالاترین درجه ارتقای سرمایه اجتماعی، دولت آغاز به کار کرد. فارغ از اینکه عملکردهای دولت وقت همسان با توقعات، دچار چه ایراداتی بود، در اندک فاصله‌ای موج انتقادات داخلی بالا گرفت و با آنکه تغییرات و تکانه شدید و غیرمنتظره اقتصادی و اجتماعی از موسم انتخابات تا وقوع اعتراضات به‌وقوع نپیوسته بود، کشور به فرآیندی رهنمون شد که منجر به معضلات عدیده اقتصادی و اجتماعی و سیاسی در چند سال متوالی شد و در قهر انتخاباتی و گسست اجتماعی از جمله اعتراضات سال۱۴۰۱ خود را نشان داداما چرا در دولت اصلاحات و دولت اعتدال که هر دو کارنامه قابل‌قبولی داشتند و از همه مهمتر با اندوخته گرانبهای سرمایه اجتماعی وثیق و پردامنه آغاز به کار کرده بودند؛ در نهایت به این وضعیت ناخوشایند رسیدیم و نسبتش با شرایط فعلی چیست و چگونه می‌توان از بازتکرار آن جلوگیری کرد؟ همانگونه که در ابتدای مطلب بدان اشاره و تصریح رفت، متاسفانه ما عادت نداریم که به حافظه تاریخی خود رجوع کنیم و از اشتباهات و ابتلائات پیامدی درس بگیریم و مرتکب باز تکرار آن نشویم؛ نکته‌ای که این روزها کمابیش در مورد دولت پزشکیان هم شاهد آن هستیم.
از استقرار دولت (رای اعتماد به کابینه) بر مدار قدرت دو ماهی بیش نگذشته است؛ دولتی که به اذعان همگان میراث‌دار مشکلات فراوان است با بی‌سابقه‌ترین چالش‌های بیرونی در عرصه سیاست خارجی طی سه‌دهه اخیر و پس از پایان جنگ هشت‌ساله روبه‌روست و عملاً در وضعیت شبه‌جنگی قرار دارد و به‌رغم آنکه از وفاق ملی گفته و بدان پرداخته است، از تخریب و هجمه مخالفانش مصون نمانده و به هر بهانه‌ای در سیبل حملات قرار گرفته است.
حال با همه این اوصاف، آیا رواست که بدون هیچ مکث و تأمل و خویشتن‌داری دولت را بابت هر فعل‌وانفعالی به صلابه بکشیم و با کوچکترین لغزش و اشتباه گفتاری یا اندک تکانه اقتصادی، مؤاخذه تمام‌عیار کنیم و از یأس و ناامیدی و یا پشیمانی از رای به پزشکیان، داد سخن دهیم؟ بله، همگان می‌دانیم که دولت و شخص پزشکیان وظیفه دارد که به اندک وعده‌های داده‌شده خود، جامه‌عمل پوشاند و در زمینه‌هایی چون رفع فیلترینگ، گشایش در مقولات فرهنگی و برخوردهای قهری مثلاً در زمینه حجاب یا بهبود وضعیت معیشت طبقات فرودست یا ایجاد تغییرات در ساختار دولت و منادیان وضعیت موجود، گام بردارد که شماری از آنها نیز در کوتاه‌مدت قابل‌حصول است و در توان دولت نیز هست.
قصور در چنین مواضعی البته پذیرفتنی نیست و نقد و گلایه و مطالبه پیرامون آن نیز حق بلامنازع همه شهروندان ایرانی فارغ از هر گزینه و گزاره‌ای است و درست است که در برخی جاها همانند اظهارات وزیر ارتباطات در موضوع فیلترینگ یا در برخی انتصابات و ناهماهنگی در تیم اقتصادی و ضعف تیم اطلاع‌رسانی دولت، گلایه‌ها وارد و شایسته تأمل و دقت و بازنگری است؛ اما از حق نگذریم که ایجاد تغییرات پایدار و تاثیرگذار، نیازمند زمان بیشتری است.
در مواردی نیازمند تعامل و توافق چندقوه‌ای و وفاق‌گرایی است که شاید به مذاق حامیان دولت خوش نیاید و خود سبب‌ساز برخی گلایه‌ها باشد. در حوزه معیشت و اقتصاد که کار بسی سخت‌تر و زمان‌برتر نیز هست و برخی التهابات کنونی بازار هیچ ارتباطی با عملکردهای دولت فعلی ندارد و متغیر خارجی دارد. در حوزه فرهنگی نشانه‌های تغییر مواجهه و رویکرد تعاملی فراتر از تبلیغات تخریبی نیز البته هویدا است.
به هر تقدیر، وضعیت من‌حیث‌المجموع آنگونه نیست که برخی شتابان و بی‌طمأنینه از یأس و ناامیدی و قطع امید از دولت و عدم هرگونه تغییر وضعیت بگویند و مدعی تکرار بی‌کم‌وکاست دولت قبل شوند. یا با انتصاب یک فرد و چند استاندار غیرهمسو با طیف خود، ده‌ها انتصاب مثبت و تغییرات ملموس در راستای وعده‌های دولت در به‌کارگیری زنان و اقوام و مذاهب در مناصب بی‌سابقه را نبینند و بگویند که دولت به تندروها هبه شده است!
البته همه ما انتظارات و توقعات بحقی از دولت داریم؛ اما آنگونه نشود که با افزایش بی‌ضابطه انتظارات و مطالبه‌گری ناموزون و نامنطبق با واقعیات، دولت را در همین آغازین گام‌ها به ورطه بی‌پشتوانگی سوق دهیم و تجربیات تلخ گذشته را باز تکرار کنیم
ماملت‌ایران‌عزیزوسربلند‌وکشور‌پراز‌معادن‌وثروت‌توی.نداشتیم‌که‌آقای.پزشکیان‌اییسجمهور‌اینهمه‌گرانی‌ونابودی‌محرومانومظلومان‌انباشته‌کند‌وملت‌ابررومندرابه‌کجایی.اندازد.اقا
مسعود‌این.گرانیهارا.بر.طرف.کن‌ودل.ملت.ومحرومان‌وجانبازان.راشادکن.وعدالت.مولا‌علی‌علیسلام‌را.به‌اجرا‌بگذار.وجامعه‌عمل‌بپوشان.یاحق.یاصاحبزمان.کمک‌ملت‌ایران.عزیزمان.کن‌ومردم‌راازفقر.نجات‌بده‌یاحق
سلام روز بخیر خداقوت آفرین. بنظرم مشکل یا دیدگاه عمومی چه اصلاح طلب چه اصول گرا در سهم خواهیست و بعد از مدتی عموم مردم از جمله مثلا من فکر میکنم که راه چاره در طرف مقابل هست.و خوب عده ای هم هستند که دولت دست هر کسی باشد آنها بهر صورت و طریق سهم خود را که زیاد هم بنظر میرسد طلب دارند و بسیار هم ابزار و وسیله و رسانه در اختیار دارند. ولی بهر صورت و بهر حال بامیدخدا رو بسوی اصلاح و آرامش و امنیت و امیدواری سلامتی ارزانی و صلح باخود و دیگری با رهبری و مسئولیت. امام خامنه‌ای و رئیس جمهور عزیز جناب دکتر پزشکیان در حرکتیم
درود درود خدا بر ریس جمهور خوب دکتر پزشکیان و مشاور دکترظریف ودیپلمات زحمت کش آقای عراقچی
مشکل تغییرات از ساختار قالبی نظام است که حاکمیت ایدلوژیک مانع ابن به نفع منافع ملی وکشور است ودولت قدرت اساسی در این تغییرات ندارد
بیشتر کسانی که به دکتر پزشکیان رای دادند از رای اعتراضی ها یی بودند که بعد از مدت ها بخاطر اینکه ایشان رو فردی واقعا محق و انسانی وارسته و با صداقت و پاک دست و راستگو و شجاع میدانستند با تردید های فراوان به عمل دکتر پزشکیان رای دادند اما در هم مدت انتظار میرفت که به وعده ها و قول خود در مناظره ها و سخنرانی ها جامعه عمل بپوشاند ولی چنین چیزی از دولت پزشکیان دیده نمیشود و متاسفانه تیم اقتصادی دولت بیشتر برای جیب تولید و سرمایه داران و درآمد خودشان اقدام میکنند که این فشار مضاعفی به معیشت مردم می آورد همتی و پور محمدی فقط بفکر گران کردن نرخ بنزین و حامل های انرژی و بالا بردن نرخ ارز نیمایی برای نزدیک کردن به نرخ ارز آزاد میباشد و افزایش نرخ ارز کالاهای اساسی یعنی تورم و گرانی های بیشتر و در این بین پزشکیان باید از اقتصادان هایی چون دکتر راغفر و مومنی و امثال آنها که مجرب هستند استفاده کند دکتر پزشکیان تیم اقتصادی خوبی ندارد و با این وضعیت باید هر روز شاهد گرانی ها باشیم و متاسفانه دکتر پزشکیان بدرستی برخورد نکرده است حتی قول ایشان که افزایش حقوق کارمندان و بازنشستگان باید مطابق تورم باشد دروغ از آب درآمد و با وضعیتی که معیشت مردم اسفبار بود با افزایش نرخ ارز که دیدگاه همتی است باید شاهد گرانی ها و سفره خالی تر مردم باشیم و برای همین قول ها و وعده ها که توسط دولت پزشکیان داده بود کاملا در حال محو شدن است و بعید است انجام شود و اینجاست که نا امیدی در حال موج فزونی است و رای دهندگان احساس پشیمانی میکنند و بسیاری بر این عقیده اند که هیچ فرد سیاسی از هر طیفی که باشد قابل اعتماد نیست و باید مثل ۵۱ درصدی که رای ندادن ما هم شرکت نمیکردیم اما پزشکیان این رو دیر خواهد فهمید که جنابعالی بخاطر حرف دل مردم و مطالبات ملت و رفع مشکلات در سخنرانی ها و مناظره ها زده شده است از دکتر پزشکیان تقاضا داریم که بقولی آمدند که مردم رو جذب کنند و صدای بی صدایان باشند باید در مورد معیشت و اقتصاد مردم بازنگری کرد
۴۵ ساله که هر دولتی سرکار میاد میگه ملت صبر کنن واول کار منه وهمینطور ادامه داره ....
آره بابا ملتی که نزدیک پنجاه سال تحمل کرده،دندش نرم بقیش هم تحمل کنه درخواست رفاه و آسایش توسعه و پیشرفت وامنیت اقتصادی و اجتماعی وغیره یعنی چی اونم در شرایط همیشه بحرانی مملکت ما
متاسفانه دولت کارمثبتی انجام نداده
انشا الله درست میشه به پزشکیان خدا قوت میگم به یاری خدا وبافکر بکر ش ایرانی آباد داریم
اگه آمریکا میخواد نزنیم کل تحریم ها رو برداره
واسراییل دست از جنگ براداره
وخسارت های که به غزه زده را جبران کنه
دیگه نمیزنیم
بله بخشی از حرفتون درسته اما
اون دولتی که میراث دار مشکلات متعدد داخلی بود دولت شهید رئیسی بود برید صوت اولین جلسات اعضای کابینه با شهید رئیسی بعد از انتخاب رو گوش بدید که جهانگیری و بقیه چی میگن خوبه منصفانه حرف بزنیم
باید صبور باشیم و بیخودی اعتراض نکنیم
اما
مطالبات مردم اقتصادی است ولی راه دولت اصلا به این مسیر نیست دنبال مشغول کردن مردم به فیلترینگ و غیره هستندحتی وزیر اقتصادش
البته ما صبوریم و امیدوار