بر عملکرد دولت، انتقاد فراوان است اما بیان انتقاد به نحوی که توهین تلقی شده و در شان طرفین نباشد، جایز نیست.
حسن روحانی، رئیسجمهور کشور و بلندترین مقام کشور بعد از رهبر انقلاب است، ادبیات تند برخی نمایندگان نسبت به روحانی، مورد سوء استفاده دیگران چه در داخل چه خارج از کشور هم قرار خواهد گرفت.
بنابراین، اگر قرار بر این است که انتقادی صورت بگیرد، باید منطقی و استدلالی باشد تا موجبات سوءاستفاده بیگانگان از این ادبیات فراهم نشود. این ادبیات تند و توهین آمیز، جایگاهش تریبون مجلس نبوده و اساسا استفاده از آن صحیح نیست.
اکنون که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ قرار داریم، مردم تصور میکنند که در صورت وجود نداشتن این قبیل توهینها، انتخابات به صورت عملیتر و کاربردیتر انجام خواهد شد تا در فضای اختلافی که این تضادها را تشدید می کند و هیچ نفعی هم برای مردم ندارد.
افراد سواستفادهگر نیز از این درگیریها به نفع خود بهره میگیرند. این افراد در هر منطقهای حضور دارند و از گرانی و نبود نظارت بر قیمت اجناس سوءاستفاده کرده و با هر قیمتی که بتوانند، کالا و اجناس را به مردم عرضه میکنند. شاید برخی احساس کنند که بیان این نوع ادبیات، تسلی بخش درد مردم خواهد بود اما نه تنها دوای درد مردم نیز بلکه فضا را برای سوءاستفاده افراد سودجو در اقصی نقاط کشور فراهم میکند.
هر چه ما بیشتر به سمت این ادبیات برویم، بیشتر از ادبیات منطقی، اخلاقی و درست که باید در فضای سیاسی کشور رواج داشته باشد، دور میشویم.
به هر میزان از ادبیات اسلامی و اخلاقمدارانه فاصله بگیریم، به سمت ادبیات تند و بیمنطق سوق پیدا خواهیم کرد. بنابراین مسئولان در هر دستگاه و نهاد اجرایی در کشور باید از دستورات مقام معظم رهبری پیروی کنند تا در کنار یکدیگر در مسیر حل مشکلات کشور و کمک به مردم قرار گیرند.
دیدگاه تان را بنویسید