نوذر شفیعی با اشاره به تحولات اخیر و حملات طالبان در افغانستان و همچنین انجام مذاکرات صلح در دوحه گفت: در این موارد با توجه به اینکه دیپلمات‌ها و فرماندهان نظامی از طریق فرماندهان سیاسی با یکدیگر در ارتباط هستند هرگونه ناکامی در مذاکرات صلح پیغامی را به رهبران سیاسی می‌دهد و در مقابل شاهد عکس‌العمل‌هایی هستیم، لذا آنچه در داخل افغانستان اتفاق می‌افتد بازتاب بیرونی ناکامی در مذاکرات صلح است.
وی تصریح کرد: یکی از دلایل ناکامی این است که از یک طرف مجموعه‌ای از بازیگران خارجی مانند چین، روسیه، آمریکا، ایران، پاکستان و ... نظرات خاص خود را دارند از سویی دیگر بازیگرانی مانند القاعده و داعش و ... تاثیرگذار هستند. همچنین جامعه مدنی افغانستان نیز در روند تحولات تاثیرگذار است در نتیجه جمع بستن بین منافع اینها کار دشواری است.
این کارشناس مسائل شبه قاره با بیان اینکه آمریکایی‌ها در روند مذاکرات جانب طالبان را گرفته‌اند، گفت: در واقع آمریکایی‌ها از موضع طالبان حمایت داشته و اینگونه آنها را تشویق می‌کنند و حتی دولت را تهدید کرده‌اند تا به خواسته‌های طالبان تن دهند در غیر این صورت کمک‌هایی را که تاکنون داشته‌اند قطع می‌کنند.
شفیعی اضافه کرد: بنابراین وقتی آمریکایی‌ها در کنار طالبان به دولت فشار وارد می‌کنند مشخص است که طالبان به چه شکلی رفتار خواهد کرد. فعلا مهم‌ترین ابزار طالبان توانمندی نظامی‌اش است و در مذاکراتی که با آمریکا داشته یکسری امتیازات دریافت کرده است.
وی با اشاره به اینکه به نتیجه نرسیدن مذاکرات با توجه به موضوعات متنوعی که دارد سخت است، اظهار کرد: آمریکا، دولت افغانستان را وادار به انجام تعهداتی می‌کند که با طالبان داشته است. از طرفی دولت زیربار نمی‌رود به همین جهت طالبان هم از ابزار نظامی برای پیشبرد خواسته‌های خود استفاده می‌کند.
این کارشناس مسائل منطقه خاطر نشان کرد: بزرگترین اشتباه آمریکا این بود که به نیابت از دولت افغانستان قول‌هایی را به طالبان داد در حالی که دولت افغانستان مجموعه‌ای از گروه‌های سیاسی نیست بلکه برخواسته از بدنه اجتماعی افغانستان اعم از زنان، نخبگان و سایر آحاد جامعه است در واقع آمریکا قبل از مذاکره با طالبان نباید از طرف دولت قول می‌داد در حال حاضر هم مردم افغانستان در تله‌ای افتاده‌اند که آمریکایی‌ها کار گذاشته‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید