مطالعه جدید نشان می‌دهد خطر مرگ در شرکت‌کنندگانی نصف می‌شود که شاخص توده‌ی بدنی آن‌ها (BMI) در اوایل بزرگ‌سالی تا میان‌سالی از محدوده‌ی چاق به اضافه‌وزن می‌رسد. بااین‌حال، کاهش وزن بعد از نیمه عمر باعث کاهش چشمگیر خطر مرگ زودهنگام شخص نمی‌شود. درحقیقت مطالعه‌ای که سال گذشته منتشر شد، نشان داد کاهش وزن در سنین میان‌سالی و بزرگ‌تر به‌طور درخورتوجهی با افزایش خطر مرگومیر مرتبط است.
ووبین شی، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، بیان کرد: «پژوهش‌های موجود از شواهد مهم و جدیدی درباره‌ی حفظ وزن سالم در طول زندگی خبر می‌دهد.» این مطالعه شامل ۲۴،۲۰۵ شرکت‌کننده ۴۰ تا ۷۴ ساله بوده و از داده‌های تحقیق ملی بهداشت و آزمایش تغذیه (بررسی سالانه‌ی نماینده‌ی ملی شامل مصاحبه و معاینات فیزیکی و نمونه‌خون)، استفاده شده است. پژوهشگران از BMI شرکت‌کنندگان ۲۵ ساله، ۱۰ سال قبل از ورود به مطالعه و BMI خود در زمان مطالعه استفاده کردند تا رابطه‌ی بین تغییر BMI و احتمال مرگ یک شرکت‌کننده در طول مطالعه را تحلیل کنند.
پس از کنترل عواملی مانند جنسیت و استعمال دخانیات در گذشته و حال و سطح تحصیلات دریافتند شرکت کنندگانی که BMI آن‌ها از محدوده‌ی چاق به اضافه‌وزن تغییر پیدا کرده است، ۵۴ درصد کمتر از شرکت کنندگانی درمعرض خطر مرگ قرار دارند که در حالت چاق باقی مانده‌اند. درحقیقت، افرادی که از چاقی به اضافه‌وزن تغییر پیدا کرده بودند، درمقایسه‌با افرادی که BMI آن‌ها در محدوده‌ی اضافه‌وزن قرار داشت، بیشتر درمعرض خطر مرگ قرار داشتند.
اندرو استوکس، نویسنده‌ی ارشد این مطالعه، اعلام کرد: «نتایج حاکی از فرصتی مهم برای بهبود سلامت جمعیت ازطریق پیشگیری اولیه و ثانویه نسبت به چاقی، به‌ویژه در سنین جوانی است.» چاقی مشکلی بزرگ برای سلامت افراد است. براساس آخرین آمار مرکز کنترل بیماری‌ها، در ایالات متحده بیش از ۴۰ درصد از مردم چاق هستند. چاقی با تعدادی از مشکلات جدی بهداشتی همانند دیابت و بیماری‌های قلبی و برخی سرطان‌ها در ارتباط است و خطر مرگومیر را در افراد تا دوبرابر افزایش می‌دهد.
محققان معتقدند ۱۲/۴ درصد مرگ‌و‌میرهای زودهنگام در آمریکا می‌تواند از داشتن BMI بالاتر از حد استاندارد در اوایل بلوغ و اواسط بزرگ‌سالی نشئت بگیرد. براساس تخمین پژوهشگران، افرادی که بتوانند شاخص توده‌ی بدنی خود را از محدوده‌ی چاق در ۲۵ سالگی به محدوده‌ی اضافه‌وزن در میان‌سالی برسانند، ۳/۲ درصد کمتر درمعرض مرگومیر قرار خواهند گرفت.
بااین‌همه، آن‌ها متوجه شدند کاهش وزن در افراد چاق به‌ندرت رخ می‌دهد. پژوهشگران دریافتند کمتر از ۱ درصد شرکت‌کنندگان می‌توانند از محدوده‌ی چاق به محدوده‌ی اضافه‌وزن برسند؛ اما به‌طور مشخص علت این مسئله را نمی‌دانستند که نتایج تحقیقات نشان داد هنگام کاهش وزن متابولیسم بدن کُند شده و هورمون‌ها احساس ناتوانی می‌کنند.
همچنین، بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند بیشتر افرادی که وزن خود را کاهش می‌دهند، دوباره به وزن اولیه خود برمی گردند. این بدان‌معنی است که بهترین راه برای پیشگیری از مرگ زودرس، جلوگیری از افزایش وزن در همه‌حال است.
دیدگاه تان را بنویسید