رئیس‌جمهور آمریکا زندگی در شهرهای تحت اداره دموکرات‌ها مانند شیکاگو را به دلیل آمار بالای جرم و جنایت در آن‌ها مانند زندگی در جهنم دانست و گفت اوضاع در آن‌ها از افغانستان هم بدتر است.
«دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا دیروز پنجشنبه در مصاحبه با شبکه «فاکس نیوز» روند افزایشی جرم و جنایت در شهرهای شیکاگو و بالتیمور را مورد انتقاد قرار داد و شرایطشان را با افغانستان و هندوراس مقایسه کرد.
ترامپ گفت «زندگی در این شهرها مثل زندگی در جهنم است».
به گزارش روزنامه انگلیسی «تلگراف»، ترامپ شهرداران دموکرات شهرهای شیکاگو، بالتیمور، دیترویت و اوکلند و همچنین «باراک اوباما» رئیس‌جمهور سابق آمریکا و «جو بایدن» رقیب دموکرات ترامپ و معاون رئیس‌جمهور سابق آمریکا را مقصر نرخ بالای قتل و جرایم خشونت‌بار در آن‌ها دانست. ترامپ گفت: شیکاگو یک نمونه است، از افغانستان هم بدتر است.
رئیس‌جمهور آمریکا در نشستی در ویسکانسین که یکی از ایالت‌های مهم در نتیجه انتخابات پیش‌روی آمریکاست هم توانایی صحبت کردن جو بایدن رقیب دموکراتش را زیر سوال برد و گفت نامزد دموکرات‌ها در صورت پیروزی در انتخابات به دست «گروهی از دیوانگان حاشیه‌ای و تندرو» کنترل خواهد شد.
او بار دیگر مسئله سن و وضع سلامتی بایدن را هم مطرح کرد و توانایی وی برای ریاست‌جمهوری را زیر سوال برد.
ترامپ گفت: هر وقت او صحبت می‌کند، نمی‌تواند دو تا جمله را پشت سر هم بیان کند. او حتی نمی‌تواند حرف بزند. او نامزدی است که این کشور را نابود خواهد کرد.
ناآرامی و تیراندازی در روزهای گذشته در شیکاگو، بزرگترین شهر ایالت «ایلینوی» منجر به کشته شدن ۱۰ تن از جمله ۴ کودک و جراحت دستکم ۶۰ تن شد.
بنابر گزارش‌های رسانه‌ای اخیر، این شهر آمریکا طی ۳ روز بالاترین آمار خشونت با اسلحه در سال جاری میلادی را تجربه کرد. از شب جمعه گذشته تا صبح دوشنبه به ۱۰۴ نفر در سراسر این شهر شلیک شد.
این آمار از لحاظ تعداد کسانی که هدف تیراندازی قرار گرفته‌اند رکورد جدیدی در سال جاری محسوب می‌شود؛ با این حال، شمار جان‌باختگان در این تیراندازی‌ها هنوز به آخر هفته ماه مه نمی‌رسد. در تیراندازی‌های آخر هفته در ماه مه به ۸۵ نفر در این شهر تیراندازی شد که بر اثر آن ۲۴ نفر کشته شدند.
شیکاگو با جمعیت بیش از ۹ میلیون نفر سومین شهر پرجمعیت در ایالات متحده است و پرجمعیت ترین شهر غرب آمریکاست. این شهر یکی از خشن‌ترین و جرم‌خیزترین شهرهای آمریکا محسوب می‌شود. پژوهشگران هنوز نتوانسته‌اند این پدیده را تبیین کنند. در مقاله‌ای که سال ۲۰۱۷ در اندیشکده آتلانتیک ارائه شده آمده که پژوهشگران و تحلیلگران هنوز به اجماع بر سر دلایل این موضوع نرسیده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید