پُست روانشناسانه «بهنوش طباطبایی»+ عکس

  بهنوش طباطبایی در پستش نوشت:

تله های زندگی خود را بشناسیم

ابراز وجود ، آزادی بیان حرف هایمان ، احساساتمان( که شامل خشم هم می شود) است. ابراز وجود بر این باور دلالت دارد که نیازهای ما به اندازه ی نیازهای دیگران اهمیت دارد. ما آزادیم تا به صورت خودجوش سراغ فعالیتها و سرگرمیهایی برویم که موجب « خوشحالی» ما می شوند، نه فقط سراغ آن دسته از فعالیتهایی که اطراف ما هستند.ما زمان داریم تا خوش بگذرانیم و سرگرمی داشته باشیم، نه اینکه فقط درگیر کار و رقابتی دائمی باشیم.

در محیطی در دوران کودکی، که در آن ابراز وجود تشویق می شود، حمایت می شویم تا علایق طبیعی و الویتهای خودمان را کشف کنیم، نیازها و‌خواسته های ما مورد اهمیت واقع می شوند، اجازه داریم تا آنجا که به دیگران آسیبی نرساند، احساساتی همچون خشم و ناراحتی را ابراز کنیم.

اگر در خانواده ایی بزرگ شده اید که در آن ابراز وجود حمایت نشده ، احتمالا هر زمان که از نیازها و الویتها یا احساسات خود سخن گفته اید ، تنبیه شده یا احساس گناه کرده اید، هر گاه رفتاری سرخوشانه و بی پروا داشته اید ، شرمنده شده اید، بر کار و موفقیت شما تاکید بیش از حد شده . والدین شما هرگز تا زمانی که به کمال نرسید از شما رضایت نخواهند داشت. ممکن است پدر یا مادری کنترل گر ، انتقاد گر یا افسرده و مریض داشته اید.

سه نشانه مبنی بر وجود تله ها ی مربوط به ابراز وجود :

1. شما بسیار با دیگران سازگار هستید‌و همیشه در جهت کسب رضایت دیگران هستید و همیشه منافع خود را فدای دیگران می کنید. در درون خود ممکن است از اینکه محبتهای شما مورد سپاسگزاری واقع نشده دلخور شوید.

2. شما اساسا‌ً « منع شده» و « تحت کنترل » هستید، ممکن است به فردی معتاد به کار تبدیل شده باشید. سعی می کنید یا همیشه همه چیز را مرتب نگه دارید یا همه کار را به بهترین نحو انجام دهید. ممکن است از نظر احساسی« بی تفاوت» باشید.واکنش های طبیعی خود را نسبت به رخدادها سرکوب می کنید. دلیل این کار چه این احساس باشد که باید آنچه را که دیگران می خواهند ، انجام دهید ( تله مطیع شدن) و چه این احساس که باید بر اساس معیارهایی فوق العاده ، سخت گیرانه زندگی کنید( تله معیارهای غیر واقع بینانه).

3. وجود میزان زیادی از« خشم های پیش بینی نشده»است. خشمی همیشگی در زیر خاکستر وجود دارد که گاهی خارج از کنترل طغیان می کند. ممکن است احساس افسردگی داشته باشید. در دامی که هرگز از شما قدر دانی نمی شود گرفتار شده اید . هر آنچه در توان دارید انجام می دهید اما همچنان لذتی از زندگی نمی برید.