ویروس تبخال تناسلی چیست ؟ | آیا راه درمانی دارد؟

HSV-2

HSV-2 از طریق تماس جنسی با شخصی که HSV-2 دارد منتقل می شود. بر اساس اعلام آکادمی پوست آمریکا، تقریبا 20 درصد بزرگسالان فعال جنسی در  ایالات متحده  مبتلا به HSV-2 هستند این نوع عفونت ها از طریق تماس با زخم تبخال منتشر می شوند. در مقابل بیشتر افراد HSV-1 را از فردی مبتلا به عفونت می گیرند که بدون علامت باشد یا زخم نداشته باشد.

چه افرادی در معرض خطر ابتلا به عفونت های هرپس سیمپلکس قرار دارند؟

هر فردی فارغ از سن می‌تواند به HSV مبتلا شود. در موارد HSV منتقله از راه مقاربتی افراد هنگامی که رابطه جنسی مراقبت نشده دارند بیشتر در معرض خطر هستند. سایر عوامل خطر برای HSV-2 عبارتند از:

داشتن چندین شریک جنسی

داشتن  رابطه جنسی  در سنین پایین

زن بودن

داشتن عفونت مقاربتی دیگر

داشتن سیستم ایمنی ضعیف

اگر یک زن باردار هنگام  زایمان  تبخال دستگاه تناسلی داشته باشد می تواند کودک را در معرض هر دو نوع HSV قرار دهد.

شناخت علائم هرپس سیمپلکس

مهم است درک کنیم فردی ممکن است زخم یا علائم قابل مشاهده نداشته باشد ولی همچنان عفونت داشته باشد که در این صورت احتمال انتقال ویروس به دیگران بالا است. برخی از علائم مرتبط با این ویروس عبارتند از:

زخم های تاول زده (در دهان یا دستگاه تناسلی)

درد هنگام ادرار (تبخال دستگاه تناسلی)

خارش

همچنین ممکن است علائمی شبیه به آنفولانزا را تجربه کنید. این علائم شامل موارد زیر است:

تب

تورم غدد لنفاوی

سردرد

خستگی

بی اشتهایی

همچنین احتمال انتقال HSV به چشم نیز وجود دارد و باعث ایجاد بیماری به نام کراتیت هرپس سیمپلکس می شود. این بیماری علائمی مانند درد و ترشح در چشم ایجاد می کند.

چگونه تبخال ساده تشخیص داده می شود؟

این نوع ویروس به طور کلی با معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک ضمن بررسی بدن فرد از نظر وجود زخم در مورد برخی از علائم سوالاتی می‌پرسد، همچنین پزشک ممکن است آزمایش HSV را تجویز کند. اگر در دستگاه تناسلی زخم وجود داشته باشد تشخیص را تایید می کند. در طول این آزمایش  پزشک  یک نمونه سواب از مایعات را از زخم گرفته سپس آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. آزمایش خون برای آنتی بادی های HSV-1 و HSV-2 نیز می‌تواند به تشخیص این عفونت ها کمک کند. این مورد به ویژه در صورت عدم وجود زخم گزینه بسیار مفیدی است.

هرپس سیمپلکس چگونه درمان می شود؟

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این ویروس وجود ندارد. درمان روی خلاص شدن از شر زخم ها و محدود کردن شیوع آن متمرکز است. زخم ها احتمال می رود بدون  درمان  از بین بروند. با این حال، پزشک احتمال می رود تشخیص دهد شما به یک یا چند داروی زیر احتیاج دارید یا خیر:

اسیکلوویر

فامسیکلوویر

والاسیکلوویر

این داروها به افراد مبتلا به عفونت کمک می کنند تا خطر انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهند، همچنین این داروها روی کاهش شدت و دفعات شیوع نیز موثر است. این داروها به صورت خوراکی (قرص) یا کرم موجود است حتی احتمال می رود برای جلوگیری از شیوع شدید نوع تزریقی آن نیز تجویز شود.

چشم انداز بلند مدت هرپس سیمپلکس چیست؟

افرادی که به HSV مبتلا می شوند تا آخر عمر با این ویروس دست و پنجه نرم می کنند حتی اگر علائمی از خود نشان ندهند ویروس به زندگی خود در سلول های عصبی ادامه می دهد. برخی از افراد ممکن است شیوع منظم آن را تجربه کنند. برخی دیگر احتمال می رود فقط در مواجه با شرایطی شیوع را تجربه کنند و پس از آن ویروس خاموش می شود. حتی اگر ویروس خاموش باشد محرک های خاصی می توانند منجر به شیوع آن شوند که شامل:

استرس

دوره های قاعدگی

تب یا بیماری

قرار گرفتن در معرض آفتاب یا آفتاب سوختگی

اعتقاد بر این است شیوع بیماری به مرور زمان کمتر می شود زیرا بدن شروع به ایجاد آنتی بادی می کند. اگر یک فرد سالم به طور کلی دچار ویروس شود به طور معمول هیچ عارضه ای وجود ندارد.

جلوگیری از شیوع عفونت های هرپس سیمپلکس

اگرچه هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما می توانید برای جلوگیری از ابتلا به ویروس یا انتقال HSV به شخص دیگر اقدامات موثری را انجام دهید. اگر شیوع HSV-1 را تجربه کردید چند مرحله پیشگیرانه را در نظر بگیرید:

سعی کنید از تماس مستقیم جسمی با افراد دیگر خودداری کنید.

مواردی را که می تواند ویروس را به دیگران منتقل کنند مانند لیوان، حوله، ظروف، لباس، لوازم آرایش یا مرهم لب را با دیگران به اشتراک نگذارید.

هنگام شیوع از برقراری رابطه جنسی دهانی، بوسیدن یا هر نوع فعالیت جنسی خودداری کنید.

افراد مبتلا به HSV-2 باید از هر نوع فعالیت جنسی با افراد دیگر هنگام شیوع خودداری کنند. اگر فرد علائمی را تجربه نمی کند، اما ویروس وی تشخیص داده شده است باید از کاندوم حین مقاربت استفاده کند. البته در نظر داشته باشید حتی هنگام استفاده از کاندوم نیز می توان ویروس را از  پوست  بدون  پوشش  به همسر خود منتقل کرد. زنان باردار و مبتلا به عفونت احتمال می رود مجبور به استفاده از دارو شوند تا از انتقال ویروس به نوزادان متولد نشده جلوگیری کنند.