شاید بسیاری از ما فکر میکردیم که دیگر حداقل تا مدت ها، تلسکوپ فضایی غول پیکر جیمز وب را نخواهیم دید، اما به نظر میرسد اینطور نیست.
شاید بسیاری از ما فکر میکردیم که دیگر حداقل تا مدت ها، تلسکوپ فضایی غول پیکر جیمز وب را نخواهیم دید، اما به نظر میرسد اینطور نیست.
رصدخانه فضایی به پاسگاه کیهانی دوردست خود، نزدیک به یک میلیون مایل (۱.۵ کیلومتری) از زمین سفر کرده است. هیچ دوربین نظارتی برای نظارت بر این ابزار در حین حرکت در فضا و باز کردن آن وجود ندارد، چرا که اضافه کردن ابزار، بسیار پیچیده و خطرناک بود.
ناسا، راهی برای گرفتن یک سلفی (تا حدی خشن و وهم انگیز) پیدا کرده است. آژانس فضایی از یک لنز کمکی بر روی دوربین قدرتمند فروسرخ نزدیک خود یا NIRCam استفاده کرد که به برخی از اولین ستارهها و کهکشانهایی که بیش از ۱۳.۵ میلیارد سال پیش در جهان شکل گرفتهاند، نگاه میکند.
ناسا در توییتی نوشت: «این لنز ویژه برای مهندسی طراحی شده است، نه علم، و به NIRCam اجازه میدهد تا تصویری «به سمت داخل» از آینه اولیه بگیرد. "این تصویر به ما کمک میکند تا بررسی کنیم که تلسکوپ با ابزارهای علمی همسو است. "
"آینه اصلی" بزرگ تلسکوپ وب در واقع از ۱۸ آینه شش ضلعی تشکیل شده است. آنها با هم آینهای به وسعت بیش از ۲۱ فوت میسازند که بیش از دو و نیم برابر آینه تلسکوپ افسانهای هابل است. نکته مهم این است که یک آینه بزرگتر نور بیشتری را جذب میکند و به وب اجازه میدهد اجسام کم نورتر و دورتر را ببیند.
در این مرحله اولیه از مأموریت، مهندسان تلسکوپ هنوز در حال تنظیم این آینههای حساس طلایی رنگ هستند تا برای مشاهده اعماق کیهان آماده شوند. این تلسکوپ تنها بر روی یک ستاره متمرکز شده است، تلاشی که حداقل هفتهها طول میکشد. ناسا توضیح داد که این بخش شش ضلعی بسیار درخشان مستقیماً با ستاره همسو است.
در سالهای آینده، تلسکوپ وب فقط به کهکشانهای باستانی نگاه نخواهد کرد. این آینهها همچنین به سیارات فراخورشیدی در کهکشان راه شیری خود ما نگاه میکنند. ما چیزهای بی سابقهای در مورد این جهانهای دور و این که از چه چیزی ساخته شده اند یاد خواهیم گرفت.
دیدگاه تان را بنویسید