+ راستش ما در روستایمُن برق نداشتیم. شب‌ها هیچ سرگرمی نبود. نه تلویزیون، نه رادیو! خب ما هم سرگرمی‌مُن همین بود. بچه درست می‌کردیم
— الان چی؟
+ نه خدا رو یک جهان شکر! الان دو سال است برق داریم
این ماجرا را در کتاب #بی_زمستان منصور ضابطیان خواندم. سفرنامه تاجیکستان.
زن و مرد ایرانی هم، وقت اضافه داشته باشند یا دعوایشان می‌شود، یا بچه درست می‌کنند!(ما البته دعوا را ترجیح می‌دهیم!)
↙️ از وقتی که قرنطینه خانگی باب شده و تجویز مصرف گرمی‌جات زیاد، به صورت جدی نگران دو موضوعم:
افزایش تولدها در سال جدید، به ویژه وقتی تاریخ لاکچری ۱۳۹۹/۹/۹ ایرانیان غیور را قلقلک میدهد و افزایش تعداد طلاق!
حالا شما بخند ولی اینجور که قرنطینه دارد فشار می‌آورد بعید نیست سینگل‌ها هم زایمان کنند!
↙️ گیر دادن هم یک مسئله ملی است. ما وقتی یک جا جمع می‌شویم پرمان به پر هم گیر می‌کند:
- کی شارژر گوشی منو برداشته؟
- چقد سرت تو گوشیه ذلیل مُرده؟
- بابا چقد اخبار گوش میدی؟ ویروس گرفتیم از بس اخبار کرونا گوش دادیم؟
- کله کُرونایی! چقد می‌خوابی؟
↙️ البته حصر خانگی خوبی‌هایی هم دارد، مثلاً مطمئنم بعضی از شما در این مدت بیشتر با اعضای خانواده‌تان آشنا شده‌اید و می‌بینید آدم‌های خوبی هستند یا مثل من یاد گرفته‌اید می‌شود موز را با وایتکس شست و خورد!
↙️ این روزها کُرونا اگر مردهای ایرانی را نکُشد، احتمالاً خانه‌تکانی می‌کُشد. مثلاً ما برنامه داریم فردا آشپزخانه را گردگیری کنیم. به شخصه ترجیح می‌دهم نان و خفاش بخورم و امشب جوری #کُرونا بگیرم که امام‌زاده بیژن و روغن بنفشه و بخور عنبرنسارا با هم نتواند برایم کاری بکنند!
↙️ قدر روزهای غیرقرنطینه را پسرهای جوانی که دزدکی بیرون سیگار می‌کشیدند می‌دانند، دخترهایی که می‌رفتند پیش دوستشون درس‌های دانشگاه را دوره کنند! مردهایی که توی اداره با کامپیوتر ورق بازی می‌کردند و شب می‌آمدند می‌گفتند از کت و کول افتادیم والله اینقدر کار کردیم برای مملکت!
تجربه ایرانی نشان میدهد باید قدر این روزهای قرنطینه را بدانیم، چون هر وقت فکر کردیم"دیگه بدتر از این نمیشه!" روزگار چنان انگشت شست بزرگی توی حلق‌مان کرد که گفتیم: صد رحمت به همون روزا!
دیدگاه تان را بنویسید