انتشار دو فهرست از اشخاص و صفحههای غیرمجاز روانشناسی در اوایل خردادماه با وقایعی همراه و به طرح یک پرسش قابل تامل منجر شد: چرا کمتر کسی از جامعهشناسنماها سخن میگوید؟
کسب شهرت و پیگیری منافع فردی در کنار عواملی چون نادیدهگرفتن ضرورتهای تقسیم کار و اخلاق حرفهای موجب شکلگرفتن پدیدهای چون «جامعهشناسنمایی» میشود؛ وضعیتی که از دید متخصصان حوزه جامعهشناسی پیامدهای آن سنگینتر از «روانشناسنمایی» است.
بیشتر بخوانید:
وظیفه مسئولان است که از اشاعه و گسترش نظرات غیرکارشناسانه در هر حوزه علمی به خصوص در حوزه جامعهشناسی جلوگیری کنند و به افراد بفهماند که موضوعات اجتماعی هم مانند سایر موضوعات دیگر دارای یک قوت و استحکام علمی است و یک فضای بیحد و مرز برای هر فردی به منظور اظهار نظر نیست.
همان طور که با پزشکنما برخورد میشود و به او اجازه فعالیت داده نمیشود باید با افرادی که در حوزه اجتماعی فاقد صلاحیت و اهلیت هستند، برخورد شود.
دیدگاه تان را بنویسید