محققان دریافتند موش‌های تغذیه شده با یک رژیم غذایی پرقند و با چربی متوسط، شبیه به رژیم غذایی غربی، کاهش توانایی شأن در یادگیری و حفظ بوهای جدید سریع‌تر بود.
در برخی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، علائم اختلال بویایی نظیر مشکلات در تشخیص، تمایز یا یادآوری رایحه‌ها وجود دارند یا حتی به طورکامل حس بویایی شأن را از دست می‌دهند.
این علائم ارتباط قوی ای با اختلال شناختی دارد و می‌تواند علامت اولیه این عارضه در افراد مبتلا به دیابت نوع۲ باشد.
در زمان یک، سه و هشت ماهگی موش‌ها، تیم تحقیق آزمایشاتی را برای ارزیابی عملکردهای مختلف بویایی در آنها انجام داد. موش‌ها از لحاظ تغذیه به دو گروه تقسیم شدند: رژیم غذایی پرچرب با میزان قند متوسط (HFD) و رژیم غذایی پرقند با میزان متوسط چربی (WD).
در هشت ماهگی، هر دو موش تغذیه شده با HFD و WD در مقایسه با موش‌های تحت کنترل در تشخیص بو، یادگیری بو و حافظه بویایی دچار اختلال شدند. با این حال موش‌های تغذیه شده با WD در دو توانایی اخیر کاهش سریع‌تری داشتند و از ۳ ماه پس از شروع رژیم، اختلال عملکرد بویایی را نشان دادند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که محتوای زیاد قند در رژیم غذایی، به جای افزایش قند خون یا افزایش وزن، با از بین رفتن زودهنگام عملکردهای بویایی مربوط به یادگیری و حافظه مرتبط است.
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.
دیدگاه تان را بنویسید