معصومه صادقی پور، نقش خانم‌ها را در مدیریت و تلطیف فضای بحرانی خانواده در دوران همه گیری کووید ۱۹ بسیار قابل توجه دانست و به دغدغه بیشتر خانم‌ها برای آگاهی از شرایط ابتلاء به کووید ۱۹ و اقدامات پیشگیرانه و مراقبتی و ایفای نقش آنهادر مشاغل بهداشتی و درمانی و آموزشی اشاره کرد و گفت: مسئولیت پذیری زنان در این دوره مثال زدنی است و در نقش‌های پزشک، پرستار، پرسنل بهداشتی و درمانی و همین طور در حوزه آموزش و پرورش واقعاً خوش درخشیدند.
وی با بیان اینکه فشارهای مراقبتی باعث انواع آسیب‌های جسمی و روانی در زنان می‌شود، افزود: هرچه پیچیدگی این مراقبت بیشتر باشد فرد مراقب بیشتر در معرض آسیب قرار دارد، زیرا ممکن است در معرض فرسودگی و آسیب‌های جسمی و اضطراب و افسردگی قرار گیرد.
استادیار دانشکده بهداشت و ایمنی، با ذکر این مطلب که شرایط همه گیری ویروس، بار مراقبت را برای خانم‌ها به مراتب بیشتر کرده است، اجرای پروتکل‌های بهداشتی از قبیل شسشوی بیشتر، ضدعفونی کردن‌ها، تعطیلی مدارس و مهدهای کودک، حضور فرزندان در منزل را سبب افزایش بار مراقبتی خانم‌ها برشمرد که آنها را در معرض آسیب‌های بیشتر قرار داده است.
صادقی پور ضمن توصیه به خانم‌ها برای مراقبت بیشتر از خودشان و کمک گرفتن از دیگران در مواقع لزوم بر رعایت پروتکل‌ها و مراقبت از خود و اعضای خانواده در برابر کووید ۱۹، خوردن غذای سالم و مفید برای تقویت سیستم ایمنی در برابر بیماری‌ها، خوردن آب کافی، ورزش منظم حداقل نیم ساعت روزانه، خواب کافی و کنترل استرس در این دوران بسیار تاکید کرد.
وی، در ادامه ورزش کردن را در کنترل استرس مؤثر برشمرد و گفت: زمانی هرچند مختصر، برای هواخوری در خارج از منزل، قدم زدن و فعالیت‌های مورد علاقه اختصاص بدهید البته با رعایت پروتکل‌های بهداشتی.
صادقی پور ادامه داد: در شرایط قرنطینه با دوستان و آشنایان و اقوام به صورت تلفنی یا تصویری و مجازی ارتباط برقرار کرده و دغدغه‌هایمان را مطرح و یا با رعایت فاصله اجتماعی و ماسک در فضای باز و ایمن ملاقات داشته باشیم.
وی افزود: نفس‌های عمیق بکشیم و از روش‌های مدیتیشن برای تقویت ذهن بهره ببریم. قدرت معنویت را نباید نادیده گرفت. ارتباط با خدا، توکل کردن و دعا هم به آرامش ما کمک زیادی می‌کند. در نهایت اگر نتوانستیم بر استرس یا افسردگی حاصل غلبه کنیم، حتماً به مشاور و یا پزشک مراجعه کنیم.
عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت و ایمنی، در پایان تاکید کرد: کیفیت مراقبت خیلی به سلامت مراقب وابسته است و اگر مراقب به سلامتی خود اهمیت ندهد، نمی‌تواند به خوبی از سایر اعضای خانواده هم مراقبت کند.
دیدگاه تان را بنویسید