منصور قنبرزاده عضو هیئت رئیسه سازمان لیگ درخصوص چگونگی شکل گیری ایده منع ورود بازیکن و مربی خارجی به فوتبال ایران گفت: تقریبا در اواسط سال قبل AFC یک جریمه‌ای را برای فدراسیون فوتبال ایران در نظر گرفت و اعلام کرد پس از راستی آزمایی بعضی از اسناد ارسالی باشگاهها، مشخص شده است بعضی از این مدارک ارسالی دارای اشکالاتی است که به دنبال آن فدراسیون فوتبال جریمه شد و AFC اعلام کرد در صورت تکرار این موضوع، فوتبال ایران با جریمه سنگینی روبرو خواهد شد. در پرونده‌های خارجی، اکثر قریب به اتفاق باشگاه‌های ایرانی محکوم شده اند. متعاقب این موضوع، هیئت رئیسه فدراسیون به عنوان مجری برگزاری مسابقات از امور بین الملل فدراسیون آمار پرونده‌های محکومی تیم‌های ایرانی را درخواست کرد که این پرونده ها، تعداد بالایی بود.
قنبرزاده درخصوص اینکه آیا بهتر نبود بجای قانون منع ورود بازیکن و مربی خارجی، فدراسیون بر روی قراردادها نظارت مستقیم می‌کرد، پاسخ داد: تصمیم ما در این راستا هیجانی نبوده و چندین ماه است بر روی آن کار می‌کنیم. در خصوص تعهدات ارزی، کشور ما اکنون در تحریم قرار دارد و ارز اکثر باشگاه‌های ایرانی به نوعی از طریق منابع مالی دولتی تأمین می‌شود. بانک مرکزی به هیچ وجه حاضر نیست ارز نیمایی به باشگاهها بدهد. ما هیچ گونه مبادلات ارزی نداریم و باشگاهها پس از ثبت قرارداد، حتی اگر پول داشته باشند باید از یک مرجع قانونی آن را پرداخت کنند که مسدود است. حتی از طریق مبادلات ارزی جهانی نیز قادر به پرداخت نیستیم و این راه هم مسدود است.
قنبرزاده ادامه داد: تنها راه تأمین اعتبار ارزی، به شکل غیر قانونی و چمدانی است که در شأن باشگاهها نیست. ما در لیگ آینده اینگونه مبادلاتی را نخواهیم داشت. پس از توقف این مشکلات، یک گروهی در فدراسیون فوتبال مستقر شد که تیپ قراردادهای بین المللی را صادر کرد که باشگاهها باید از این نوع تیپ قراردادها استفاده کنند. این طرح شاید یک کار حرفه‌ای نباشد، ولی از لحاظ اقتصادی به نفع باشگاه‌های ماست. مسئله دیگر، عدم امکان تبادل ارزی از طریق سیستم‌های بانکی است. مورد بعدی این است که باشگاه‌های دولتی اجازه خرید ارز را از طریق بانک مرکزی ندارند. ارز نیمایی به این باشگاهها تعلق نمی‌گیرد و بانک مرکزی در این خصوص به باشگاه‌های دولتی و غیردولتی ارز نیمایی نمی‌پردازد.
عضو هیئت رئیسه سازمان لیگ در ادامه خاطرنشان کرد: نزدیک به ۴۰ نفر ورزشکار خارجی در ایران داشتیم که تعداد انگشت شماری از آن‌ها تأثیرگذار بودند و بقیه خارجی‌ها در سطح بازیکنان ایرانی نبودند. در یکی از باشگاهها، یک ورزشکار خارجی در طی یک نیم فصل تنها ۱۱ دقیقه بازی کرده و قرارداد او یک میلیارد تومن بوده است و پس از فسخ توافقی، ۸۰۰ میلیون آن را گرفته است که تنها ۱۱ دقیقه برای آن تیم بازی کرده است. کلا از میان بازیکنان خارجی، حدود ۲۰ درصد از آن‌ها تأثیرگذار بوده اند.
قنبرزاده در خصوص تکلیف بازیکنان خارجی نظیر بشار رسن و دیاباته گفت: باشگاهی که با بازیکن خارجی قرارداد دارد، می‌توانند تمدید کنند. بشار رسن و دیاباته یا سایر خارجی‌ها می‌توانند قراردادهایشان را با تیم هایشان تمدید کنند، ولی اجازه انتقال به تیم دیگری ندارند.
وی در مورد اینکه تصویب این طرح ممکن است باعث افزایش قیمت بازیکنان ایرانی بشود، گفت: مدیران باشگاهها باید این موارد را در نظر بگیرند. چون بازیکن خارجی جذب نکرده اند، دلیلی ندارد قیمت بازیکن ایرانی افزایش پیدا کند. باید مدیران باشگاهها این موارد را کنترل کنند.
قنبرزاده در پایان درخصوص اینکه چنانچه یک باشگاه خصوصی بتواند ارز بازیکنان خارجی را تأمین کند، آنگاه تکلیف چیست اینگونه پاسخ داد: هیئت رئیسه سازمان لیگ مسئولیت اجرایی ندارد و این طرح، در قالب یک پیشنهاد به فدراسیون فوتبال داده شده است. عقیده شخصی بنده به عنوان یک شخصیت حقیقی این‌است که باشگاه‌های خصوصی مشروط بر اینکه پرونده و بدهی قبلی نداشته باشند، بهتر است بتواند بازیکن خارجی جذب کند و در این زمینه مشکلی نداشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید