همه چیز به ایران برمی گردد؟

جان هانا و برادلی بوومن در فارن پالسی نوشتند: وقتی وزارت دفاع آمریکا در تاریخ 7 مه اعلام کرد که دو سیستم ضد موشکی پاتریوت و چندین هواپیمای جنگنده را از عربستان سعودی خارج می‌کند، به نظر می‌رسید تحول شومی در روابط پرتنش واشنگتن و ریاض در حال وقوع است. اینطور تصور می‌شد که خارج کردن این تجهیزات از عربستان یک اتفاق ناگوار در روابط دو کشور باشد. گمانه زنی‌هایی می‌شود مبنی بر اینکه دولت ترامپ با این کار سعی در مجازات پادشاهی سعودی به خاطر آغاز جنگ قیمت نفت داشته است. زنفتی به راه انداخته شده توسط سعودی‌ها به واسطه شیوع ویروس کرونا تاثیر بسیار بدی بر صنعت نفت آمریکا شل گذاشت.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه ی این مطلب آمده است: ضمن اینکه، سناتورهای جمهوری خواه عصبانی از اقدامات سعودی قبلاً خواستار وضع قوانینی برای خروج کامل ارتش آمریکا از جمله سیستم‌های پاتریوت از عربستان شده بودند. گزارشات موثقی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه ترامپ خود در مذاکرات با ریاض از این اهرم برای دستیابی به توافق تاریخی 12 آوریل جهت کاهش تولید 9.7 میلیون بشکه‌ای نفت در روز استفاده کرده است.

با این حال عصبانیت شدید واشنگتن از عربستان سعودی به دلیل جنگ قیمت نفت، جنگ در یمن و قتل جمال خاشقچی، ستون نویس واشنگتن پست این حدس و گمان را به نوعی تقویت می‌کند.

در حالی که خروج برخی از نیروهای آمریکایی از منطقه ممکن است یک اقدام کنترل‌شده و در عین حال ضروری باشد، اما خارج کردن بیش از حد نیروها می‌تواند پیام اشتباهی را در مورد قابلیت‌های واشنگتن منتقل کند و همچنین موجب بالا گرفتن بیشتر تنش‌ها در منطقه شود.

مقامات رسمی آمریکا در توجیه خروج این نیروها اشاره کردند که این اعزام‌های اضافی به عربستان سعودی همیشه یک اقدام موقت برای تقویت توانایی‌های دفاعی ریاض و مقابله با تهران بوده است. هنگامی که تمهیدات لازم برای پر کردن شکاف توانایی دفاعی سعودی صورت گرفت، پس طبیعتا دیگر نیازی به ادامه حضور نیروهای آمریکایی نبود.

سیستم‌های ضد هوایی و هواپیماهای جنگنده به وضوح قصد داشتند از تهدیدات ایران جلوگیری کنند. در پی حملات 14 سپتامبر[ادعایی] تهران به تاسیسات نفتی آرامکو عربستان پنتاگون تعداد قابل توجهی از پرسنل و تجهیزات نظامی اضافی را به عربستان سعودی فرستاد. این نیروها و تجهیزات آمریکا شامل سیستم‌های موشکی پاتریوت برای تقویت قابلیت‌های دفاع موشکی ریاض بود. در حال حاضر دو سیستم ضد هوایی اضافی پاتریوت از امکانات نفتی و دو سیستم دیگر از پایگاه هوایی شاهزاده سلطان، جایی که نیروهای آمریکایی در آن مستقر هستند، محافظت می‌کند، بنا بر گزارش‌ها این 4 سیستم همچنان در محل استقرار خود باقی خواهند ماند.

خروج آمریکا از عربستان متحدین‌اش را سردرگم و گمانه زنی‌هایی را در مورد انگیزه‌های این اقدام ایجاد کرد. از پنتاگون و وزارت امور خارجه گرفته تا کاخ سفید، هیچ کدام آماده ارائه توضیحی عمومی و رسمی در مورد این تصمیم نبودند. به دلیل همین عدم اطلاع رسانی بود که به سرعت شایعات و گمانه زنی‌ها همه رسانه‌ها را پر کرد.

البته شان رابرتسون، سخنگوی پنتاگون تلاش ناموفقی سعی در توجیه این اقدام داشت و گفت که چنین تصمیمی در راستای جا به جایی نیروها کاملا طبیعی بوده است. با این وجود، مشخص بود که این تصمیم یک عقب‌نشینی آشکار در راستای سیاست فشار حداکثری علیه ایران بوده است. حتی اگر اکنون حملات کمتری از جانب ایران و متحدان آن علیه منافع آمریکا صورت بگیرد، باز هم تاریخ 40 ساله اخیر نشان می‌دهد که احتمالاً این یک مکث تاکتیکی یا عملیاتی زودگذر از جانب ایران است نه یک تغییر پایدار و استراتژیک.

فقط در ماه گذشته، ایرانی ها به نزدیک‌ترین حد ممکن به ناو‌های آمریکایی رسیدند. در ماه مارس، گروه‌های نیابتی تهران چندین حمله موشکی علیه پایگاه‌هایی در عراق ترتیب دادند که میزبان نیروهای آمریکایی بود. در سوریه، اسرائیل برای مقابله با تلاش‌های بی امان ایران برای تجهیز حزب الله لبنان به سلاح‌های دقیق، حملات مکرری را ترتیب می‌دهد.

پنتاگون همواره تأکید می‌کند که هوشیار است و نیروهایش هم آماده نبرد هستند. رابرتسون گفت، آمریکا قابلیت‌های دفاعی خود برای مقابله با تحرکات ایران را حفظ می‌کند. او همچنین تاکید کرد که واشنگتن توانایی تقویت این نیروها در مدت کوتاهی را دارا است. این نکته‌ای است که واشنگتن و متحدان منطقه‌ای آن باید بر آن تأکید کنند. در غیر این صورت، تهران می‌تواند از عقب‌نشینی آمریکا استفاده کرده و بر شدت تحرکات خودش بیافزاید.

منابع سعودی هفته گذشته تأکید کردند که ریاض سیستم‌های پاتریوت مخصوص خودش را در مناطقی که آمریکا خارج می‌شود مستقر خواهد کرد.

با توجه به افزایش تهدیدات موشکی علیه نیروهای آمریکایی، می‌توان به راحتی درک کرد که چرا گروهی در آمریکا تاکید بر حفظ و ارتقا توان دفاعی واشنگتن در منطقه دارند. در ماه ژانویه، ایران با 16 موشک بالستیک پایگاه‌های آمریکا در عراق را هدف قرار داد. بعد این اتفاق پنتاگون تصمیم گرفته بود تعدادی محدود از سیستم‌های پاتریوت خود را در عراق مستقر کند. پس از حمله موشکی ایران بیش از 100 آمریکایی زخمی شدند و پنتاگون تصمیم به اعزام سیستم‌های جدید به عراق گرفت.

کنگره آمریکا و دولت ترامپ باید اطمینان حاصل کنند که از توانایی‌های پدافند هوایی لازم برای مقابله با هرگونه تهدیدی از جانب ایران برخوردار هستند.

در این میان، بسیاری در پنتاگون یادآور می‌شوند که اعزام هرگونه نیرو یا سیستمی به خاورمیانه به معنای کاهش نیروهای در اقیانوس آرام برای مقابله با چین است. استراتژی دفاع ملی سال 2018 چین و روسیه را به عنوان اولویت‌های اصلی پنتاگون معرفی، اما در عین حال تأکید می‌کرد که ارتش آمریکا باید تلاش‌های خود را برای مقابله با تهدید ایران ادامه دهد.

یافتن راه حلی میانی برای مقابله با ایران و چین برای بهترین نظامیان جهان کاری ساده است. خالی کردن خاورمیانه از حضور نیروهای آمریکایی می‌تواند منجر به تجدید حیات داعش شده و یا ایران را تحریک به انجام اقدامات تهاجمی نماید. هر دو این اتفاقات می‌توانند درگیری بزرگتری را در خاورمیانه به وجود آورند تا جایی که آمریکا مجبور شود بیشتر تمرکز خود را به جای چین معطوف به غرب آسیا کند.

در سال 2018، جیمز ماتیس، وزیر دفاع وقت چهار سیستم ضد موشکی پاتریوت و یک فروند هواپیمای آمریکایی را از خاورمیانه خارج کرد. کمتر از یک سال بعد، آمریکا برای مقابله با اقدامات ایران مجبور شد دوباره این تجهیزات را به خاورمیانه برگرداند. این اتفاق باید یک درس بزرگ برای آمریکا باشد تا دوباره اشتباه خودش را تکرار نکند. اگر پنتاگون در خارج کردن نیروهایش زیاده‌روی کند، انتظار می رود که با بروز بحران بعدی خیلی زود مجبور به بازگرداندن دوباره نیروهایش شود.