س مثل سی. ‌پی. ‌آر

۵۵آنلاین :

معلمان وظیفه آموزش الفبا را دارند تا باعث پیشرفت کودکان شوند. اما آیا لازم است دوره سی. پی. آر یا احیای قلبی و ‌ریوی و کمک‌های اولیه به کودکان را هم بگذرانند؟

٢٩ فوریه ١٩٩٦، در دبستانی واقع در شرق ‌هارلم ایالت نیویورک، سیرا سانتیاگو ٩ساله در زنگ ناهار مشغول خوردن‌ هات‌داگ بود که ناگهان در گلویش پرید و دچار خفگی شد. او کمی بعد از دنیا رفت. طبق گزارش‌ها دو نفر از والدین داوطلب که آن روز در سالن ناهارخوری حضور داشتند، مانور‌هایلمیک یا فشار ناگهانی به شکم را انجام دادند تا غذا را از مجاری تنفسی خارج کنند. وقتی که تلاش‌هایشان نتیجه‌ای نداد، سیرا را به اتاق پرستار در دو طبقه بالاتر بردند. او روی پله‌ها غش کرد و افتاد. پنج‌سال قبل از آن، در یک مورد مشابهی، الیزابت گارسیا، دانش‌آموز کلاس هفتم در مدرسه ٢٩٢ در شرق نیویورک، هنگام خوردن‌ هات‌داگ دچار خفگی شد و از دنیا رفت. هیأت منصفه‌ای در اکتبر گذشته، معلمان و کمک مربیان آن مدرسه را برای عدم کمک‌رسانی به دختربچه و کوتاهی در مسئولیت‌شان به پرداخت یک‌میلیون دلار محکوم کرد. لزوم آموزش سی.‌پی.‌آر و کمک‌های اولیه حفظ ایمنی فرزند شما در محیط مهدکودک و مدرسه بسیار حیاتی است. معلمان درحالی‌که باعث رشد اجتماعی، عاطفی، درک و فیزیکی کودکان می‌شوند، وظیفه حفظ ایمنی و مراقبت از آنها را هم برعهده دارند. متأسفانه هر چقدر که حواس معلم به ایمنی شاگرد باشد، اتفاق اجتناب‌ناپذیر است. طبق گفته شورای ایمنی ملی «سالانه از هر چهار نفر به یک نفر آسیب‌های جدی وارد می‌شود که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد. علاوه بر آن «وقوع حادثه، اصلی‌ترین دلیل آسیب و مرگ‌ومیر میان کودکان رده سنی ١ تا ١٤‌سال است. اکثر آسیب‌های وارده به کودکان در مدرسه جزیی و با مراقبت‌های ساده پزشکی قابل مداواست. اما ممکن است روزی اتفاق بزرگتری بیفتد. با داشتن دانش و اعتماد به‌نفس کافی می‌توانید زندگی فرد دیگری را نجات دهید. براساس دستورالعمل صلیب‌سرخ درباره کمک‌های اولیه استاندارد و ایمنی فردی «هنگام وقوع حادثه یا بیماری ناگهانی تنها چند دقیقه یا حتی چند ثانیه فرصت دارید جان فرد را نجات دهید. کسانی می‌توانند مانع از بین رفتن قربانیان شوند که دانش و مهارت کمک‌های اولیه داشته باشند.» برای حفظ ایمنی کودکان، معلمان هم باید دوره‌های آموزش‌های پزشکی را گذرانده باشند. کلاس درس فراگیر تحقیقات درباره تجربیات معلمان و کمک مربیان نشان می‌دهد که در ٩١درصد موارد با شاگردی برخورد کرده که به کمک‌های پزشکی نیاز داشته است. این معلمان نیاز به آموزش کمک‌های پزشکی، حفظ ایمنی و آموزش سی. پی. آر را مطرح کرده‌اند. ترس از بی‌اطلاعی از شیوه واکنش در مواقع اضطراری مانعی بر سر راه یادگیری کودک است و تأثیر بسزایی بر روحیه‌اش خواهد گذاشت. تاریخچه سی. پی. آر یکی از مهمترین کشف‌های پزشکی نوین جلوگیری از «مرگ ناگهانی» است. در ‌سال ١٩٦٠، محققان بالتیمور به این نتیجه رسیدند که فشار آوردن روی سینه قربانی باعث گردش خون می‌شود و اگر با تنفس مصنوعی همراه باشد می‌تواند فرد را زنده نگه دارد. حتی اگر تنفس و نبض قربانی از کار افتاده باشد. اگر سی. پی. آر به درستی و قبل از مرگ بیولوژیکی انجام شود به قربانی فرصتی می‌دهد که تا رسیدن کمک‌های پزشکی تخصصی زنده بماند. حقیقت شگفت‌انگیز این است که هر کدام از ما تنها با استفاده از دست، شش و مغزمان می‌توانیم از عهده این معجزه علمی بربیاییم. در‌ سال ١٩٧٣ انجمن قلب آمریکا، کنفراس ملی درمورد همین موضوع برگزار کرد. در این کنفرانس سی.پی.آر به‌عنوان یکی از اصول کمک‌های اولیه که باید به عموم مردم آموزش داده شود، شناسایی شد. اگر سی. پی. آر به درستی انجام شود می‌تواند سالانه جان ١٠٠ تا ٢٠٠هزار نفر را در آمریکا نجات دهد. ملاحظات قانونی در بیشتر موارد کمک به دیگران به عهده خودتان است و قانون شما را اجبار نمی‌کند. با این حال، قانون ایالتی یا منطقه‌ای از معلمان مدرسه می‌خواهد که در صورت لزوم امدادرسانی کنند. به آن «وظیفه عمل» می‌گویند. در داستان سیرا و الیزابت، تشخیص دادگاه این بود که کادر مدرسه وظیفه داشتند هر کاری از دستشان برمی آمده انجام دهند اما در اجرای این مسئولیت غفلت کردند. نکته دیگر سلب مسئولیت است. اگر در هر شرایطی، اقدام به انجام کمک‌های اولیه کنید، آگاه باشید که از لحاظ قانونی تا زمانی که او را تحویل پزشکان اورژانس دهید، باید در کنار قربانی بمانید. در تمام مدارس، پدر و مادرها رضایت می‌دهند که اگر فرزندشان زخمی شد یا آسیبی دید مسئولان می‌توانند به جای آنها درخواست کمک کنند. عملکرد سی.پی.آر سی.پی.آر ترکیب تنفس مصنوعی و ایجاد فشار خارجی روی سینه است. سی. پی. آر اگر درست انجام شود فرصت زمانی را برای از راه رسیدن کمک‌های پزشکی تخصصی ایجاد می‌کند. سی.پی.آر سه بخش اصلی دارد: ١) ورودی جریان هوا ٢) تنفس مصنوعی ٣) گردش هوا. برای آن‌که سی. پی. آر را بهتر درک کنید این دو تعریف از مرگ را در نظر بگیرید: مرگ طبیعی مرگی است که در آن قلب و تنفس از کار می‌افتد. مرگ ناگهانی، مرگ طبیعی غیرمنتظره و ناگهانی است و می‌تواند برگشت‌پذیر باشد. مرگ بیولوژیکی مرگی است که به علت کمبود اکسیژن شخص دچار مرگ مغزی می‌شود و برگشت‌ناپذیر است. در دقایق اولیه مرگ طبیعی، سی. پی. آر باعث می‌شود مرگ بیولوژیکی به تعویق بیفتد. اگر سی. پی. آر صورت نگیرد، مرگ ابدی رخ می‌دهد. طبق تحقیقات انجمن قلب آمریکا «اگر در عرض ٤ دقیقه، سی.پی.آر انجام شود، شانس زنده ماندن قربانی ٤ برابر زمانی است که سی.پی.آر بعد از گذشت آن ٤ دقیقه انجام شود. » ٤٤درصد از مرگ کودکان ١ تا ١٤‌سال بر اثر آسیب‌های وارد شده به آنهاست. بیش از ٩٠درصد میزان مرگ‌ومیر کودکان زیر ٥‌سال بر اثر خفگی اتفاق می‌افتد که نوزادان ٦٥درصد این تعداد را تشکیل می‌دهند. معلمان باید بدانند چگونه مسیر ورودی هوا به شش‌ها را که بر اثر بلعیدن غذا و دیگر اجسام کوچک مسدود شده باز کنند. ممکن است شرایطی مانند خفگی، استشمام دود، عفونت و مصرف مواد سمی پیش بیاید. بیماری‌های مرگبار انجمن امدادرسانی منطقه‌ای در نیویورک نمونه‌هایی از بیماری‌های مرگبار را منتشر کرده که نیاز به آموزش سی. پی. آر را به امری حیاتی تبدیل کرده است. هدف آنها از این کار ایجاد آگاهی بیشتر درباره اتفاقاتی است که در طی‌ سال تحصیلی رخ می‌دهند. آسم فصل بهار از راه رسیده و باد گرده گل‌ها را با خود پراکنده می‌کند. دانش‌آموز ١٠ساله‌ای سر کلاس نشسته، به سختی نفس می‌کشد و مرتب سرفه می‌کند. وقتی که از او می‌پرسند حالش چطور است در جواب می‌گوید احساس نفس تنگی دارد. آیا می‌دانید چه‌کار باید بکنید؟ براساس گفته‌های انجمن ٦ آمریکا، آسم هفتمین بیماری مزمن در آمریکاست که بیشتر در میان کودکان شایع است. نخستین بیماری التهاب‌آور حاد است که مجرای تنفسی (لوله‌های برونشیت) را نسبت به مواد حساسیت‌زا تحریک می‌کند. هنگام وقوع حمله آسم، فشرده‌شدن ماهیچه‌های اطراف لوله‌های برونشیت باعث ایجاد تورم، تنگ‌شدن مجرا و ترشح زیادی مایع مخاطی می‌شود. این موضوع باعث می‌شود تا ورود و خروج هوا به شش‌ها سخت‌تر شود و اکسیژن خون کاهش پیدا کند. فردی که دچار حمله آسم شده، احساس می‌کند دارد غرق می‌شود. نشانه‌های آسم شامل تنگی‌نفس، سرفه و خِس‌خِس سینه است. آسم یکی از دلایل اصلی غیبت دانش‌آموزان از کلاس درس است. سالانه حدود ٤هزار نفر بر اثر حمله آسم از دنیا می‌روند که بیش از ٨٠درصد این تعداد را کودکان تشکیل می‌دهند. دیابت پسربچه ٧ساله‌ای دارای دیابت وابسته به انسولین است. با شروع ‌سال تحصیلی، پدر و مادرش درباره بیماری فرزندشان به معلم مدرسه و دفتر مدیر اطلاع می‌دهند. او هر روز با خود غذایی برای ناهار و دو اسنک به مدرسه می‌آورد. ساعت ١١ صبح پشت میزش در کلاس نشسته و انگار حواسش به جایی پرت شده است. به نظر حالش خوب نیست. معلم به او نزدیک می‌شود و حالش را می‌پرسد. چند تا کلمه نامفهوم می‌گوید و غش می‌کند روی زمین. آیا می‌دانید چه‌ کار باید بکنید؟ سالانه میزان افراد بین ١٠ تا ١٤‌سال که به دیابت مبتلا می‌شوند، رو به افزایش است. دیابت زمانی اتفاق می‌افتد که انسولین تولیدشده بی‌تاثیر است و بدن انسولین کافی تولید نمی‌کند تا میزان قند خون را در حد نرمال نگه دارد. دیابت علایم مختلفی دارد. نادیده‌گرفتن این علایم باعث می‌شود فرد به کما برود یا دچار شوک شود. شوک انسولین باعث ایست قلبی و مرگ می‌شود. تشنج هنگام عبور از راهروهای مدرسه گروهی از دانش‌آموزان را می‌بینید که دور یک‌نفر جمع شده‌اند. یکی از آنها به سراغتان می‌آید و می‌گوید که «تمام بدنش دارد می‌لرزد». وقتی که نگاه می‌کنید، می‌بینید که از لبش دارد خون می‌آید، هنوز دارد می‌لرزد و از دهانش کف خارج می‌شود. آیا می‌دانید چه ‌کار باید بکنید؟ دیدن صحنه فردی که تشنج گرفته، بسیار ترسناک است. خود تشنج خطرناک نیست، اما آسیب‌هایی که هنگام تشنج رخ می‌دهند، ممکن است جان فرد را به خطر بیندازند. ایست قلبی ایست قلبی در نوزادان و کودکان اتفاق نادری است. اغلب در نتیجه آسیب‌های پزشکی دیگری اتفاق می‌افتد. اتفاقاتی که نیاز به سی.‌پی.‌آر را حیاتی می‌کنند؛ شامل زخم‌ها، خفگی بر اثر بلع جسم خارجی (اسباب‌بازی، غذا، اجسام کوچک پلاستیکی)، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و عفونت‌هاست. تنگی‌نفس به همراه سرفه، سوت تنفسی و خفگی یا خِس‌خِس سینه در کودک و نوزاد نشانه‌گیرکردن جسم خارجی در مجرای تنفسی است. عفونت اگر با تب، گرفتگی، نفخ، بزاق زیاد دهان، خستگی و بی‌حالی همراه باشد، ممکن است باعث انسداد مجاری تنفسی شود. در چنین شرایطی اصلا نباید وقت را تلف کرد. حساسیت شدید هنگام ناهار، یکی از دانش‌آموزان به شما می‌گوید که نفسش سخت بالا می‌آید. ازش می‌پرسید که چیه اتفاقی افتاده و او جواب می‌دهد که شیرینی کره بادام‌زمینی خورده. می‌بینید که چشم‌ها و لب‌هایش ورم کرده‌اند. بچه به سختی آب دهانش را قورت می‌دهد و سرفه می‌کند. آیا می‌دانید چه‌ کار باید بکنید؟ شوک آنافیلاکسی حساسیتی است که ترشحات حاصله از آن منجر به وقوع شوک و خفگی می‌شوند. سرعت حمله شوک آنافیلاکسی بسیار بالاست و در عرض چند دقیقه منجر به مرگ فرد می‌شود. رایج‌ترین نشانه‌های آنافیلاکسی را در پوست، سیستم تنفسی، گردش خون و دستگاه مجاری می‌توان مشاهده کرد. با این‌که عوامل بسیاری باعث وقوع آنافیلاکسی می‌شوند اما از عوامل شایع می‌توان به برخی از داروها، غذا و نیش حشرات اشاره کرد. نشانه‌های آن شامل استرس، خارش، عطسه، سرفه، خِس‌خِس سینه، درد عضلات، معده‌درد، اسهال، استفراغ، التهاب و غش‌کردن است. علایم فیزیکی آن شامل کهیر، آنژیودام، شوک، تپش قلب، خِس‌خِس سینه، تنگی‌نفس و ایست قلبی است. کمک‌های اولیه برای کودکان تروما مهمترین دلیل مرگ و معلولیت در کودکان است. کودک آسیب‌دیده را می‌توان نجات داد. بعد از وقوع هر نوع حادثه‌ای عملیات احیا باید به سرعت در همان محل صورت بگیرد. کادر آموزشی باید درباره سیستم کمک‌های اضطراری آموزش‌دیده باشند. با دانش و آگاهی بیشتر می‌توان به بهبودی نوزادان، کودکان و نوجوانان بیمار کمک کرد. تمامی نیازها باید در آموزش‌های کمک‌های اولیه درنظر گرفته شوند و تا زمان رسیدن کمک‌های تخصصی، سی.پی.آر انجام شود. کمک‌های اولیه مجموعه مراقبت‌هایی است که به فرد آسیب‌دیده یا زخمی داده می‌شود. معلمان معمولا نقش امدادگران را در مدرسه برعهده دارند. کمک‌های اولیه جایگاه درمان پزشکی را نمی‌گیرد؛ بلکه فقط باعث می‌شوند تا زمان رسیدن کمک‌های پزشکی شانس بازگشت به زندگی از بین نرود. تمام معلمان و مربیانی که با کودکان سروکار دارند، باید در زمینه کمک‌های اولیه مربوط به آنها و پاسخگویی به نیازهای کودکان آموزش دیده باشند. براساس عملکرد استاندارد بهداشت و ایمنی ملی، آموزش کمک‌های اولیه کودکان نباید فقط به مدیریت اضطراری خونریزی، سوختگی، سم‌زدگی، خفگی، آسیب‌ها (شامل نیش حشره، گاز حیوان و انسان) شوک، تشنج، دندان‌درد، ضربه سر، آلرژی، آسیب‌های چشم، غش‌کردن، شوک الکتریکی و غرق‌‌شدن محدود شود. بسیاری از آسیب‌ها و مرگ‌های ناگهانی را می‌توان با کمترین تجهیزات کمک‌های اولیه درمان کرد. برای چنین موارد اضطراری، داشتن لوازم کاربردی ایده خوبی است. در مدارس باید دو جعبه کمک‌های اولیه وجود داشته باشد: یکی در کلاس درس و دیگری در اردوها و زنگ بازی در فضای باز. نمی‌توان از وقوع تمام حوادث جلوگیری کرد اما آگاهی از شیوه مدیریت یکی از اقدامات احتیاطی است. معلمان باید هر دوسال یک‌بار امتحان درخواست این گواهینامه سی.پی.آر را بدهند، چون میزان مهارت بسیار مهم است. اگر سی.پی.آر به درستی انجام نشود، می‌تواند منجر به شکستگی دنده یا آسیب‌های اعضای داخلی بدن شود. شیوه عملکرد هنگام مواقع اضطراری باید در تمام نقاط قابل دید در مدرسه نصب شوند. معلمان باید قبل از وقوع هر نوع حادثه‌ای به این رویکردها آگاهی داشته باشند. فرضیه معلمان این است که کمک‌های پزشکی وظیفه پزشکان یا امدادگران مدارس است. این فرضیه اشتباه است. معلم مدرسه معمولا نقش امدادگر را دارد. هنگام وقوع موارد اضطراری، زمان بسیار حیاتی است. واکنش آگاهانه باعث ایجاد تفاوت بزرگی میان مرگ و زندگی می‌شود. معلمان و مربیان مدارس و مهدکودک‌ها باید به تمام شاگردان این ضمانت را بدهند که برنامه درسی و آموزشی کامل و مناسبی را ارایه می‌دهند. این موضوع شامل چیدمان و شیوه استفاده از فضا، میز و صندلی و تجهیزاتی می‌شود که به آموزش و فعالیت آنها کمک می‌کند، اما برای مشکلات سلامتی و ایمنی باید اقدامات بیشتری صورت بگیرد. آماده‌بودن برای هر شرایطی بهتر از افسوس‌خوردن است.