اردشیر قلعهنویی معروف به امیر قلعهنویی (زاده ۱ آذر ۱۳۴۲ در تهران و با اصالت نیشابوری) مربی فوتبال اهل ایران است.
اردشیر قلعهنویی معروف به امیر قلعهنویی (زاده ۱ آذر ۱۳۴۲ در تهران و با اصالت نیشابوری) مربی فوتبال اهل ایران است. وی پیشینه سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران را دارد.
او تیم استقلال تهران را در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران در سالهای ۱۳۸۵، ۱۳۸۸ و ۱۳۹۲، و تیم سپاهان اصفهان را هم سالهای ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ به مقام قهرمانی رساند. وی هماکنون با ۵ بار قهرمانی به همراه تیمهای استقلال و سپاهان، چهار نایب قهرمانی به همراه تیمهای استقلال، تراکتورسازی تبریز، ذوبآهن اصفهان و سپاهان اصفهان و یک مقام سومی به همراه تیم استقلال، پرافتخارترین مربی لیگ برتر فوتبال ایران است. ضمن اینکه وی توانسته دو قهرمانی در سالهای ۱۳۸۱ و ۱۳۸۷ و یک نایب قهرمانی در سال ۱۳۸۳ در جام حذفی ایران به همراه تیم استقلال تهران به دست آورد.
دوران بازی
رده باشگاهی
راهآهن تهران
فوتبال را از اواخر دهه ۵۰ با تیم جوانان راهآهن آغاز کرد. اردشیر لارودی و پرویز ابوطالب، اولین کسانی بودند که او را برای تیمهای پایهای راهآهن انتخاب کردند و بعد ناصر ابراهیمی او را به تیم بزرگسالان راهآهن برد که توانست در سن ۱۷ سالگی، ۳ گل در جام حذفی تهران در سال ۱۳۵۹ بزند. در این فصل راهآهن هر دو تیم استقلال و پرسپولیس را در جام حذفی تهران شکست داد و تا فینال پیش رفت، اما با شکست در مقابل نیروی هوایی نایب قهرمان شد. او در سال ۱۳۶۰ به تیم ملی جوانان دعوت شد که نمایش قابل قبولی هم از خود ارائه کرد. چند ماه بعد ناصر ابراهیمی در اسفند ۱۳۶۰ از راهآهن به شاهین رفت.
شاهین تهران ابراهیمی از میان تمام بازیکنان نخبه راهآهن مثل فرشاد پیوس، مرتضی یکه، و بیژن طاهری، تنها قلعه نویی ۱۸ ساله را با خود به شاهین برد. شاهین ملیپوشان زیادی در آن روزها داشت که نادر فریادشیران، مهدی دینورزاده، نصرالله عبداللهی، محمد صادقی و حمید مجدتیموری از این جمع بودند. ابراهیمی در سال ۶۳ از شاهین جدا شد و جای خود را به محراب شاهرخی و سپس به نصرالله عبداللهی داد. در سال ۱۳۶۴ و پس از خداحافظی صادقی از فوتبال و جدا شدن دینورزاده از شاهین، قلعه نویی ۲۲ ساله به عنوان کاپیتان تیم انتخاب شد، در حالی که در ترکیب اصلی شاهین تقریباً تمام بازیکنان از نظر سنی از او بزرگتر بودند.
در این دوره قلعه نویی علاوه بر تیم شاهین در تیم «تهران الف» هم بازی میکرد. در دوران جنگ، لیگ کشوری بین باشگاهها برگزار نمیشد. فدراسیون فوتبال در سال ۱۳۶۴ اقدام به برگزاری اولین دوره لیگ بعد از انقلاب، با نام لیگ قدس، بین تیمهای استانها کرد. ۱۴ تیم در مسابقات شرکت کردند و مسابقات در دو گروه هفت تیمی برگزار شد. علاوه بر تیمهای استانهایی چون اصفهان، مازندران، گیلان، آذربایجان شرقی، خوزستان، خراسان و …، دو تیم از تهران هم در این مسابقات شرکت میکرد. تیم «تهران الف» متشکل از منتخب یاران شاهین، استقلال و بانک ملی بود که با مربیگری امیر حاج رضایی در مسابقات شرکت کردند. محرمی، شکورزاده، شاهین بیانی، حاجیلو، بهتاش فریبا، قلعه نویی، ضیایی، باوی، مرتضی یکه، پازوکی، چنگیز، رضا احدی، مختاری فر، رحیم یوسفی و… یاران این تیم بودند. «تهران ب» اما منتخبی بازیکنانی از تیمهای پرسپولیس، هما، تکاور و چند تیم دیگر تشکیل میشد و شامل بازیکنانی چون بهروز سلطانی، پنجعلی، مایلی کهن، درخشان، ناصر محمدخانی، انصاری فرد، حمید علیدوستی، مجتبی خیراندیش، محمود نقوی بود. در پایان اولین دوره لیگ قدس در سال ۱۳۶۴، قلعه نویی همراه با تیم «تهران الف» قهرمان اولین لیگ کشوری پس از انقلاب شد. در دیدار فینال در مقابل «تهران ب» پس از اینکه با گل قلعه نویی بازی ۱–۱ مساوی شد، نهایتاً «تهران الف» در ضربات پنالتی «تهران ب» را شکست داد.
در دوران حضور در شاهین دو بار در سالهای ۱۳۶۴ و ۱۳۶۵ نایب قهرمان باشگاههای تهران شد و یک بار آن در نتیجهٔ دیدار فینال بهیادماندنی سال ۱۳۶۴ بین استقلال و شاهین بود. در این بازی که استقلال در ضربات پنالتی شاهین را شکست داد، ناصر حجازی، پرویز مظلومی، امیر قلعه نویی و محمود پازوکی از بازیکنان موفق زمین بودند. در طول ۱۱ هفته لیگ باشگاههای تهران در سال ۱۳۶۴ قلعه نویی و حمید درخشان هر کدام سه بار از طرف کیهان ورزشی به عنوان بازیکن هفته انتخاب شدند و از موفقترین بازیکنان فصل بودند، اما قلعه نویی تنها به پیراهن «تیم ملی ب» رسید تا همراه این تیم در جام بینالمللی دهه فجر شرکت کند.
در اواسط لیگ سال ۶۶، پس از پیروزی ۲ بر صفر شاهین در برابر پرسپولیس که با دو گل کریم باوی روی پاسهای امیر قلعه نویی به ثمر رسید، شاهین را ترک کرد و به السد قطر رفت.
ویکی پدیا