حسین یاری

حسین یاری متولد 16 دی 1346 در لنگرود گیلان ، بازیگر سینما و تلویزیون است

تا مقطع دیپلم تحصیل کرده و بازنشسته بانک مرکزی می باشد که از 12 سالگی بازیگری را از تئاتر شروع کرد و تجربه حضور در واحد دوبله صدا و سیما را هم دارد

شروع از مسجد

بصورت جدی سال 1358 وقتی 12 ساله بود با گروه تئاتری مسجد جواد ائمه به سرپرستی بهزاد بهزادپور با نمایش «گندم های خونین» بازیگری را شروع کرد

از تئاتر تا جلوی دوربین

سال 1360 به گروه تئاتر حوزه اندیشه و هنر اسلامی پیوست تا اینکه سال دو سال بعد در 16 سالگی با فیلم شانزده میلمتری «وارث» جلوی دوربین رفت

ایشان همین سال از طریق حوزه برای کار دوبله به صدا و سیما معرفی شد و پس از تست و قبولی در نریشن های مختلف کار گویندگی انجام داد

حرفه ای تا تلویزیون

سال 1363 با فیلم «سرباز کوچک» وارد پرده سینما شد تا اینکه با مجموعه «آتش در خرمن» در سال 1369 بازی در قاب تلویزیون را تجربه کرد

از مردان آنجلس تا شب دهم

شهرت ایشان سال 1375 با سریال «مردان آنجلس» به کارگردانی فجر الله سسلحشور در نقش ژولیوس شروع شد تا اینکه سال 1380 با سریال شب دهم به اوج رسید

از سیمرغ تا دیپلم

آقای یاری در سال 1374 برای بازی در فیلم سینمایی «آخرین مرحله» برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل در جشنواره بین المللی فیلم فجر شد

وی در سال 1378 هم برای بازی در فیلم سینمایی «بلوغ» دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر را بدست آورد

فوتبالم خیلی خوب بود

اگر برایم سینما جدی نبود الان در یکی از تیم های فوتبال و حتی تیم های باشگاهی بازی می کردم

من هم دوره محمدرضا حیدریان کاپیتان سابق تیم ملی فوتسال هستم او بچه محلمان بود و با هم سال های سال گل کوچک بازی می کردیم

فوتبالم در سطحی بود که صادقانه می گویم محمدرضا حیدریان روی آن قسم می خورد ولی در فوتبال به قول معروف گل بزرگ، توفیق آنچنانی نداشتم

در سالن خوب بودم البته الان هم بازی می کنم اما نه به آن خوبی چون شرایط سنی و طراوت خیلی مهم است ولی به هر حال گلیم خودم را از آب بیرون می کشم

بازنشسته بانک مرکزی

من با چنگ‌ و دندان کار در بانک را نگه داشتم تا اینکه بازنشسته شدم چون ما به‌ لحاظ صنفی در بازیگری حمایت نمی‌ شویم

افرادی را دیدم که در حرفه بازیگری بودند ولی امنیت شغلی نداشتند می‌ دانم که سینما امنیت اقتصادی ندارد طبیعی است که بعنوان بازیگر حرفه‌ای تلاش کنم شغلم را در بانک حفظ کنم

ازدواج

همسر حسین یاری : آن زمان که من با ایشان ازدواج کردم فقط 17 سال داشتم ، خیلی با حرفه بازیگری و مشکلاتش آشنا نبودم

بازیگر بودنشان برایم جدی نبود و او را به چشم یک کارمند می ­دیدم ، نبودنش آزار دهنده است به خصوص کارهایی که به شهرستان می­ روند خیلی تنها می­ شویم

ثمره این زندگی خالا سه فرزند بنام سروش ، سارا و علی می باشد

منابع : فتوکده ، ویکی پدیا