احسان محمدی
- در کنار عوامل متعددی که در مورد عدم تن دادن مردم به قرنطینه خانگی وجود دارد یکی هم #غم_نان است.
چرا فکر می‌کنید مردم آنقدر پول و پس‌انداز دارند که می‌توانند گوشه خانه بنشینند و از جیب بخورند؟
- قبول دارم که حفظ جان در این شرایط مهمترین کاری است که باید انجام بدهیم ولی جمع کثیری از مردم این کشور برابر آمار خودتان زیر خط فقر و مستحق دریافت کمک هزینه و سبد معیشتی هستند.
این افراد اگر یک روز سر کار نروند ممکن است لنگ نان شب بمانند. مفهوم نان شب را می‌دانید؟
اصلاً می‌توانید تصور کنید چطور ممکن است یک خانواده در ماه نتواند یک کیلو گوشت بخرد؟ به خدا که اگر می‌دانستید و می‌توانستید رنج مردم را تصور کنید از شرم می‌مُردید!
- بخشی از این توصیه‌درمانی‌ها ریشه در عدم شناخت واقعی شما از جامعه دارد. درست مثل ملکه ماری آنتوانت همسر لوئی شانزدهم که وقتی خبردار شد جمعی از زنان پشت در قصر جمع شده‌اند و فریاد می‌زنند نان برای خوردن ندارند، با تعجب گفت: خُب به جایش بیسکویت بخورند!
- اشتباه نکنید. این تشویق مردم به حضور در خیابان نیست. همانطور که معتقدم ویروس کرونا جایی تعهد نداده که به کارمند دولت و شرکت خصوصی رحم کند، آنها به ناچار و بر اساس دستور سرکار می‌روند و هر روز تن و بدن خودشان و خانواده‌شان می‌لرزد، اما کارگر روزمزد و دستفروش و مغازه‌دار خُرده‌پا چطور؟ نرود سرکار شما نانش را می‌دهید؟ اجاره خانه‌اش را می‌دهید؟ چک‌اش را پاس می‌کنید؟
در عصر مدرن، مشکلات را جزیره‌ای نمی‌توان حل کرد. مردم عادی در جنگ با کرونا می‌میرند، امید که شما از این فاجعه برای کشورداری درست درس بگیرید.
دیدگاه تان را بنویسید