پوپک بسامی دختر وزنهبردار ایرانی که سال گذشته به همراه تیم ملی وزنهبرداری زنان در مسابقات قهرمانی آسیا در نینگبو چین و در رقابتهای جهانی تایلند در دسته ۵۵ کیلوگرم به عنوان نخستین زن وزنهبردار ایرانی روی تخته رفت.
وی پیش از وزنهبرداری ۱۳ سال بسکتبالیست بود اما حرفه اصلی او پرستاری است. بسامی هفت سال است که به عنوان پرستار فعالیت میکند اما این حرفه سبب نشده تا وی از ورزش دست بکشد و در کنار پرستاری و مراقبت از بیماران ورزش را رها نکرده و آن را ادامه داده است.
در این مدت که ویروس کرونا در کشور شیوع پیدا کرده، او در مجموعه ورزشی آزادی به عنوان پرستار فعالیت خود را ادامه داده است. وی در این روزهای سخت در گفتوگو با ایرنا از تجربه خود سخن گفت.
چه مدت است که به عنوان پرستار فعالیت میکنی؟
هفت سال است که پرستار هستم و در کنار ورزش این کار را ادامه دادم.
بدلیل شیوع ویروس کرونا حالا احتمالا مسوولیت شما به عنوان پرستار تشدید شده است؛ در حال حاضر در کجا به پرستاری مشغول هستید؟
بله. در حال حاضر بدلیل کرونا شرایط سختی داریم و اکنون در استادیوم آزادی هستم و کارم خدمترسانی به ورزشکاران است. در این مدت هم به معاینه و غربالگری ورزشکاران پرداختیم و اگر هم مورد مثبت بیماری کرونا داشتیم توانستیم به خوبی آن را مدیریت کنیم.
در این مدت په اتفاقاتی را به چشم خود دیدید؟
من جزو کادر درمان هستم که در این شرایط سخت باید سر کار بروم و این روزها میبینم کسانی که به عنوان مراجعه کننده نزد ما میآیند اصول بهداشتی را رعایت میکنند یا اینکه اگر هم رعایت نکرده باشند زمانی که از آنان میخواهیم به حرف ما گوش میدهند. از دیدن این صحنهها لذت میبرم. در این مدت موردی که باعث خوشحال من شد، این بود که مردم درباره کرونا اطلاعات زیادی داشتند و آگاهانه با آن برخورد میکردند. این قضیه ربطی به سواد نداشت.
در میان ورزشکارانی که به شما مراجعه کردند مورد مثبت کرونا وجود داشت؟
موردهای مثبت در مردم داشتیم اما در ورزشکاران خیر. بیشتر ورزشکاران به ما مراجعه میکردند تا مردم.
کادر درمانی چطور؟
متاسفانه تست کرونای برخی از همکاران ما مثبت شد و سعی کردیم در این شرایط سخت بیماری آنان را مدیریت کنیم و روحیه خود را از دست ندادیم و من نیز تا پایان این بیماری با تمام توان ادامه میدهم.
زمان کاری چگونه است؟
من از صبح تا عصر به ورزشگاه آزادی میروم تا به عنوان پرستار وظیفه خودم را انجام دهم.
در روز حداقل با چند ورزشکار روبرو میشوید؟
قبل از لغو شدن اردوهای ورزشکاران روزی ۱۵ ورزشکار مراجعه میکردند اما پس از لغو شدن اردوها این آمار کمتر شد.
یعنی هر روز ۱۵ ورزشکار مشکوک به کرونا مراجعه میکردند؟
بله، مراجعه ۱۵ ورزشکار آن هم هر روز برای یک ورزشگاه خیلی زیاد است.
آیا به عنوان عضوی از کادر درمان لباسهای مخصوص میپوشید؟
بله این لباسها را از صبح تا غروب میپوشم و پوشیدن آن خیلی برای من به عنوان پرستار سخت است، چه برسد به همکارانم که ۲۴ ساعت باید این لباس را به تن داشته باشند.
آیا با بیماری روبرو شدید که خیلی ترسیده باشد؟
بله. یک ملیپوش داشتیم که سنی هم نداشت و خیلی شوکه شده بود. با من به مرکز کرونا منتقل شد و در تمام مدت تا رسیدن به آزمایشگاه او را آرام کردم.
رایجترین کلماتی که برای آرام کردن بیماران در این شرایط می گویید، چیست؟
به آنان میگویم صبور باشند و خونسردی خود را حفظ کنند. برخی مواقع بیماران از تبی که دارند وحشت میکنند و به آنان میگویم که آیا در سال گذشته هرگز تب نکردهاند و از همه آنان میخواهم تا رسیدن جواب آزمایش خونسردی خود را حفظ کنند.
معروفترین ورزشکاری که به شما مراجعه کرد و کرونا داشت چه کسی بود و میتوانید اسم آن ورزشکار را عنوان کنید؟
با عرض پوزش نمیتوانم اطلاعات بیمار را فاش کنم مگر آنکه از منابع رسمی اعلام شود.
تجربه فشاری که در این مدت روی شما بود را چگونه توصیف می کنید؟
در کل آدم خوشبینی هستم و به کرونا هم خوشبینانه نگاه میکنم. در نظرم کرونا با خود همدلی و مهربانی آورد. به ویژه در ورزش که جو تمرین را برای همه ورزشکاران یکسان کرده است.
آیا در این مدت استرس داشتید؟
هر شب استرس دارم که نکند ویروس کرونا گرفته باشم و باعث انتقال آن به دیگران شوم اما خودم خیلی رعایت میکنم.
روحیه ورزشکاری چقدر در این مدت تاثیر داشت؟
خدا را شکر همواره روحیه خوبی دارم اما در این مدت روحیه وزنه برداری هم برای کاهش استرس و مدیریت اوضاع بیتاثیر نبود.
آخرین حرف..
در این شرایط مردم باید سعی کنند از منزل بیرون نروند و در جایی تجمع نکنند و در مکانهای شلوغ قرار نگیرند. بهداشت را رعایت کنند؛ اینگونه میتوان به قطع شدن زنجیره بیماری و از بین رفتن آن کمک کرد.
دیدگاه تان را بنویسید