سرمربی سابق استقلال در گفتوگو با طرفدارانش در فضای مجازی، از روزهای حضورش در جمع آبیهای تهران گفت و از علاقهاش به سردار آزمون سخن به میان آورد.
آندرهآ استراماچونی سرمربی ایتالیایی سابق تیم فوتبال استقلال با انتشار یک پیام ویدئویی در اینستاگرام با طرفداران خود در فضای مجازی صحبت کرد. استراماچونی ابتدا به مناسب روز پدر، تولد فرزند سومش در آیندهای نزدیک را خبر داد و در ادامه راجع به قرنطینه شدنش در خانه به خاطر شیوع کرونا در ایتالیا و خاطرات دوران مربیگریاش در ایران صحبت کرد.
استراماچونی با تأیید اینکه در ایران علاوه بر استقلال از تیمهای دیگری هم پیشنهاد کاری داشته است،گفت: من پیشنهادهای مالی بسیار مهمی دریافت کردم اما به نظر من در ایران فقط باید استقلالی بود. من امیدوارم که استقلال دوباره صدر جدول ردهبندی را که از دست داده پس بگیرد اما میدانم که این تیم در کورس صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان هم هست پس برای این تیم آرزوی موفقیتی بزرگ دارم. لازم نیست خیلی درباره رابطهام با استقلال اغراق کنم چون آنها خودشان میدانند که من با این تیم چه رابطهای داشتم.
سرمربی سابق آبیهای تهران سپس درباره فوتبال ایران به طور کل صحبت کرد و ادامه داد: تا همین اواخر، ایران در ردهبندی برترین تیمهایی ملی فوتبال آسیا اول بود و الان جایگاهش توسط ژاپن تصاحب شده است. البته بهترین استعدادهای فوتبال ایران خارج از این کشور بازی میکنند. به عنوان نمونه من باید سردار آزمون را مثال بزنم. او در سری A میتواند کارهای خیلی خوبی انجام دهد. تابستان سال گذشته او و مدیربرنامههایش با من تماس و درباره فوتبال ایتالیا اطلاعاتی گرفتند. من معتقدم که این تماسها میتواند ادامه داشته باشد. آزمون یک مهاجم نوک مدرن است.
استراماچونی راجع به بازگشتش به ایتالیا هم اظهار داشت: رفتن به ایران ماجرایی جدید برای من بود. یک ماجرای آسیایی. پیشنهادهایی از ژاپن و استرالیا دریافت کردهام. آنجا یک دنیای جدید و تشنه فوتبال هست. اولویت من ماندن در ایتالیا است اما من تا کنون حاضر شدهام در کشورهای مختلف کار کنم چون هدفم این بود که در مکانهای مختلف تجربه کسب کنم. من مربی جوانی هستم پس نمیتوانم ماههای زیادی بیکار بمانم.
سرمربی سابق اینتر درباره روزهای قرنطینه در کشور به دلیل شیوع کرونا هم تأکید کرد: من در رم هستم. باید خوشبین و امیدوار بمانیم. ما باید به آنهایی که کشور ر ادامه میکنند اعتماد داشته باشیم. این یک مشکل جهانی است نه فقط یک مسئله ایتالیایی.
دیدگاه تان را بنویسید