اکتای براهنی کارگردان سینما اظهار داشت: به نظر من حذف پروانه ساخت به طور کامل اگر در جهت باز شدن فضا برای پرداختن به مسائل مختلف باشد، اتفاق خوشایندی است اما ترسی که وجود دارد به عدم امنیت در اکران و مسائل صنفی و شغلی برمی‌گردد.
براهنی تصریح کرد: پروانه ساخت می‌تواند به راحتی حذف شود و تمام جوانبی که قرار است در آن مدنظر قرار گرفته و لحاظ شود در زمان صدور پروانه نمایش می‌تواند مطرح باشد.
او افزود: نظام‌نامه جدید تهیه‌کنندگی یک فاجعه است، اگر شرایطی که در این نظام‌نامه مطرح است بخواهد قانونی شود واقعاً باید منتظر یک وضعیت بدتر از وضعیت حال حاضر باشیم. اگر قرار باشد پروانه ساخت حذف شود و صدور آن به دست چند تهیه‌کننده بیفتد مسئولیت دولت و وزارت ارشاد حذف می‌شود و همان شرایط بدون اینکه کسی بخواهد مسئولیتی بپذیرد به شکل بدتری ادامه دارد.
کارگردان فیلم سینمایی «پل خواب» تصریح کرد: آنچه که سال‌ها به شکل توجیه برای وجود پروانه ساخت مطرح است، وجود این مجوز در دیگر کشورها است. توجیهی که مطرح می‌شود این است که مجوز ساخت در همه کشورها وجود دارد اما اینگونه نیست. در کشورهای دیگر هیچگاه به فیلمساز نمی‌گویند که چه فیلمی ساخته شود یا چه فیلمی را نباید ساخت. آنچه که مسئولان و طرفداران پروانه ساخت مطرح می‌کنند در دیگر کشورها در واقع سیستم ثبت است، به این معنی که فیلم‌ها برای ساخت باید ثبت شوند و کسی برای تولید اجازه نمی‌گیرد.
این کارگردان تصریح کرد: شرایطی که امروز برای حذف پروانه ساخت مطرح است به نوعی می‌تواند تلاشی بیهوده باشد که می‌خواهند به زور سینمای ایران را صنعتی کنند. حتی شکل صنعتی کردنی که مدنظر است نیز شکل هالیوودی سینما است. فیلمسازان در شرایط حاضر نیز مشکلات بسیاری با تهیه‌کننده‌ها دارند و در این شرایط که صدور مجوز محدود به اعتبار چند تهیه‌کننده شود فیلمسازان جوان مجبور به پذیرش شرایط عجیبی و سختی هستند که ممکن است هیچگاه نتوانند موفق به ساخت فیلم شوند.
براهنی اظهار داشت: اگر حذف پروانه ساخت قدمی به سمت باز شدن فضا برای فیلمسازی باشد اتفاقی مثبت و خوشایند است اما شرایط عجیبی که مطرح می‌شود به هیچ‌وجه قابل قبول نیست؛ در واقع شرایطی که به تازگی مطرح شده حتی بسیار خطرناک‌تر از وجود پروانه ساخت به شکلی است که امروز وجود دارد چرا که در این شرایط دیگر دولت پاسخگو نیست.
این کارگردان در پایان اظهاراتش گفت: ما امروز در چند جبهه برای فیلم خود می‌جنگیم، اول در مرحله پروانه ساخت است و تا صدور آن مراحل اداری بسیاری را باید طی کنیم و باید با خواسته‌های وزارت ارشاد همراهی کنیم، سپس باید فیلم را با شرایط بازار تطبیق دهیم و در حوزه فروش، پخش، اکران و شرایط سالن‌ها که ممکن است به فیلم سانس ندهند باید برای دیده شدن فیلم تلاش کنیم. وضعیت به قدری گنگ و بهم ریخته است که وقتی فیلمنامه‌ای می‌نویسیم اصلاً درباره میزان فروش احتمالی و موفقیت‌هایی که ممکن است کسب کند نمی‌توان حرفی زد
دیدگاه تان را بنویسید