در بحث سیستم های بدون سرنشین، سپاه همیشه در منطقه غرب آسیا پیشرو بوده اما عمده نام های موجود در ذهن مان به پرنده های بدون سرنشین یا پهپادهای این نیرو باز می گردد. در عین حال، اولین گام سپاه پاسداران در حوزه ساخت شناورهای بدون سرنشین را می‌توان شناور تندروی «یامهدی» برشمرد که طبق اطلاعات اعلام شده در مستندهای رسانه ملی، مجهز به سه جایگاه پرتاب راکت بوده و همچنین می‌تواند با حمل مواد منفجره تبدیل به یک بمب متحرک در دریا شود و به بدنه ناوهای دشمن اصابت کند.
از سویی بدنه کامپوزیتی و حجم کوچک این قایق که به نظر می رسد طولی کمتر از ۱۲ متر و ارتفاعی ۱.۵ متری دارد باعث شده تا سطح مقطع راداری آن در دریا پایین باشد و احتمال اصابت آن توسط سامانه‌های دفاع سطحی دشمن پایین بیاید.
اما در بحث ساخت زیردریایی بدون سرنشین، مشرق یکی از اولین رسانه های ایرانی بود که به این مسئله پرداخت. در سال ۹۴ و در گفتگویی با سردار فدوی فرمانده وقت نیروی دریایی سپاه در خصوص ورود زیردریایی به یگانهای رزمی ندسا، این فرمانده ارشد نیروهای مسلح کشورمان این طور اعلام کرد: امیدواریم که تا پایان برنامه پنج ساله پنجم که زمان زیادی هم به پایان آن نمانده است، کارهای اولیه مربوط به این زیرسطحی را به پایان برسانیم تا قابل ارائه باشد.
اما حالا و با تصویری که در مراسم تحویل شناورهای تندرو به نیروی دریایی سپاه منتشر شده، مشخص شد که سپاه قدم های مهمی را در زمینه زیر سطحی ها برداشته و به نظر توسعه یک زیردریایی بدون سرنشین که در دستور کار بوده، به نتایج قابل قبول و عملیاتی رسیده است. اگر به تصویری که در بالا درج شده و نقاط مشخص شده روی آن دقت کنید، مشخص می شود پوشش فلزی روی سطح زیردریایی که دو نفر روی آن ایستاده اند بخشی از سطح رویی شناور بوده و شخصی که در جلو نشسته است نوعی سیستم کنترل شبیه به سیستم هدایت پرنده های بدون سرنشین را در دست دارد.
در وهله اول آنچه از این عکس می توان برداشت کرد آن است که ما با یک زیردریایی بدون سرنشین در شکل و ظاهر سری غدیر اما کوچک تر از آن و بدون پل فرماندهی رو به رو هستیم . اندازه مذکور و نحوه هدایت آن نشان میدهد که بعید است انسانی درون زیردریایی قرار بگیرد و با اضافه شدن سطح فلزی و امکان حضور افراد آزمایشگر و احتمالا اضافه شدن برخی گیرنده ها و حس گرها، انجام آزمایشات ممکن شده است.
فراموش نکنیم که نیروی دریایی سپاه ماموریت تامین امنیت و انجام عملیات رزمی در تنگه هرمز و خلیج فارس را دارد. این محدوده عملیاتی در جنوب کشور، فضایی به نسبت کوچک و کم عمق با وجود جزایر ایرانی گوناگون است. در بحث نحوه ارتباط با این شناور زیر سطحی نیز احتمالا سپاه به سمت توسعه امواج فرکانس پایین برای ارتباط برد بلند زیر آبی رفته که با توجه به مساحت نسبتا کم منطقه مورد نظر و البته سواحل طولانی کشور ما، فناوری غیر قابل دستیابی محسوب نخواهد شد.
پیش از این نیز سرلشکر سلامی فرمانده کل سپاه مهرماه سال ۹۸ با تأکید بر اینکه باید به سوی تولید شناورهای بدون سرنشین حرکت کنیم، گفته بود: دستیابی به چنین دستاوردی با توجه به دانشی که در اختیار داریم امکان‌پذیر است.
طبیعتا در این مرحله نمی توان ماموریت خاصی را برای این شناور تعریف کرد و مشخصا نیاز به اطلاعات و تصاویر بیشتر از آن است اما با توجه به ماهیت وضعیت خلیج فارس و سابقه سپاه در این بخش می توان گزینه هایی مثل حمل اژدر یا حتی استفاده از آن به عنوان یک پلتفرم انتحاری سنگین برای حمله از پایین و ایجاد انفجار در حجم بالا و غرق کردن شناورهای سنگین را در خصوص آن پیش بینی کرد .
با این اوصاف، آنچه که تا به اینجا می توان با اطمینان گفت این است که برنامه زیر سطحی های سپاه با موفقیت از مرحله طراحی و بررسی روی رایانه و فرضیات علمی، گذر کرده و به آزمایش های دریایی رسیده است و با عملیاتی شدن چنین سامانه هایی، علاوه بر به دست آمدن یک گزینه مهم و جدی برای غرق کردن و آسیب جدی وارد کردن به هر شناور سطحی و زیرسطحی در منطقه، ایران وارد باشگاهی خاص در میان نیروهای مسلح جهان خواهد شد که حاضران در آن حتی به اندازه انگشتان یک دست هم نیستند.
دیدگاه تان را بنویسید