«جیمز واگنر»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه ایالتی میشیگان، در این باره می‌گوید: «یافته های ما امروز به ویژه از آنجا که در بحبوحه بیماری همه گیر کووید ۱۹ هستیم، بسیار مهم است، چراکه ما نگرانی زیادی در مورد اثرات سلامتی ناشی از آلودگی هوا و کروناویروس در جمعیت‌های حساس مانند افراد دیابتی داریم.»
اُزن، گازی که غالباً به آن "دود" گفته می‌شود، موجب تشدید برخی بیماری‌های ریوی، مانند آسم و رینیت می‌شود، که جزو بیماری‌های مجاری تنفسی فوقانی هستند.
در این مطالعه، تیم تحقیق، موش‌های سالم، موش‌های مبتلا به مقاومت انسولین خفیف و موش‌های مبتلا به مقاومت انسولین شدید را مورد مطالعه قرار دادند.
این مطالعه نشان داد که رابطه مستقیمی بین سطح مقاومت به انسولین و شدت التهاب ریه و اسکار (فیبروز) وجود دارد. موش‌های مستعد دیابت در برابر التهاب و بازسازی بافتهای ناشی از قرار گرفتن در معرض اُزن آسیب پذیر بودند.
شواهد نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض اُزن می‌تواند فیبروز ریوی را، به ویژه در افرادی که دیابتی هستند، تشدید کند. دیابت تحت کنترل ضعیف ممکن است یک عامل مهم برای بدتر شدن آسیب ریه باشد.
محققان اذعان دارند افراد مبتلا به مقاومت انسولین یا افراد دیابتی که در مناطقی با میزان بالای آلودگی اُزن زندگی می‌کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلاء به بیماری بینابینی ریه باشند.
دیدگاه تان را بنویسید