در هشتم سپتامبر ۲۰۱۶، کوان دای-هی دانشجو زیر تیغ جراحی رفت تا چانه خود را «درست» کند. او تبلیغی از یک مرکز جراحی پلاستیک در سئول دیده بود که «سنتر ای» نام داشت، و مصمم بود خط چانه باریک‌تری داشته باشد.
مادرش می‌گوید کوان که ۲۵ سال داشت، به خاطر چانه بزرگش در دبیرستان با قلدری و تمسخر مواجه می‌شد، و آن تجربه باعث شد مصمم شود تا ۵۶۰۰ دلار برای این جراحی زیبایی جمع کند.
در تبلیغی از «سنتر ای» آمده است: «سابقه ۱۴ سال کار بدون حتی یک حادثه پزشکی»
با این حال، خیلی زود بعد از جراحی، کوان ۴۹ روز به کما رفت. او بیش از ۳.۵ لیتر خون از دست داد و نهایتا در ششم اکتبر ۲۰۱۶، به دلیل خونریزی شدید درگذشت.
بعد از کارزاری که عمدتا از مرگ کوان الهام گرفته بود، روز سه‌شنبه، ۳۱ اوت، نمایندگان مجلس کره جنوبی به نفع نصب دوربین‌های مداربسته در اتاق عمل بیمارستان‌های سراسر کشور رای دادند.
لی نا گیوم، مادر ۶۱ ساله محزون این دانشجو، از ژانویه ۲۰۱۸ جلو ساختمان مجلس کشور تک‌نفره اعتراض می‌کند.
بعد از مرگ کوان، خانم لی تصاویر دوربین مداربسته هنگام جراحی را گرفته است و چنان که ادعا می‌کند، آن را «هزاران بار» بررسی کرده است. او به رویترز گفت توانسته است ثابت کند که آن جراحی در بخش‌هایی به دست یک پرستار دستیار که صلاحیت نداشته، و یک کارآموز انجام شده است و نه چنان که وعده داده شده بود، به دست جراح پلاستیک.
خانم لی از «سنتر ای» و رئیس جراح آن شکایت کرد و از همین مدرک ویدیویی که بعد از مرگ پسرش به دست آورده بود، بهره جست. دادگاه جراح متهم را به قتل غیرعمد گناهکار شناخت و او را به سه سال حبس محکوم کرد.
خانم لی گفت: «این یک جرم پزشکی است که بدون رضایت بیمار، شخص دیگری، «یک شبح»، جراحی را انجام دهد و نه جراحی که برای کار استخدام شده است. خانواده‌های داغ‌دیده زیادی هستند که نمی‌توانند واقعیت را افشا کنند، چون هیچ مدرک عینی از وقتی که فردی سالم در اتاق عمل می‌میرد، در دست ندارند.»
در نتیجه اعتراض خانم لی، این پرونده توجهات را به خود معطوف کرد و فشار برای نصب دوربین‌های مداربسته در داخل اتاق عمل بیمارستان‌های سراسر کره جنوبی تشدید شد. طی این سال‌ها، چندین اتهام مشابه در خصوص انجام عمل جراحی به دست کارمندان بدون صلاحیت مطرح شده است.
قانون جدید در مجلس کشور، به‌‌رغم فشار شدید اتحادیه پزشکی کشور در مخالفت با آن، روز سه‌شنبه تصویب شد.
با این لایحه به طور عمده از طرف پزشکان، بیمارستان‌ها، و چندین گروه پزشکی در کشور مخالفت شده است که شامل ۱۴۰ هزار عضو اتحادیه پزشکی کره است که ادعا می‌کند این اقدام باعث نقض حریم خصوصی بیمار می‌شود و پزشکان را از خطر کردن برای حفظ جان افراد برحذر می‌دارد.
پارک سو هیون، سخنگوی اتحادیه پزشکی کره، گفت: «به نظر ما اعتماد عنصری کلیدی در رابطه میان پزشک و بیمار است ... این قانون باعث می‌شود پزشکان از پیشنهاد فعالانه روش‌های درمان و مداوای بیماران بازبمانند.»
او افزود: «کارآموزان هم‌اینک نیز اظهار داشته‌اند که اگر دوربین‌های مداربسته در اتاق‌های عمل نصب شود، دیگر برای جراح شدن یا سایر بخش‌های جراحی درخواست نخواهند داد، و این امر منجر به فروپاشی بخشی اساسی از نظام پزشکی کره جنوبی خواهد شد.»
در همین حال، ارزش صنعت جراحی پلاستیک در کره جنوبی ۱۰.۷ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. کنشگران به قوانین ضعیفی اشاره می‌کنند که اجازه می‌دهد از «پزشکان شبح» در درمانگاه‌های شبه‌کارخانه استفاده شود که در آن‌ها به عمدتا کارمندانی که صلاحیت ندارند، جایگزین جراحان می‌شوند.
به نظر می‌رسد که قانون جدید از حمایت گسترده عموم مردم برخوردار است. در نظرسنجی ماه ژوئن که از سوی سازمان دولتی مستقل «کمیسیون حقوق مدنی و ضد فساد» انجام شد، این لایحه از حمایت ۹۷.۹ درصد از ۱۳ هزار و ۹۵۹ شرکت‌کننده برخوردار بود.
مردم کره جنوبی در مجموع به دوربین‌های مداربسته به عنوان واقعیتی در زندگی، عادت دارند. بنا به آمار تارنمای استاتیستا، تا سال ۲۰۱۹ حدود ۱.۱۵ میلیون دوربین مداربسته در سراسر کشور به کار گرفته شده است. ببنا به آن گزارش، «این آمار حاکی از افزایش حدودا۲۰۰ درصدی در مقایسه با ۵ سال پیش است.»
دیدگاه تان را بنویسید